آداب و تعادل؛ کلید رهایی در کنگره60

جلسه‌‌‌ی هفتم از دوره‌ی پنجم کارگاه‌های آموزشی عمومی نمایندگی پردیس با استادی راهنمای محترم مسافر امیر، نگهبانی مسافر سامان و دبیری مسافر حامد با دستور جلسه‌ی« آداب معاشرت، ادب و بی ادبی ، تعادل و بی تعادلی» شنبه 17 خرداد ‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
امروز خداوند این توفیق را به من عطا کرد که در جایگاه خدمت بنشینم و درباره دستور جلسه مهم این هفته که به موضوع “آداب و معاشرت؛ ادب و بی‌ادبی؛ تعادل و بی‌تعادلی” اختصاص دارد، مشارکت کنم.
در ابتدا لازم می‌دانم از نگهبان محترم جلسه تشکر و برای ایشان و تمامی خدمت‌گزاران صمیمانه آرزوی موفقیت و سلامتی کنم.
آداب و ادب، بخش جدایی‌ناپذیر از تعادل انسانی است.
در کنگره ۶۰ بارها شنیده‌ایم که:
“درمان فراتر از ترک است و تعادل فراتر از درمان.”
درک این جمله کلیدی، به ما نشان می‌دهد که تا زمانی که انسان به تعادل نرسد، نمی‌تواند بسیاری از مفاهیم انسانی، از جمله ادب، احترام، معاشرت صحیح و شناخت حریم‌ها را به‌درستی اجرا کند.
ما در کنگره یاد می‌گیریم که هیچ انسانی ذاتاً بد نیست. اگر کسی رفتاری نامناسب، بی‌ادبانه یا غیرمنطقی از خود بروز می‌دهد، ریشه در ناآگاهی و بی‌تعادلی او دارد. از همین روست که قضاوت، برچسب‌زنی یا سرزنش دیگران هیچ جایگاهی در سیستم آموزشی کنگره ندارد. ما آمده‌ایم که آموزش ببینیم، اصلاح شویم و به تعادل برسیم.
در کنگره ۶۰، آداب در تمامی سطوح و جایگاه‌ها تعریف و آموزش داده می‌شود. از ظاهر فردی (لباس سفید، پوشش مناسب)، نحوه نشستن، نوع گفتار و حتی نحوه ورود و خروج به جلسات گرفته تا نوع تعامل با مرزبان، راهنما، ایجنت، دیده‌بان و حتی رهجوها، همه چیز قانون دارد.
به عنوان مثال: استاد جلسه نمی‌تواند بدون پیراهن سفید وارد جایگاه شود، مدت زمان مشارکت محدود است و باید با هماهنگی انجام گیرد، نباید از الفاظ نادرست مثل “تو” برای خطاب به پیشکسوت یا راهنما استفاده کرد، رعایت فاصله فیزیکی، احترام به حریم شخصی و رعایت حرمت‌ها، از ملزومات ادب در کنگره است.
همه این موارد، آدابی هستند که به‌تدریج در مسیر آموزش و خدمت در وجود ما نهادینه می‌شوند و تأثیر آن را در زندگی شخصی و اجتماعی‌مان نیز مشاهده خواهیم کرد.
آداب فقط مخصوص کنگره نیست، بلکه برای زندگی است؛ یکی از زیباترین جنبه‌های آموزش در کنگره، کاربردی بودن آن‌ها در زندگی واقعی است. ما تنها یاد نمی‌گیریم که در کنگره منظم باشیم؛ بلکه می‌آموزیم چگونه در خانه، محل کار، رانندگی، غذا خوردن، روابط خانوادگی و حتی گفت‌وگوهای روزمره، متعادل و مودب باشیم.

همان‌طور که مهندس دژاکام می‌فرمایند: “انسان بی‌ادب از لطف پروردگار محروم می‌ماند.”
کسی که آداب نمی‌داند، به طبیعت و دیگران آسیب می‌زند؛ مثلاً زباله در خیابان می‌ریزد، نظم جمعی را برهم می‌زند، بدون توجه وارد حریم دیگران می‌شود و تصور می‌کند ادب، چیزی تشریفاتی است؛ در حالی‌که ادب، اصل بقای انسان در اجتماع است.
در کنگره گفته می‌شود: “بازی را باید بلد باشی.” یعنی اگر ندانم مرزبان، ایجنت یا راهنما چه جایگاهی دارند، وقتی از من درخواستی دارند، شاید فکر کنم قصد تحقیر یا دخالت دارند؛ اما اگر با آگاهی به آن نگاه کنم، می‌فهمم که همه‌چیز در جهت رشد و نظم من است.
شناخت قوانین، از ما انسان‌هایی آگاه، منظم و مؤدب می‌سازد؛ و چنین انسانی می‌تواند تأثیرگذار، مسئول و مورد اعتماد باشد، چه در کنگره و چه در اجتماع.
در پایان یادآوری می‌کنم که هر انسانی دارای حریم شخصی است؛ از فرزند گرفته تا همسر، والدین و حتی دوستان. دخالت در حریم دیگران، حتی به نیت خیر، نوعی بی‌ادبی و نشانه‌ای از عدم آگاهی است. آموخته‌ام که احترام گذاشتن به دیگران، از احترام گذاشتن به خودم آغاز می‌شود.
امیدوارم با بهره‌گیری عمیق‌تر از آموزش‌های ارزنده بنیان کنگره و بزرگان این راه، همگی در مسیر ادب، تعادل و تعالی گام برداریم.

 در ادامه جلسه هماهنگی راهنمایان در نمایندگی پردیس برگزار گردید:

سایت نمایندگی پردیس