راهنما احیاء کننده است .

جلسه هفتم از دوره هشتم سری جلسات کارگاه های آموزشی عمومی نمایندگی شوشتر با استادی راهنمای محترم مسافر اکبر،نگهبانی مسافر بابک و دبیری مسافر مهدی ، با دستور جلسه « هفته راهنما » در روز پنج شنبه  13 /اردیبهشت/ 1403 ساعت 17 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان اکبرهستم مسافر.خداوند را شاکر هستم که در این جایگاه خدمت می کنم وآموزش می گیرم.دستور جلسه این هفته کنگره ، هفته راهنما وجشن راهنماست.

هفته راهنما را در راس به اولین راهنمای کنگره ۶۰ آقای مهندس ، استاد جهان بینی استاد امین و کلیه راهنمایان کنگره ۶۰ تبریک می گویم . آقای مهندس جشن هایی در برنامه کنگره قرار داده اند که ما به خودمان بیاییم واین جشن ها هستند که باعث می شوند انسان توی مسیر بماند و ثابت قدم باشد وچیزیکه تو ی کنگره یاد گرفتم اینست که بزرگترین چیزی که میتواند انسان را در صراط مستقیم نگه دارد و از مسیرش خارج نشود شکر گذاری می باشد و هفته راهنما و شکر گذاری هم یکی از این هفته هامی باشد . وقتی هفته راهنما می شود با خودم فکر می کنم تو چه شرایطی بودم و الان تو شرایطی قرار دارم و اونوقته که ارزش کار راهنما و کنگره ۶۰ و افرادی که دارند به ما خدمت می کنند بهتر نمایان می شود . اولش که میاییم کنگره هدفمان قطع مصرف هستش ولی در ادامه متوجه می شویم که قطع مصرف کوچکترین کاری هست که کنگره حلش کرده . ما یکسری خصوصیات و ایرادهایی داشتیم که دچار اعتیاد شدیم و کنگره در زمان ده الی یازده ماه به ما کمک می کند که اون خصوصیات و رفتارهای افیونی از ما گرفته بشود و افرادی که توی این مسیر رشد می کنند و خدمتگذار می شوند که بهترین سفر را داشته باشند . راهنماها افرادی هستند که از وقت و تفریح و از خیلی چیزهای دیگرشون میزنن وحضور دارند تا به انسانهایی دیگر کمک کنندبدون اینکه هیچ نسبتی با آنها داشته باشتد مثل باران که وقتی می بارد همه را سیراب می کند . در لژیون یا در شعبه افرادی که خدمتگذار هستند به شغل و جایگاه افراد کار ندارن و همه رو یکسان می بینند و افرادی که مشکل دارند بیشتر حمایت می کنند .

پشت جزوه راهنمایی نوشته محبت پیامبر،شجاعت حسین،ابهت پدری و مهر مادری و گفته شده که اگر این خصوصیات را داری ، می توانی توی این عرصه پا بگذاری . این خصوصیاتی که مهندس برای راهنما بودن قرار داده بدون تفکر نبوده و الان اگه من راهنما هستم اون خصوصیات را توی رفتارهای راهنمای خودم دیدم و لمس کردم که تونستم این مسیر رو طی کنم . محبتی که راهنمام به من داشت تو طول زندگیم هیچ کسی چنین محبتی بهم نداشته و نخواهند داشت . انسان زمانی به اون جایگاه انسانیش میرسد که از خودش بگذرد . باید بتواند از وقت و مال و تفریح و خیلی چیزهای دیگرش بگذرد تا بتواند به دیگران کمک نماید . یادم هست وقتی به راهنمای خودم  می گفتیم وقت نمیکنیم که بیاییم می گفت برای هستی وقت بذارید تا هستی هم برای تو وقت بگذارد آن موقعه درک این موضوع برایم سخت بود ولی چون ایمان داشتم به راهنمام به نتیجه رسیدم و حرفهایی که راهنما میزند قرار نیست همون موقع همه حرفهایش برامون قابل درک باشه شاید چهار پنج سال طول بکشه تا متوجه بشیم . رهجویی که بخواهد سفر خوبی داشته باشه و لذت ببره از سفرش باید به راهنمایش ایمان داشته باشه وپشت سرش حرکت کند و گوش بفرمان باشه چون به هیچ عنوان راهنما حرفی نمیزند که به ضرر رهجویش باشد . امیدوارم که بتونم با تمام توان تو این مسیر باشم و خدمت کنم چون میدونم چه حالی و چه وضعیتی داشتم و الان تو چه وضعیتی هستم و همه اینها رو مدیون کنگره و راهنمایم هستم . ممنون از اینکه به حرف های من گوش کردید.

تصاویری از جشن رهایی مسافر عباس و راهنمای محترمشان آقا علی به همراه همسفرشان خانم زینب و راهنمای همسفران خانم مرضیه در شعبه شوشتر:

تایپ و ویرایش : مسافر مهدی لژیون دوم

گروه سایت نمایندگی شوشتر