من با تلاش و پشتکار، توانستم مسیر زندگی‌ام را ادامه دهم و با کنگره آشنا شوم.(نمایندگی بنفشه شیروان)

سیزدهمین جلسه از دوره هشتم سری کارگاه‌های خصوصی آموزشی خانم‌های مسافر و همسفر نمایندگی بنفشه شیروان با استادی مسافر اکرم، نگهبانی مسافر ثریا، دبیری مسافر سمیه، با دستور جلسه «وادی دوم و تأثیر آن روی من» روز شنبه 6 اردیبهشت ماه 1404 رأس ساعت 13:30 آغاز به کار نمود.

سخنان استاد:

سلام دوستان، اکرم هستم یک مسافر.

در ابتدا، از ایجنت محترم و راهنمای گرامی‌ام سپاسگزاری می‌کنم که یک بار دیگر اجازه دادند این جایگاه را تجربه کنم.موضوع دستور جلسه امروز این است: «هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد، هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.» این مفهوم بیانگر آن است که هیچ‌یک از ما بی‌ارزش یا بی‌هدف آفریده نشده‌ایم، حتی اگر خودمان چنین تصوری داشته باشیم.

در گذشته، من خودم را فردی بی‌ارزش و پوچ می‌دیدم و احساس می‌کردم هیچ فایده‌ای برای خانواده یا جامعه ندارم. این احساس به‌ویژه پس از مصرف مواد مخدر شدت گرفت و ناامیدی بر من غلبه کرد. حال خوبی نداشتم و تصور می‌کردم وجودم بی‌معناست. اما با تلاش و پشتکار، توانستم مسیر زندگی‌ام را ادامه دهم و با کنگره آشنا شوم.من با تغییر رفتارم و سعی و کوشش، قدم به قدم، به جایگاهی رسیدم که نه‌تنها حال خودم خوب شد، بلکه برای خودم ارزش قائل شدم و امیدواری را در وجودم تقویت کردم و فهمیدم که می‌توانم فردی مفید برای جامعه، خانواده، همسر، فرزندان، خواهر و برادرم باشم.

برخی افراد آن‌چنان در ناامیدی غرق می‌شوند که خودشان را اضافی تصور کرده و حتی به خودکشی فکر می‌کنند. این افراد باور دارند که برای همسر یا فرزندانشان بی‌فایده‌اند، چون به جایگاهی که خداوند برایشان مقدر کرده، نرسیده‌اند. آن‌ها به دلیل نداشتن امید و درک صحیح، حال خوبی ندارند.

حال خوب زمانی به دست می‌آید که فرد به وظایف و جایگاه خودش عمل کند، آرامش پیدا کند و خودِ گم‌کرده‌اش را دوباره پیدا کند. به عنوان مثال، آقای مهندس می‌فرمایند که؛ یک مهندس در جایگاه خود، با انجام کار مورد علاقه‌اش و آموزش به دیگران، احساس ارزشمندی می‌کند و برای جامعه مفید می‌شود.اما اگر فردی در جایگاهی که دوست ندارد قرار بگیرد، نه برای کارش ارزش قائل است و نه برای خودش، و همیشه احساس پوچی و نارضایتی می‌کند. در مقابل، کسی که جایگاه خودش را دوست دارد، با اشتیاق کار می‌کند و هم اینکه از خودش راضی است و هم اینکه برای جامعه مفید خواهد بود.

ثروت یا جایگاه بالای اجتماعی به‌تنهایی نمی‌تواند آرامش و حال خوب به ارمغان بیاورد. فردی ممکن است ثروتمند یا پزشک باشد، اما اگر در جایگاه مورد علاقه‌اش نباشد، به آرامش و حال خوب دست پیدا نمی‌کند و فکر می‌کند انسانی بیهوده است.

آقای مهندس می‌فرمایند که؛ وقتی به سمت ارزش‌ها قدم می‌گذاریم، با رفتار و کردار صحیح می‌توانیم فردی مفید برای جامعه باشیم. اما اگر به سمت ضد ارزش‌ها و اعتیاد برویم، حالمان خوب نیست و از همه‌چیز، از جمله والدین، شهر و شرایط زندگی‌مان همیشه گله‌مند هستیم.

ایشان معتقدند که؛ ما خودمان والدین، شهر و حتی مسیر زندگی‌مان را انتخاب می‌کنیم و مسئولیت انتخاب‌هایمان بر عهده خودمان است. قبلاً من تمام مشکلاتم را به گردن همسرم می‌انداختم و او را مقصر اعتیادم می‌دانستم. اما خانم مریم نکته‌ای ارزشمند فرمودند: «مسئولیت کارهایتان را خودتان به عهده بگیرید.» وقتی مسئولیت اعمالمان را بپذیریم، با تلاش می‌توانیم در آرامش کامل به حال خوش برسیم.

خالق، فاعل است و مخلوق، مفعول. هر چیزی که خلق شده است، از درخت و بوته گرفته تا حیوانات، برای آسایش و آرامش انسان و تداوم چرخه حیات آفریده شده است. همه موجودات به یکدیگر وابسته‌اند. به عنوان مثال، در یک شرکت، رئیس، معاون، کارگر و آبدارچی همگی باید با همکاری، چرخ آن شرکت را بچرخانند.

در یک خانه، مادر خانواده، با انجام وظایفی مانند؛ نظافت، آشپزی و مراقبت از فرزندان، نظم و آرامش را حفظ می‌کند. در کنگره نیز ایجنت، راهنما، مرزبان‌ها و سایر اعضا دست در دست هم می‌دهند تا این مجموعه پابرجا بماند و افرادی مانند من به حال خوب و رهایی برسند.امیدوارم با مشارکت‌های شما، سخنانم تکمیل شود. از توجه شما سپاسگزارم. ان‌شاءالله همه به رهایی و حال خوب دست یابیم.

تایپ: مسافر سمیه - نمایندگی بنفشه شیروان - لژیون یکم
ویرایش: راهنما مسافر مریم - نمایندگی بنفشه شیروان
بازبینی و ارسال:همسفر فاطمه