کنگره ۶۰ جهان‌بینی را به من آموزش داد

جلسه‌ دوم از دوره بیست و هشتم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی مسافران کنگره ۶۰ نمایندگی اروند آبادان، با استادی مسافر عباس، نگهبانی مسافر محسن و دبیری مسافر امید با دستور جلسه « جهان‌بینی ۱ و ۲ » سه‌شنبه ۱۶ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

سلام دوستان عباس هستم یک مسافر 

دستور جلسه در مورد جهان‌بینی است؛ یعنی وقتی ما به کنگره می‌آییم، اول جسم خودمان را درمان می‌کنیم. در زمان مصرف، نیروهای منفی زنجیرهایی را به دست و پای ما بسته بودند که دیدگاه ما را نسبت به اطرافیان، اجتماع و خانواده بد کرده بود. اصلاً برای خانواده خودم وقت نمی‌گذاشتم تا بتوانم مشکلات آنها را حل کنم، و آنها هم جرأت نمی‌کردند مشکلات خود را بیان کنند، چون با عصبانیت من روبه‌رو می‌شدند و همیشه از من دوری می‌کردند. این‌ها همه به‌خاطر این بود که من جهان‌بینی درستی نداشتم و بندهای ترس و ناامیدی به دست و پای من بسته شده بود.  

اما کنگره ۶۰ جهان‌بینی را به من آموزش داد و دیدگاه من را نسبت به قبل عوض کرد. به‌قول آقای مهندس که می‌فرمایند: «جهان‌بینی یعنی با خانواده‌ات با آرامش سر یک سفره بنشینی و غذا بخوری»، و این‌ها جز با آموزش‌دیدن محقق نمی‌شود.  

 یادم هست روزهای اولی که آمدم، آقا سینا موضوعی را مطرح کرد. مشکلی بود و گفتند: «وقتی به طرف مقابل می‌گویم این‌طوری حرکت کن، دیگر کاری از دست من برنمی‌آید.» این نشانه جهان‌بینی ایشان است. ما قبلاً به این صورت نبودیم؛ باید حرفمان را به کرسی می‌نشاندیم، حتی اگر باطل بود. اما الان نه، هیچ‌کس نمی‌تواند ما را زود به هم بزند. حالمان، حسمان، دست خودمان است. می‌توانیم همیشه شاد باشیم، آن شبه‌افیونی بدنمان کار بکند، و می‌توانیم حتی با یک برخورد کوچک حالمان را خراب کنیم.  

ترس و ناامیدی جای دانش و آموزش را گرفته بود، اما در کنگره این‌ها را تقویت می‌کنیم تا یاد بگیریم چگونه با بچه‌هایمان، دوستانمان و در محیط کارمان برخورد کنیم. این است که در کنگره باید یاد بگیریم. این را باید تقویت کنیم. چرا می‌گویند: «بیایید و خدمت کنید»؟ این یک نوع جهان‌بینی است. بیاییم در کنگره به همنوعان خود خدمت کنیم. این انسان‌دوستی است. اگر من به یک انسان خدمت کنم، آن حس انسان‌دوستی شکوفا می‌شود و بیرون هم اگر کسی کمک خواست، بتوانم کمکش کنم. ما باید این را یاد بگیریم. خودمان باید بخواهیم. راهنماهایمان واقعاً زحمت می‌کشند، توصیه می‌کنند: در جلسه و لژیون باید باشید، در کنگره باید باشید.  

وقتی به کنگره آمدیم، باید وقت را یاد بگیریم. آقای مهندس می‌فرمایند: «این خودش اولین قدم برای جهان‌بینی است.» اگر به وقت احترام گذاشتیم، به باقی چیزها هم احترام می‌گذاریم. اما اگر به وقتمان، به آن قول‌ها و وعده‌هایمان عمل نکنیم، مطمئناً به بقیه هم نمی‌توانیم عمل کنیم. امیدوارم پایبند باشیم به کنگره، تا این آموزه‌ها به نسل‌های بعدی هم منتقل شود.

گروه سایت نمایندگی اروند آبادان 

تایپ مطلب: مسافر حسین و مسافر علی از لژیون چهارم

ویرایش و ارسال مطلب: مرزبان خبری