مسافر نیکوتین هم باید مسافر باشد و هم همسفر

جلسه لژیون ویلیام وایت همسفران کنگره ۶۰ نمایندگی پارک مادر دولت‌آباد با استادی راهنمای ویلیام وایت همسفر زهرا و با دستورجلسه «وادی دوم و تاثیر آن روی من» و تولد اولین سال رهایی مسافر نیکوتین همسفر نیلوفر روز جمعه۲ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ ساعت ۷ صبح آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد

خداوند متعال را سپاس که به واسطه این تولد امروز در کنار شما دوستان محبت به دور هم جمع شده ایم. دستور جلسه اول، وادی دوم کنگره۶۰، «هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم» در این وادی می‌گوید: هیچ مخلوقی یعنی هم انسان و هم تمامی مخلوقات دیگر، بیهوده پا به هستی نگذاشته‌اند.

خداوند در خلقت هر موجودی یک حکمت و فلسفه عظیمی بنا نهاده است. یک کرم خاکی سالانه ۳۰ تن خاک را جابجا می‌کند و یک مورچه می‌تواند چیزی که وزنش ۵۰ برابر وزن خودش است را حمل کند. بیشترین پیام این وادی پیدا کردن جایگاه ما در کائنات است. هر انسانی باید بداند که جایگاهش کجاست و به چه دلیل پا به حیات گذاشته است؟ چرا رسالت و مسئولیتی بر عهده دارد؟ به کدام سمت باید حرکت کند و چه ابزاری مورد نیاز او است؟

در سی‌دی «سازندگی جسم» آقای مهندس دژاکام می‌فرمایند: «ما باید در این بعد از حیات مدام در جهت سازندگی باشیم.» سازندگی جسم مانند؛ ساختن علم و دانش، ساختن محبت، ساختن فیزیولوژی و جسم خودمان، ساختن رفتار، کردار و غیره.

همسفرانی که در لژیون ویلیام‌‌‌وایت قرار دارند و درمان شده‌اند و یا در حال درمان شدن هستند به نوعی فیزیولوژی و جسم خود را از نو می‌سازند و بازسازی می‌کنند. چرا باید سازندگی جسم و فیزیولوژی را داشته باشیم؟ چون هم در این جهان و هم در جهان‌های بعدی از آن بهره ببریم که با کوله‌باری از بدبختی به حیات بعدی نرویم. در وادی دوم «هیچ مخلوقی جهت بیهودگی پا به حیات ننهاده و هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر به هیچ فکر کنیم» گفته شده است که ما تاریکی‌ها را تجربه می‌کنیم تا به عظمت روشنایی‌ها پی ببریم.

همیشه با خودم می‌گفتم: چرا بیماری است؟ و چرا سختی و مشکلات است؟ چرا من باید مصرف‌کننده روزانه ۳۰ نخ سیگار باشم؟ اما با شنیدن این متن متوجه شدم که اگر این‌ سختی‌ها در زندگی من نبودند آرامش و سلامتی امروز را درک نمی‌کردم و فهمیدم که من با وجود این مشکلات می‌توانم به تکامل برسم. زمانی که مصرف‌کننده دخانیات هستم، فرمانروایی عقل دست من نیست و حکم غلط را اجرا می‌کند؛ اما با سازندگی خودم می‌توانم فرمانروایی عقل را به دست بگیرم.

به نظر من وادی دوم برای افرادی که روحیه طلبکارانه و ناامیدی دارند مفید است و این وادی به همه افرادی که ناامید هستند می‌گوید: «همه مطالب در درون و برون‌تان قرار دارد شما مثل آتشفشان‌هایی هستید که باید به آن توان حرکت دهید تا فوران کند» که به عینه شاهد هستیم که همه درمان شدگان لژیون ویلیام‌‌‌وایت توانسته‌اند توانایی‌های خودشان را ببینند و به حرکت در بیاورند. بزرگی می‌گوید: مادر تمام شادی‌ها رنج است.

فلسفه آفرینش انسان، شناخت مشکلات و حل کردن آن‌ها است. آقای مهندس دژاکام در سی‌دی «اصل سایه» به این موضوع اشاره می‌کنند که «هیچ یک از مشکلات ما با مردن از بین نمی‌رود و در واقع به چرخه‌های بعدی حیات منتقل می‌شود تنها راه خلاصی از مشکلات این است که یک بار برای همیشه به طور صحیح آن را حل کنیم و از آن عبور کنیم» برای مثال؛ اگر در لژیون ویلیام‌‌‌وایت قرار گرفته‌ام؛ پس باید مسئله درمان دخانیات خودم را برای همیشه حل کنم و پرونده دخانیات را ببندم. باید حضور مداوم در لژیون ویلیام‌‌‌وایت داشته باشم، گوش به فرمان راهنما باشم و جهان‌بینی را کاربردی کنم تا بتوانم به راحتی پرونده دخانیات و دیگر مشکلات را حل کنم.

