جهانبینی یعنی دیدگاه ما نسبت به جهان اطراف و خودمان چگونه است. ما در جهان چگونه بهتر زندگی کنیم؟ نمیخواهیم عارف یا فیلسوف شویم، میخواهیم روش صحیح زندگی کردن را یاد بگیریم تا به آرامش لازم برسیم.
با تفکر و اندیشه میتوانیم کاری کنیم که از آرامش و آسایش برخوردار باشیم و لذت ببریم یا میتوانیم کاری کنیم با رنج و سختی زندگی را پشت سر بگذاریم؛ یعنی این افکار و اندیشه ماست که تعیینکننده است.
تمام ادیان الهی بر این باور بودند که خدایی وجود دارد، زندگی پس از مرگ ادامه دارد و انسان موجودی است که بقا دارد. به کسی روشنفکر گفته میشود که چکیده افکارش راه را نشان دهد و به انسانها خدمت کند، هزاران مسئله لاینحل را حل کند تا انسانها را از سختی دور کند؛ اگر انسانی با افکار و اندیشه خود افراد را به تاریکی ببرد شخص روشنفکر نیست بلکه تاریک فکر است؛ زیرا انسانها را به نابودی و نیستی میبرد. ما در مورد همهچیز سریع دخالت میکنیم؛ اما همیشه غافل از احوال خودمان هستیم.
هدف ما زندگی کردن است. حیات و سیستم مثل یک کارخانه عظیم است، همه موجودات مثل کارکنان این کارخانه هستند که در حال خدمت کردن به هستی هستند تا این هستی شکل بگیرد، هدف ما در این زندگی عشق، محبت، دوست داشتن و لذت بردن از حیات و زندگی است. آنهایی که در راه حق و حقیقت حرکت میکنند اگر چیزی را از دست بدهند مطمئناً روزی به دست خواهند آورد در این جهان و جهانهای دیگر.
نفس واحده شامل روح، جن، نفس است. جنین زمانی که در شکم مادر است بهوسیله نفس راهبری میشود؛ زمانی که از مادر متولد میشود روح بهفرمان خداوند در جسم او دمیده میشود. دایره حیات در زمین باید سه حلقه را طی کند، یکی دوران کودکی یا خردسالی که دارای آموزش راه رفتن، مدرسه و آموزش است، دوران جوانی که تا چهل، شصت و هشتادسالگی ادامه دارد بعد مرحله سوم، مرحله لذت بردن از زندگی است؛ برای کسانی که تجربه کسب میکنند و به مرحله پختگی رسیدهاند؛ باید کولهپشتی خودمان را پر از مطالب مثبت بکنیم.
آخرین مرحله آرایش جسم، فرمان فکر و عقل است. در مرحله سوم باید بهفرمان عقل برسیم جسم زمانی به آرایش و زیبایی میرسد که عقل بهعنوان فرمانده فرمانش را صادر کند، عقل را دانایی و دانایی را دانش کامل میکند. برای اینکه عقل ذرهذره زیاد شود نیاز به سه مؤلفه دانش، تفکر، تجربه دارد. انسان هرچقدر محتوای کولهپشتیاش زیاد و غنی باشد از آگاهی و دانایی که بر مبنای عقل است برخوردار میشود؛ زمانی که میخواهد به جهان دیگری برود مانند پرندهای به آسمانها پرواز میکند؛ اما انسانی که تهی و کولهپشتیاش خالی باشد در ماتم و غم و غصه فرو میرود؛ زیرا دل بریدن از این دنیا برایش سخت است.
منبع: سی دی «حلقههای آفرینش» از مهندس حسین دژاکام
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر گوهر رهجوی راهنما فاطمه (لژیون اول)
ارسال: راهنما همسفر پروانه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی آبیک
- تعداد بازدید از این مطلب :
102