در کنگره می‌توانیم به نقطه تعادل برسیم

هشتمین جلسه از دوره سوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی لواسان به استادی  مسافر احمد، نگهبانی مسافر حسین و دبیری مسافر مصیب با دستور جلسه «آداب و معاشرت، ادب و بی ادبی، تعادل و بی تعادلی» چهارشنبه تاریخ 21 خرداد ۱۴۰۴ ساعت 17:00 آغاز بکار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

جایگاه بسیار مهمی را در حال تجربه هستم. واقعا جایگاه استاد جلسه، جایگاه بسیار والا و ارزشمندی است. در مورد خودم بخواهم بگویم؛ من معلم بودم. گاهی اوقات با وجود اینکه معلم بودم بی‌ادب می‌شدم و با اتفاقاتی که در مدرسه می‌افتاد، از تعادل خارج می‌شدم. همه این اتفاقات حاصل بی‌تعادلی بود در صورتی که آن دانش آموز نمی‌دانست که من مصرف کننده هستم و در دل خود می‌گفت چه معلم بی‌ادبی.

اما الان که ملاحظه می‌کنم می‌بینم در پارک طالقانی که حدودا در روزهای جمعه پنج الی شش هزار نفر حضور دارند اکثرا افراد عادی نبوده‌اند و در گذشته خود دچار بی‌تعادلی بودند. اما شما یک مورد بی‌ادبی نمی‌بینی، یک مورد بی‌تعادلی نمی‌بینی، یک مشاجره یا توهین مشاهده نمی‌کنید. دلیل این موضوع و این اتفاق مبارک، آموزش‌های کنگره است. آموزش‌های که به ما آداب معاشرت و ادب می‌آموزد. رفته‌رفته با فرا گرفتن آموزش‌های کنگره، ادب و آداب معاشرت به ما آموزش داده می‌شود.

آداب معاشرت فقط به گفتار و نوع رفت و آمد نیست بلکه به غذا خوردن، ورزش کردن، خوابیدن و خیلی از موارد دیگر مانند نماز خواندن که یکی از آداب آن وضو گرفتن هست نیز مربوط می‌شود. همه موارد به همین صورت است. در کنگره هم مواردی مانند به موقع آمدن، به سخن راهنما گوش فرا دادن، سی دی نوشتن و به موقع دارو را مصرف کردن، همگی جزء آداب معاشرت هستند. به اینجا می‌آیم که این موارد را فرا بگیرم. خودم شخصا در زمان مصرف آدم بی تعادلی بودم. به عنوان مثال وقتی کاری به من سپرده می‌شد هنگامی آن را انجام می‌دادم که حوصله آن را داشتم و موقعی که حوصله انجام آن کار را داشتم تقریبا هفت غروب شده بود که نتیجه بی‌تعادلی من بود. حتی گاهی اوقات فکر می‌کردم روح من برای کشور دیگری است.

در این حد در تاریکی و بی‌تعادلی بودم اما در این لحظه خدا را شاکرم که با گذشت زمان رو به تعادل می‌روم. مخصوصا سفر سیگار بسیار تاثیرگذار است. هنگامی که سیگار در دستانم باشد، من را به عنوان یک شخص بی‌تعادل می‌بینند. آقای حکیمی دیده‌بان محترم فرمودند من با یک شخص سیگاری صحبت نمی‌کنم زیرا او با یک فردی خواب فرقی نمی‌کند و گویا آگاهی خوبی از اطراف خود ندارد. کسی پرخاشگری در کنگره نمی‌کند زیرا افراد از تعادل بهتری بر خوردار هستند. از راهنمایم متشکرم. اگر گاهی اوقات راهنما به ما حرفی می‌گوید فقط برای خودمان است و از روی مهر در جهت پیشرفت خودمان راهنما به من تذکر می‌دهد. نشستن در جایگاه استادی نیازمند تعادل است. حتی صحبت‌هایی که در کنگره و لژیون می‌شود با آموزش‌هایی که در بر دارد ما را به مرحله خوبی از معاشرت و تعادل می‌رساند. ممنون از عزیزان که به صحبت‌های من گوش فرا دادید.

با احترام مسافر سینا

ارسال: مرزبان خبری