دوازدهمین جلسه از دوره پنجم جلسات سردار مسافران و همسفران نمایندگی رز تهران، با استادی اسیستانت سردار مسافر پریسا، نگهبانی مسافر اعظم و دبیری همسفر فریبا ،با دستور جلسه «وادی دوم و تأثیر آن روی من» در روز یکشنبه ۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۰:۳۰ آغازبه کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان پریسا هستم یک مسافر
در وهله اول از خداوند بزرگ که توفیق خدمت در این جایگاه را به من داد، سپاسگزارم. از خانم معصومه عزیز و نگهبان عزیز خانم اعظم که فرصت آموزش را به من دادند، متشکرم.امیدوارم روزبهروز به دایره لژیون سردار شعاع اضافه شود و رهجویان به آگاهی لازم دست پیدا کنند. دستور جلسه این هفته؛ «وادی دوم و تأثیر آن روی من» است.
وقتی که من کتاب عشق را خواندم، با خودم گفتم، چرا آقای مهندس مطلبی در مورد اعتیاد ذکر نکردهاند؟ بعدها متوجه شدم برای خودشناسی یا همان خداشناسی است، زیرا هر کس خود را بشناسد، میتواند خدای خودش را بشناسد.
مطلب دیگری که متوجه شدم این است که من به هستی و کائنات باید عشق بیشتری بورزم. من پریسا باید بتوانم یکبهیک، تمام وادیها را درک و آنها را به عمل در بیاورم زیر اگر آن آموزشها را به کار بگیرم، میتوانم از اعتیاد و تمام ضد ارزشهای وجودیام رها شوم.
فردی که وارد کنگره میشود، اولین کاری که انجام میدهد، نوشتن وادیها است. زیرا با نوشتن میتواند متوجه شود چه آسیبی به خودش، خانواده و جامعهاش وارد کرده است، چه فرصتهایی را ازدستداده است و از چه امکاناتی خودش را محروم ساخته است.
برای جبران خسارتهایی که به خود زده و احساس پوچی میکند، آقای مهندس در وادی دوم فرمودند: یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور!یعنی درست است که همه مسیر را اشتباهی طی نمودی، ولی راه بازگشت وجود دارد. حل مسئله اعتیاد هر کس بر عهده خودش است و باید بار آن را خودش به دوش بکشد. اگر انسان بداند از کجا آمده و برای چه پا به این هستی گذاشته است، قطعاً در صراط مستقیم قرار خواهد گرفت.
زمانی که من وارد کنگره شدم، در ناامیدی کامل قرار گرفته بودم. قبل از اینکه وارد کنگره شوم برای درمان خودم و خانوادهام از دام اعتیاد به همه ریسمانها چنگ میزدم تا بتوانم درمان شوم؛ ولی راهی پیدا نمیکردم، تا زمانی که اسم کنگره به گوشم رسید و باوری بود در ناباوری!
من به خود گفتم؛ جایی بروم که دوباره تریاک مصرف کنم، معتاد شوم؟ یعنی راه قبلی را دوباره تکرار کنم؟ ترس من در کنگره تبدیل شد به بهشت برین. اگر آموزشها را درست یاد گرفته باشیم و فراموش نکنیم که از کجا به کجا رسیدهایم، شکرگزاری را با عمل نشان خواهیم داد. زیرا شکرگزاری فقط به لفظ و زبان نیست، به عمل است.
اگر بخواهیم خودمان را در کفه ترازو قرار دهیم و بدانیم از کجا تا کجا رسیدهایم، آن وقت است که خدمت رسانی خود را قویتر پیش میبریم و از لحاظ مالی و جانی در کنگره خدمت میکنیم. اگر کنگره نبود، ما الان در بیمارستان و گرفتار شوک و مصرف داروهای اعصاب و روان بودیم.
خدا را شکر در کنگره اکثر بیماریها در کنار بیماری اعتیاد درمان میشود. مانند زمان کرونا که ما با داشتن D.SAP توانستیم آن دوران سخت را بهراحتی پشت سر بگذاریم. الان نزدیک ایام گلریزان هستیم هر کسی که هر چقدر برداشت کرده میتواند در گلریزان جبران خسارت کند.
تایپ: همسفر فریبا - لژیون ششم - نمایندگی رز تهران
ویرایش: راهنما مسافر سمیرا - نمایندگی رز تهران
بازبینی و ارسال: همسفر فاطمه
- تعداد بازدید از این مطلب :
45