در کنگره ۶۰؛ جهانبینی به دو مقوله جهانبینی درون و جهانبینی بیرون تقسیم میشود که بیشترین قسمت مورد بحث جهانبینی درون است که شناخت، ادراک، احساس و برداشت ما نسبت به دنیایی است که به عنوان فرد مصرفکننده در زمان مصرف از آن غافل بودهایم و چنین شهری در وجود ما است و این سیستمهای حیاتی در ما، در حال فعالیت هستند.
چیزیکه در جهانبینی وجود دارد؛ صور پنهان است و برای عقل، حس و نفس تعاریفی در جزوههای کنگره ۶۰ بیان شدهاست. آموزش جهانبینی؛ تنها مختص به درمان اعتیاد نیست و برای تمام انسانها مفید است و فرد مصرفکنندهای که وارد کنگره میشود، تمام اطراف و دیدگاه او حول محور مصرف مواد مخدر (نئشگی و خماری) میچرخد. در جهانبینی به پارامترهای خیلی اساسی اشاره شده است: از قبیل عقل، نفس، حس و دانایی و مثلثهایی در جهانبینی است به نام مثلث دانایی و جهالت.
این آموزشها شاید در سفر اول به منزله قطع مواد یا رهایی فرد مصرفکننده پا به کنگره میگذارد؛ اما همین که جسم، اول به درمان میرسد و دید او نسبت به اطراف و اطرافیانش تغییر میکند به این نتیجه میرسد که از نقاط دیگری هم مورد تخریب قرار گرفته است و درصدد این برمیآید که آن نقاط را به تعادل برساند.
جزوه «جهانبینی ۱ و ۲» با اینکه کم حجم است، اما هیچگونه حاشیهای در آن وجود ندارد و در این جزوات از متن روان و قابل هضم برای یک فرد مسافر یا همسفر استفاده شدهاست. ما در جهانبینی با صورپنهان خود آشنا میشویم، متوجه میشویم که چقدر منیت داریم و با آموزش میتوان به آن قالب شد. با نفس اماره آشنا میشویم و متوجه میشویم که چقدر از خواستههای ما از ناحیه نفس اماره صادر میشود.
بنیان کنگره ۶۰ در تشریح آسیبهای بیماری اعتیاد در شهر وجودی انسان و در قسمت جهانبینی معتقداند که مصرفکننده مواد مخدر بر اثر مصرف مکرر آنتیایکس، جهانی مملوء از ترس، اضطراب، نگرانی و حقارت پیرامون وجود خود بهوجود میآورد و زندگی خود و اطرافیان را آشفته میسازد. برای اینکه ما بتوانیم روی ضلع جهانبینی درمان اعتیاد که شامل سه ضلع (جسم، روان و جهانبینی) است، کار کنیم، بایستی ضلع جسم را در وضعیت و تعادل نسبی قرار دهیم؛ زیرا در غیر این صورت، یعنی عدم تعادل جسم و کار کردن روی مقوله جهانبینی اگر نگوییم غیرممکن است، بسیار دشوار است. تفکرات مثبت و خوشبینی و در صراط مستقیم بودن و جهانبینی سالم، بر کل اعضا، جوارح و حالتهای جسمی و حتی در رنگ پوست ما، حالتهای چهره و مخصوصاً چشمان ما اثر میگذارد.
در آخر میتوانیم با جرأت بگوییم که اگر کسی در کنگره ۶۰، جهانبینی خود را تغییر ندهد و فقط به فکر جسم و روان خود باشد به آن نتیجهای که کنگره از آن بهعنوان تعادل نام میبرد و به حال خوشی که وعده میدهد نمیرسد و یا اگر آن را به طور کامل اجرا نکند، ممکن است فکر کند، دیگرانی که از آن حال خوش صحبت میکنند و او آن را درک نکرده است، دروغ میگویند.
نویسنده: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول)
عکاس خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون چهارم)
ویراستاری و ارسال: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی زاگرس
- تعداد بازدید از این مطلب :
78