دستور جلسه دوم؛ تولدها همه از نظر رهایی و درمان شبیه به هم هستند؛ اما بسیار با هم تفاوت دارند و این به خاطر تنوع حس است. زمانی که تولد می‌گیریم؛ یعنی قدر رهایی را می‌دانیم و سپاس‌گزار خداوند و هستی هستیم و می‌توانیم الگویی باشیم برای افرادی که در تاریکی هستند و به دنبال نور امید هستند. اولین سال تولد و رهایی همسفر نیلوفر را خدمت آقای مهندس دژاکام و خانواده محترم‌شان و خدمت خودشان و به تمام اعضای کنگره ۶۰ تبریک عرض می‌کنم.

مسافر نیکوتین نیلوفر با درمان و تولد امروز ثابت کرد که  «صفت گذشته در انسان صادق نیست چون انسان جاری است». او ابتدا با شور عظیمی وارد لژیون شد؛ اما بعد از دو ماه، اشتیاقی که در بدو ورود به لژیون داشت از بین رفت و چون خواسته قوی برای درمان نداشت از لژیون حذف شد تا این‌ که بعد از خروج به مدت دو ماه از لژیون، زمانی که خواسته قوی برای درمان داشت دومرتبه به لژیون ویلیام‌‌‌وایت برگشت و این بار با کوله‌باری از آموزش و خواسته قوی وارد لژیون شد و خدا را شکر سفر بسیار خوب و استانداردی داشت.

مسافر نیکوتین نیلوفر بسیار خوش قلب، مهربان، جسور و شجاع است و من به عنوان یک راهنما از او راضی هستم هر صحبتی با ایشان کردم، فرمان‌برداری را کامل انجام داد. نیلوفر خدمت در کنگره۶۰ را بسیار دوست دارد، دو بار در لژیون سردار و امسال به شکر خدا در جایگاه دنور قرار گرفت و در ورزش فعالیت بسیار چشمگیری دارد. به امید موفقیت روزافزون برای ایشان و همه مسافران نیکوتین.

سلام دوستان نیلوفر هستم مسافر نیکوتین

در ابتدا قدردانی می‌کنم از همسر عزیزم که اجازه انجام سفر نیکوتین را به من داد، سپاسگزارم از مادرم که در تمامی سختی‌ها کنارم بودند، از راهنمای خودم همسفر وجیهه و از همسفر سمیرا که زحمت فراوانی برای من کشیدند و زندگی بنده را نجات دادند و از راهنمای ویلیام وایت همسفر زهرا که در طول سفر با گریزهایی که زدم، اذیت‌شان کردم بسیار متشکرم. منتظر بودم یکی از بچه‌ها خاطرات آن عکس گرفتن در پارک را بگوید؛ اما از لطف‌شان بیان نکردند. یادم می‌آید روزهایی که وارد لژیون شده بودم اخلاق درستی نداشتم و هر زمانی می‌خواستم عکس بگیرم بچه‌ها ناراضی بودند و نمی‌گذاشتند من عکس بگیرم عصبی می‌شدم و با لحن بدی می‌گفتم: من اعصاب ندارم کنار بروید.

خداوند را شکر می‌کنم که در این جایگاه قرار گرفتم؛ چون طبق دستور جلسه وادی دوم، من بسیار ناامید بودم. من همیشه به راهنما همسفر زهرا می‌گفتم: مشکلی ندارم سفر نیکوتین انجام بدهم موقع رهایی‌ام هم اعلام کردم و نمی‌دانستم این تازه یک جرقه‌ای می‌شود که دیگران بگویند: ما این کار را نکردیم.

همیشه می‌گفتم اگر باران ببارد چه‌کار کنم و چگونه سیگار مصرف نکنم؟! تا این‌که به شکر خدا با تمام سختی‌هایش توانستم درمان شوم. از خودم بسیار ممنونم‌؛ چون که سفر ویلیام وایت بسیار سخت است، مسافرهای نیکوتین این را متوجه می‌شوند که یک مسافر نیکوتین هم باید مسافر باشد هم همسفر باشد. در پایان از آقای مهندس دژاکام و خانواده محترم‌شان بسیار سپاسگزارم که این بستر را برای من و امثال من فراهم کردند.

رابط خبری: راهنمای ویلیام‌‌‌وایت همسفر زهرا (نمایندگی میرداماد )
ویراستاری و ارسال: راهنمای ویلیام‌وایت همسفر فاطمه (نمایندگی امام قلی‌خان)
گروه همسفران ویلیام‌وایت کنگره‌۶۰