کنگره۶۰ سراسر عشق و محبت است و این عشق نشأت گرفته از بنیان آن است که با عشق بلاعوض به انسان‌ها به مرور زمان شعاع اضافه کردند و انسان‌هایی که مفهوم واقعی گذشت و خدمت را فهمیدند به چرخه اضافه شدند و مورد لطف خداوند قرار گرفتند و به معنای واقعی مصداق این صحبت استاد سردار هستند که انسان‌هایی مورد لطف خداوند، توفیق خدمت به مخلوق را فراهم می‌کنند، آنها مانند قطعه‌های پازلی هستند که هر کدام می‌توانند خود را در کامل شدن به انجام رسانند و هر فرد به هر اندازه که می‌تواند سهم خود را انجام خواهد داد و مقدار آن مهم نیست؛ بلکه انجام دادن آن مهم است. دیده‌بانان کنگره۶۰ از جمله انسان‌هایی هستند که با گذشتن از خواسته‌های خود و پیمودن مسیرهای طولانی کمک به احیاء انسان‌ها را بر خواسته‌های خود ترجیح دادند و به فرموده تئورسین کنگره۶۰ آقای مهندس دژاکام ستون‌های کنگره هستند و بنای کنگره بر شانه‌های آنها استوار است و ما باید به آنها احترام بگذاریم. هفته دیده‌بان فرصتی است که ما اعضاء کنگره به این عزیزان ادای احترام کنیم و قدردان زحمات آنان باشیم به مناسبت این هفته گفتگویی با خانم آنی کماندار، دیده‌بان خانم‌های همسفر انجام داده‌ایم که از شما دعوت می‌کنیم در ادامه همراه ما باشید.
در ابتدا در جایگاه دختر خانواده و در ادامه به عنوان دیده‌بان گروه خانواده که از نزدیک شاهد خصوصیات و ویژگی‌های بنیان کنگره۶۰ هستید در این دستور جلسه برای به‌وجود آمدن حس نزدیکی بیشتر اعضاء با آقای مهندس بفرمایید: کدام صفت یا خصوصیت رفتاری ایشان بیشتر برای شما چشم‌گیر و کاربردی بوده است؟
ایشان خصوصیات مثبت زیادی دارند؛ ولی یکی از خصوصیاتی که برای من خیلی جالب است این است که ایشان انسان‌ها را خیلی دوست دارند و دوست دارند به انسان‌ها کمک کنند تا سلامت باشند و حال خوش را در زندگی تجربه کنند.
زمانی‌که کتاب عبور از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر توسط آقای مهندس نوشته شد، نوید روزهایی را می‌داد که امروز شاهد به وقوع پیوستن آنها هستیم به نظر شما چگونه یک انسان می‌تواند به این مرحله از توانایی خود دست پیدا کند؟
لطف و رحمت خداوند بود که خانواده ما حفظ شد. ایشان تزکیه و پالایش را از خودشان شروع کردند و همیشه حرف‌هایی که می‌زنند خودشان عمل می‌کنند، همیشه خوبی‌ها و نیمه پر لیوان را می‌بینند و به تلاش خود ادامه می‌دهند و یک جمله که ایشان می‌گویند و من خیلی دوست دارم این است که «افتادگی آموز اگر طالب فیضی، هرگز نخورد آب زمینی که بلند است» فکر می‌کنم واقعاً به معنای این بیت رسیده‌اند که انسان از خودش چیزی ندارد هر چه دارد از رحمت خداوند است.
لطفاً بفرمایید ما چه‌طور می‌توانیم از ویژگی‌های دیده‌بانان، به خصوص بالا رفتن نقطه تحمل در زندگی خود استفاده کنیم؟
اگر یک انسان بتواند از آموزش‌ها درست استفاده کرده، در مسیر درست حرکت کند، درمان شود و تبدیل به الگو شود، بقیه انسان‌ها هم می‌توانند از آن مسیر استفاده کنند، درمان شوند و خود تبدیل به الگو شوند. در مورد بالا رفتن نقطه تحمل در انسان، چه در جهت مثبت چه در جهت منفی که من مشخصاً جهت مثبت مد نظرم است؛ به یک‌باره امکان‌پذیر نیست، کم‌کم و با تمرین در انسان بالا می‌رود.
یک دیده‌بان بخش زیادی از زمان و انرژی خود را برای اعضاء می‌گذارد و کیلومترها راه را طی می‌کند؛ اما وقتی یک همسفر یا مسافر از مسیر جدا می‌شود و بدون تلاش در ناامیدی فرو می‌رود، به نظر شما یک راهنما چگونه می‌تواند او را به مسیر اصلی و درست برگرداند؟
راهنما بایستی هر جلسه آموزش‌ها را کم‌کم به رهجوها منتقل کند و صبور باشد، اگر رهجو واقعاً طالب یادگیری باشد، یواش یواش فراخواهد گرفت و از آموزش‌ها برای حل مشکلاتش استفاده خواهد کرد. راهنما همیشه انگشت اشاره است این‌که انسانی احیاء شود یا نشود دست ما نیست دست خداوند است.
لطفاً بفرمایید مفهوم عشق و محبت واقعی را کجا درک، لمس و تجربه کردید؟
مدعی نیستم که عشق و محبت واقعی را هنوز کاملاً توانسته باشم درک کنم؛ ولی یک قدر کوچکی سعی کرده‌ام در خدمت و خواندن نوشتارهای کنگره به خصوص وادی چهاردهم درک کنم.
