حتماً برای خلق شدن من دلیلی وجود داشته است

جلسه ششم از دوره دوم جلسات لژیون سردار همسفران نمایندگی بروجرد با دستور جلسه «وادی دوم وتاثیر آن روی من»  با استادی همسفر زهرا ،نگهبانی راهنما همسفر معصومه ودبیری همسفر فاطمه روز یک شنبه ۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سپاس ایزدِ‌مَنان را به خاطر تجربه‌ی این جایگاه.
از نگهبان لژیون سردار تشکر می‌کنم که اجازه‌ی تجربه‌ی این جایگاه را به من دادند که بتوانم از شما عزیزان آموزش گرفته و انرژی کسب کنم.
دستور جلسه‌ی این هفته: "وادی دوم و تاثیر آن روی من" می‌باشد.
وادی دوم به ما می‌گوید: "هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد، هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر به هیچ فکر کنیم."
در وادی اول، آقای مهندس تفکر را مطرح کرده و فرمودند: برای این‌که انسان به صلح و آرامش برسد، قبل از اقدام به هر کاری، باید ابتدا تفکر کند. آقای مهندس بیان کردند: شما حتی برای غیبت کردن هم باید تفکر کنید که چه حرفی را بزنید و از گفتن چه حرفی پرهیز کنید.
وادی دوم به ما می‌گوید: هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات ننهاده است؛ یعنی من بیهوده پا به این جهان نگذاشته‌ام و حتماً برای خلق شدن من، دلیلی وجود داشته است. هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر به هیچ فکر کنیم؛ یعنی من نباید این تصور را داشته باشم که هیچ ارزشی ندارم و فرد مهمی نیستم.
ما انسان‌ها گاهی با خود فکر می‌کنیم که به هیچ دردی نمی‌خوریم و هیچ ارزشی نداریم و این افکاری است که در ذهن ما وجود دارد. انسان‌ها در اثر وجود برخی مشکلات، دچار بیماری‌های روحی و روانی می‌شوند و دائماً با خود می‌گویند: این زندگی، هیچ ارزش و فایده‌ای ندارد و یا این‌که می‌گوییم: اصلاً من برای چه به دنیا آمده‌ام؟ این افکار همیشه در ذهن ما وجود دارد و همین ذهنیات باعث می‌شود که من، اعتماد به نفسِ خود را از دست داده و دچار ناامیدی شوم و در تاریکی غرق گردم.
وادی دوم به من می‌گوید: تو بیهوده قدم به این هستی نگذاشته‌ای و مطمئناً خداوند از خلقت تو، دلیلی داشته است و باید آن دلیل را پیدا کرده تا به خواسته‌های خود برسید.
وادی دوم به من یاد داد که من، بیهوده به این دنیا نیامده‌ام. اگر من باور داشته باشم که بیهوده پا به این هستی گذاشته‌ام، پس هنوز به هسته‌ی درونی و فلسفه‌ی وجودی خود، پی نبرده‌ام.
خداوند به ما انسان‌ها اختیار داده که هر مسیری را که می‌خواهیم، انتخاب کنیم. حال می‌خواهد مسیری که انتخاب می‌کنیم، مسیر ارزش‌ها باشد یا بخواهیم در مسیر ضد ارزش‌ها حرکت کنیم.
حال اگر من، مسیر ضد ارزش‌ها را انتخاب کردم و وارد تاریکی شدم، باید از قرار گرفتن در میان تاریکی‌ها تجربه کسب کرده و گذرگاه‌های سخت را پشت سر بگذارم و از آن مسیر پر پیچ و خم، عبور کرده و خود را به روشنایی‌ها برسانم.
این وادی به من می‌گوید: اگر در تاریکی فرو رفته‌ای، اگر سختی ها و مشکلات را تجربه کرده‌ای، اگر دچار غم و اندوهی شده‌ای، بی‌دلیل نبوده است. تو تاریکی‌ها را تجربه کردی، که به عظمت روشنایی‌ها پی ببری. سختی‌ها و مشکلات را پشت سر گذاشته‌ای، تا حس خوبِ آرامش را درک کنی. زمانی که انسان در تاریکی فرو می‌رود، باید بتواند گذرگاه‌های سخت را پشت سر گذاشته و از تاریکی به سمت روشنایی حرکت کند. اگر این تاریکی‌ها نباشد، هرگز انسان به عظمت روشنایی پی نخواهد برد.
همیشه این را به یاد داشته باشید که خداوند، در هر صورت از شما حمایت خواهد کرد و اگر می‌خواهید مورد لطف و رحمت خداوند قرار بگیرید، باید از ضد‌ارزش‌ها دوری کرده و در مسیر ارزش‌ها حرکت نمائید.
این وادی به ما می‌گوید: هرگز ناامید نشوید؛ چون شما تنها نیستید و خداوند در همه‌ی شرایط با شماست و از شما حمایت خواهد کرد؛ البته در صورتی از شما حمایت خواهد کرد که خود شما بخواهید و باور داشته باشید. امیدوارم که هرگز ناامید نباشید و همیشه مثبت فکر کنید.

تایپ: رابط خبری همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون اول)
عکاس : مرزبان همسفر زینب
ویراستاری: مرزبان همسفر ندا
ارسال همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون اول) دبیر سایت
همسفران نمایندگی بروجرد