نه آن‌قدر بلند، نه آن‌قدر خاموش؛ جایی میان ادب و تعادل

جلسه‌ی چهارم از دوره‌ی ششم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه‌ی آقایان مسافر نمایندگی پردیس با استادی مسافر صمد، نگهبانی مسافر غلامرضا و دبیری مسافر مسعود با دستورجلسه‌ی  «آداب معاشرت، ادب و بی‌ادبی، تعادل و بی‌تعادلی»  در روز دوشنبه 19 خرداد ماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
در آموزش‌های کنگره، آموخته‌ایم که درمان، فراتر از صرفاً ترک مصرف مواد است؛ بلکه بالاترین مرحله‌ی درمان، رسیدن به تعادل در زندگی است؛ تعادل یعنی برقراری نظم، آرامش، ادب و رعایت حدود در روابط فردی و اجتماعی. و دستیابی به آن مستلزم رعایت نکاتی‌ست که در قالب آداب و معاشرت، توسط بزرگان کنگره به ما آموزش داده می‌شود.
در یکی از سی‌دی‌های آموزشی جناب مهندس به موضوع بسیار جالب و مهمی اشاره می‌کند؛ نحوه‌ی راه رفتن. ایشان با بیانی دلنشین و آموزنده، داستانی را نقل می‌کنند که در آن، پدری به فرزند خود توصیه می‌نماید سر به زیر راه برود، سپس سه مزیت برای این رفتار برمی‌شمارند؛ یقه‌ی لباس ساییده نمی‌شود؛ فرد در نگاه دیگران متواضع، مؤدب و باشخصیت جلوه می‌کند؛ و اگر پول یا چیزی بر روی زمین افتاده باشد، اولین نفری است که متوجه آن می‌شود.
این مثال ساده اما عمیق، نشان می‌دهد که آداب معاشرت حتی در جزئی‌ترین رفتارهای ما نمود پیدا می‌کند.

از دیگر نکات مهم، آداب غذا خوردن است؛ اینکه چه زمانی، به چه میزان و چگونه غذا بخوریم؛ در هنگام صرف غذا، صحبت‌کردن توصیه نمی‌شود، زیرا علاوه بر اینکه نشانه‌ی بی‌ادبی‌ست، از نظر جسمی نیز می‌تواند در روند هضم غذا اختلال ایجاد کند؛ همچنین، در مهمانی‌ها زمانی که با تنوع غذایی مواجه می‌شویم، بهتر است تنها غذایی را انتخاب کنیم که به آن میل داریم؛ و از ترکیب غذاهای مختلف در یک وعده پرهیز کنیم، چراکه ممکن است با طبع و سیستم گوارشی بدن ما سازگار نباشند.
در موضوع مهمانداری نیز توصیه شده است که صاحب‌خانه باید ابتدا شروع به صرف غذا کند تا مهمان احساس معذوریت نکند، و در پایان، مهمان پس از میزبان دست از غذا بکشد، تا حُرمت و راحتی در مهمانی حفظ شود.
همچنین در کنگره60، رعایت ادب در گفتار و خطاب‌کردن دیگران از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، خطاب قرار دادن دیگران باید با ضمیر جمع باشد، خصوصاً در ارتباط میان آقایان و خانم‌ها، که رعایت حریم‌ها و حد و مرزها امری ضروری است،  به‌عنوان مثال، هیچ‌گاه نباید یک خانم یا آقا، فردی از جنس مخالف را به صورت مفرد و مستقیم مورد خطاب قرار دهد.
نکته‌ای که لازم می‌دانم به آن اشاره کنم، رعایت احترام به جایگاه مرزبانی است، اتاق مرزبانی، نماد نظم و قانون در کنگره است، ورود به آن بدون اجازه، حتی اگر با مرزبان آشنایی داشته باشیم، نشان‌دهنده‌ی بی‌توجهی به حرمت‌هاست، بنابراین، رعایت ادب، در زدن و کسب اجازه، جزو آدابی‌ست که باید همواره مورد توجه قرار گیرد.
در مواقعی نیز ممکن است راهنما خارج از زمان رسمی لژیون، مشغول گفت‌وگو یا مشاوره با یکی از رهجوها باشد، در چنین شرایطی، شایسته است دیگران حریم خصوصی آن مکالمه را حفظ کرده و تا پایان آن، از ورود یا مداخله خودداری نمایند.
در پایان، باید تأکید کنم که ادب، احترام، آداب معاشرت و رعایت حدود، صرفاً قواعد ظاهری نیستند؛ بلکه ابزارهایی هستند برای حرکت در مسیر تعادل، رشد فردی و ساختن جامعه‌ای سالم‌تر، اگر هر یک از ما بتوانیم این اصول را در زندگی شخصی و اجتماعی خود پیاده کنیم، گامی بلند در جهت رسیدن به آرامش واقعی برداشته‌ایم.
از توجه شما سپاسگزارم.

سایت نمایندگی پردیس