قوانین صحیح زندگی

نهمین جلسه از دور سی و هشتم کارگاه ‌های آموزشی ویژه مسافران کنگره 60 ، نمایندگی ایمان با استادی راهنما مسافر حسن، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر علی با دستور جلسه "آداب معاشرت، ادب و بی ادبی، تعادل و بی تعادلی " در روز دوشنبه 19 خرداد ماه 1404 ساعت 17:00 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
پیش از هر چیز، از خداوند متعال سپاسگزارم که توفیق حضور در این جایگاه را به من عطا فرمود. همچنین از نگهبان و دبیر محترم جلسه صمیمانه تشکر می‌کنم.
موضوع دستور جلسه امروز «ادب و بی‌ادبی، آداب معاشرت و تعادل و بی تعادلی» است. بسیاری از افرادی که برای نخستین‌بار به کنگره ۶۰ وارد می‌شوند، در ابتدا با چنین مفاهیمی بیگانه‌اند و تصور می‌کنند هدف اصلی کنگره فقط "ترک مواد مخدر" است. اما واقعیت این است که ما به کنگره نمی‌آییم که فقط مواد مخدر را ترک کنیم؛ بلکه می‌آییم تا قوانین صحیح زندگی را بیاموزیم و در مسیر آرامش و تعادل حرکت کنیم.
تمام دستور جلسات، وادی‌ها و سی‌دی‌هایی که توسط آقای مهندس ارائه می‌شود، با هدفی مشخص طراحی شده‌اند:" آموزش تعادل در زندگی و رسیدن به آرامش درونی".  همان‌طور که بزرگان کنگره 60 بارها اشاره کرده‌اند، کنگره هدف نیست، بلکه وسیله‌ای است برای رسیدن به حال خوش.
شاید بسیاری از ما اطلاعات کلی‌ درباره دستور جلسه داشته باشیم، اما نکته‌ای که آقای مهندس در این سی‌دی‌ها مطرح می‌کنند این است که نکات به ‌ظاهر ساده‌ای مانند نحوه دست دادن، شیوه سلام دادن، گوش دادن مؤدبانه، و رفتارهای اجتماعی، نقش مهمی در نظم فردی و اجتماعی ما ایفا می‌کنند.
فرهنگ ادب و نزاکت در جوامع مختلف متفاوت است. برای مثال، در فرهنگ ما، شرکت در مراسم ختم با لباس مشکی نشانه احترام است و پوشیدن لباس سفید ممکن است بی‌احترامی تلقی شود. در محیط‌های رسمی و اداری نیز نوع پوشش، گفتار و رفتار ما بسیار تأثیرگذار است.

همچنین آقای مهندس در این سی‌دی به برخی آداب ساده اما مهم اشاره می‌کنند:
– احترام به استاد جلسه
– رعایت سکوت در هنگام صحبت‌ها
– مصرف به‌موقع دارو
– گوش دادن فعال در لژیون
– نوشتن سی‌دی‌ها
– عدم حرکت هنگام قرائت پیام‌ها
در بحث تعادل، من وقتی مصرف‌کننده بودم، شاید در زمان مصرف، ظاهرم کمی متعادل به نظر می‌رسید، اما وقتی مصرف نمی‌کردم، کاملاً بی‌تعادل می‌شدم. حالا که در مسیر درمان قرار گرفته‌ام، این خودم هستم که با رفتار، ادب، نزاکت و انتخاب‌هایم، جایگاه اجتماعی‌ را تعیین می‌کنم.
برای رسیدن به تعادل واقعی، باید با آگاهی و دانشی که از کنگره می‌آموزیم، مسیر را ادامه دهیم تا بتوانیم حال خوش را تجربه کنیم. زمانی تعادل شکل می‌گیرد که بتوانم دغدغه‌های ذهنی و درونی خود را حل کنم. اگر بخواهیم ساختمانی را تا آسمان بسازیم، داربستی محکم و منظم نیاز داریم. اگر آن داربست لق و ناپایدار باشد، به چند طبقه هم نمی‌رسد و فرو خواهد ریخت. تعادل هم مانند همان داربست است؛ باید پایه‌های آن را درست و دقیق بنا کنیم.

با حرکت در صراط مستقیم، می‌توانیم جایگاه‌مان را ارتقا دهیم. زمانی متوجه می‌شویم که در تعادل هستیم که حال‌مان خوب باشد، شاد و پرانرژی باشیم، و کارهای مثبت انجام دهیم. آنجاست که تعادل را درک خواهیم کرد.
امیدوارم همه ما بتوانیم با حرکت در مسیر درست، به تعادل برسیم و از حالت تک‌قطبی خارج شویم؛ تا جایی که نه‌تنها خود در آرامش باشیم، بلکه آرامش را به خانواده، لژیون و اطرافیان‌مان نیز منتقل کنیم.

تایپ : مسافر حسن
تنظیم و ارسال : مسافر ابولفضل