برای همسفرانی که بستر و شرایط را به عنوان بهانه‌ای برای حرکت نکردن و تلاش نکردن می‌دانند چه صحبتی دارید؟
ان‌شاءالله آنها هم فرا بگیرند و مسیرشان باز شود.
طبق صحبت استاد امین تنوع حس و تقسیم وظایف باعث قدرت یک جامعه یا خانواده می‌شود، وقتی مسافر یا همسفر وظیفه خود را انجام نمی‌دهند وظیفه طرف مقابل چیست؟
شما وظیفه خودتان را به درستی انجام بدهید. ما برای این‌که بتوانیم آرامش داشته باشیم، بایستی توان سازگاری با اطرافیانمان را داشته باشیم.
به نظر شما چرا با وجود این‌که اضداد، سختی‌ها و مشکلات جزء بافت زندگی هستند، پذیرش آن بسیار سخت است؟
وقتی مشکلات برایمان خیلی دردناک است، یعنی این‌که یک درسی را هنوز خوب یاد نگرفته‌ایم به گفته اساتید «تکامل انسان در حل مشکلات پی در پی است.»
لطفاً بفرمایید همسفرانی که با یک مسافر حال خراب زندگی می‌کنند، چه‌طور می‌توانند شرایط را بپذیرند تا کمترین آسیب و تخریب متوجه خود و خانواده به خصوص فرزندان شود؟
نکته این‌جا است که قبول کنند خودشان هم چندان حال خوشی ندارند. با حضور در کنگره و آموزش گرفتن، ان‌شاءالله کم‌کم مسائل آنها حل می‌شود. هم به خودتان و هم به مسافرتان فرصت بدهید و در حد امکان جر و بحث نکنید تا خودتان و بچه‌ها کمتر آسیب ببینید تا کم‌کم درمان مسافر و همسفر اتفاق بیوفتد.
ورزش و تغذیه از اضلاع مثلث سلامتی جسم هستند که بستر هر دو در پارک وجود دارد، اما همچنان بعضی از همسفران برای آموزش‌ها ارزشی قائل نیستند، لطفاً نظر خود را بفرمایید؟
همیشه در هستی همین‌طور بوده و هست، یک‌سری آموزش‌ها را فرا می‌گیرند و عملی می‌نمایند و یک‌سری آموزش‌ها را فرا می‌گیرند؛ اما عملی نمی‌کنند و یک‌سری اصلاً دوست ندارند فرا بگیرند که با این گروه کاری نداریم. در بدو ورود گروه اول و دوم قابل تشخیص نیستند؛ اما راهنما به همه رهجوها تعلیم می‌دهد و در ادامه مشخص می‌شود که رهجو جزء کدامین گروه است. در کنگره هر راهنمای همسفر می‌بایست در فعالیت‌های ورزشی شرکت کند و وقتی راهنما در فعالیت‌های ورزشی شرکت کند؛ حتما رهجوها هم از راهنما فرا خواهند گرفت. در کل بیشتر انسان‌ها وقتی آموزش صحیح می‌بینند و زندگی آنها تغییر مثبت ایجاد می‌کند، ارزش آموخته‌های خود را خواهند دانست.
علت اصلی حضور در پارک حال‌خوش است؛ اما گاهی بعضی از عزیزان وارد مسائل حاشیه می‌شوند، لطفاً دیدگاه خود را بفرمایید؟
البته ممکن است این ذهنیت شما باشد؛ ولی اگر این‌طور هم باشد شما خودتان در حاشیه نباشید، سر خط باشید، می‌توانید مشکل را با ایجنت نمایندگی خودتان مطرح کنید تا حل شود؛ اگر حل نشد در صورت لزوم با من مطرح کنید تا پیگیری کنم. اساتید می‌گویند: «بزرگترین دشمن انسان جهل و نادانی خودش است، برای تغییر شرایط بایستی پالایش را از خودمان شروع کنیم.»
همسفران زیادی تمایل به شرکت در ورزش تیروکمان دارند، اما هنوز این اتفاق در اصفهان نیافتاده نظر شما در این مورد چیست؟
تا آنجایی که در خاطرم هست یک مقطعی کلاس تیروکمان در اصفهان داشتیم، از طریق اسیستانت رابط نمایندگی خود پیگیری کنید تا در صورت امکان مجدد برایتان کلاس بگذاریم.
به نظر شما چگونه خدمت کردنی مد نظر آقای مهندس است و چه موقع و با چه نشانه‌هایی می‌توانیم اطمینان پیدا کنیم که خدمت ما مورد قبول واقع شده و توانسته‌ایم در پیشگاه خداوند سربلند باشیم؟
اگر با خودتان صادق باشید می‌دانید عملی که انجام می‌دهید، عمل سالم است یا عمل به ظاهر نیک.
از شما خانم آنی بزرگوار که با مشغله زیاد وقت گران‌قدر خود را در اختیار ما قرار دادید صمیمانه سپاسگزاریم.
رابط خبری: همسفر مریم مرزبان پارک شهدای شهرداری اصفهان
طراح سوالات: همسفر پریسا راهنمای لژیون بیست‌و‌ششم نمایندگی شیخ‌بهایی و همسفر ریحانه رهجوی راهنما همسفر محدثه لژیون بیست‌و‌پنجم نمایندگی سلمان فارسی
ویراستاری و ارسال: همسفر یاسمن رهجوی راهنما همسفر سمیه از نمایندگی پاکدشت (رشته ورزشی بسکتبال) دبیر سایت
گروه ورزش همسفران کنگره۶۰
- تعداد بازدید از این مطلب :
1966