قدم در وادی دانستن

جهان همانند یک آینه است‌، آنچه را که درون خود احساس می‌کنید در دنیای بیرون هم پیدا می‌کنید‌.‌ به همین خاطر است که برای اصلاح زندگی باید از درون خود آغاز کنیم.

با سلام خدمت دوستداران همیشه همراه‌،‌ در جلسه خصوصی همسفران رودهن هستیم و در خدمت راهنما همسفر زهرا با دستور جلسه «جهانبینی ۱و۲». همسفر زهرا همراه با مسافر مجتبی با تخریب ۱۰ سال وارد کنگره شدند. آخرین آنتی‌ایکس مصرفی شیره اوتی، با متد DST با داروی OT، مدت سفر اول ۱۰ ماه و ۵ روز به راهنمایی مسافر کیان و همسفر شیما سفر کردند و به لطف خدا و دستان پر مهر آقای مهندس دژاکام ۴ سال و ۱۰ ماه است که آزاد و رها هستند. در مدت زمانی که فرصت حضور در این مکان مقدس و امن را داشته‌اند، فرصتی داده شده تا در جایگاه دبیری و نگهبانی جلسات همسفران، نگهبانی لژیون سردار، مسئولیت سایت، ۲ دوره ورزشبانی، راهنمای تازه‌واردین و در حال حاضر هم در جایگاه راهنمای شال نارنجی در حال خدمت و آموزش هستند و همچنین ایشان سرداری و دنوری را تجربه کرده‌اند و در حال حاضر هم کاندید پهلوانی هستند. اکنون نظر شما را به این گفت‌وگوی دلنشین جلب می‌نماییم.

لطفا بفرمایید که «جهانبینی به ما، هنر چگونه زندگی کردن را یاد می‌دهد» از نظر شما چه مفهومی دارد؟
هرچیزی در جای خودش قرار دارد‌ و قدر و اندازه را هم برایمان یادآوری می‌کند و همین‌طور درون خودم را به من نشان می‌دهد، بدون نقاب ‌و بی‌آلایش.

به نظر شما آسایش و آرامش چه تفاوتی باهم دارند؟ لطفا نظرتان را بفرمایید؟
آسايش به معنای این است که یک سری امکانات در اختیار من باشد و من احساس کنم که از آسايشی برخوردار هستم؛ اما آرامش دانستن حقیقت است و از درون می‌جوشد، آرامش بها دارد و بهای آن سوختن و صبر کردن است.

قبل از این‌که به کنگره بیایید آیا چیزی در مورد کلمه‌‌ جهانبینی شنیده بودید؟
خیر، می‌دانم که هیچ چیز نمی‌دانستم و خوشحالم که به یاری حق و دستان پرتوان بنیان کنگره، قدم در وادی دانستن گذاشته‌ام و نیک می‌دانم که هنوز ابتدای راه هستم.

به نظر شما چرا دانستن مبدأ حرکت، در سفر، به اندازه‌ دانستن مقصد سفر حائز اهمیت است؟ 
برای رسیدن به مقصد با وضعیت مناسب باید ابتدا مبدأ مشخص باشد. اولین امتیاز، در دانستن مقصد این است که بدانم از کدام جهت باید شروع به حرکت نمایم و نقشه وادی اول را از کدام جهت شروع به خواندن کنم که راه به عقب نداشته باشد، پس دانستن مبدأ هم برای من، همان قدر که دانستن مقصد مهم است حائز اهمیت است.

لطفا بفرمایید چه زمانی دانایی ما به دانایی موثر تبدیل می‌شود؟
زمانی که قدرت انجام عمل را داشته باشیم. البته عمل سالم که نتیجه آن بهروزی باشد و می‌توانم بگویم گاهی هیچ عملی نباید از من به انجام برسد، پس آرام در جای خود بنشینم و به آنچه علاقه دارم مشغول باشم. گاهی اوقات دانایی هیچ چیز را «ندیدن، نشنیدن و نگفتن» است.

آقای مهندس کنگره را به درخت تشبیه کرده‌اند، با توجه به این‌که در آستانه هفته دیده‌بان هستیم، لطفا نظر خودتان را در مورد این جمله که دیده‌بانان تنه‌ درخت هستند بفرمایید؟
پیشاپیش این هفته زیبا را به همه‌ عزيزان و دیده‌بانان محترم تبریک می‌گویم. تشبیه زیبایی است و برای من پیام ایمان و باور را دارد. ایمان و یاری رساندن در عمل، برای همه‌ آنانی که در راه مانده‌اند و خواستار رهایی هستند.

و اما سخن پایانی؟
یک جمله زیبا در کتاب عبور از منطقه ۶۰ درجه است؛ «انسان، مقام انسانی خود را در جایی، جا گذاشته است و خود بر این آگاه نیست، آن مکان را باید بیابد.» امیدوارم به وسيله جهان‌بینی همه ما آن مکان را پیدا کنیم.

«از ‌راهنما همسفر زهرا سپاسگزارم که وقت با ارزش خود را در اختیار ما قرار دادند.»

تهیه مصاحبه: همسفر پریسا رهجوی راهنما همسفر سمیرا (لژیون سوم)
عکاس: همسفر بتول رهجوی راهنما همسفر نازنین (لژیون یازدهم)
ارسال: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر سمیرا (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی رودهن