مسابقه مقاله نویسی (درمان و روش DST)

سلام دوستان رضا هستم یک مسافر. قبل از اینکه وارد کنگره ۶۰ بشوم تخریب‌های بسیار زیادی به ساختمان جسم خودم وارد کردم. هیچ آموزش و هیچ تجربه‌ای در این رابطه نداشتم که با بدن خودم دارم به چه جنگ بزرگی می‌روم. شاید می‌دانستم که دارم به بدن خودم آسیب می‌رسانم! حتی موقع مصرف مواد به خودم می‌گفتم؛ چیکار داری می‌کنی با خودت؟!
در اوایل مصرفم از مصرف مواد لذت می‌بردم؛ اما در ادامه به‌هیچ‌وجه! فقط ناچار بودم به مصرف. به خودم می‌گفتم ادامه نده! اما باز مصرف می‌کردم چون راهی جز این نداشتم که عمل کنم وگرنه هر کاری جز این مساوی بود با خماری و ناراحتی و خرابی.
واقعاً روز و شب‌های تلخی بود در اواخر مصرف. اما قطعاً تسلیم بودم و خسته از ۱۳ سال تخریب و خرابی به بدن خودم. ولی خدا را هزاران مرتبه شکر می‌کنم که اسم کنگره ۶۰ به گوشم خورد و در تاریخ ۱۴۰۲/۴/۱۹ شروع به درمان کردم و واقعاً لطف خدا شامل حالم شد که وارد کنگره شدم. از آقای مهندس و خانواده محترمشان کمال تشکر و قدردانی را دارم که زحمت‌های ایشان و سختی‌های بسیار زیادی که این‌همه سال کشیدند باعث شد که کنگره بنا شود.
در ادامه از راهنمای خودم تشکر می‌کنم که همواره با آموزش‌های ناب خودشان من را آگاه و به سمت ارزش‌ها رهنمون کرد. من با این آموزش‌ها بسیار به آینده امیدوار شدم و دیدم که این روش دی اس تی و داروی اوتی که سالیان سال برایش زحمت‌کشیده شده توسط جناب مهندس و دیگر خدمتگزاران چطور می‌تواند به من و همه کمک کند.
همه اعضای کنگره ۶۰ در کشور می‌دانند که هیچ راهی جز این روش برای درمان اعتیاد وجود ندارد؛ روشی که هم بسیار ساده و هم سخت است اما این به خود من بستگی دارد که اگر خواست درونی من درمان باشد، بسیار آسان می‌شود، در غیر این صورت سخت. مطمئناً جز روش DST هیچ روشی نمی‌تواند به من کمک کند تا این شهری که در درونم به وحشت و خشونت و ناآرامی‌ تبدیل‌شده به شهری آرام و بامحبت و آگاه تبدیل بشود.
بهترین و باکیفیت‌ترین روش برای درمان اعتیاد روش دی اس تی است و جز این راه هیچ راهی نخواهد بود که من را از این ظلمت و تاریکی به روشنایی و نور برساند. متشکرم از بنیان کنگره ۶۰ جناب مهندس.

ارسال: مسافر مهرداد (لژیون پنجم)
ثبت: مسافر اسماعیل (لژیون هشتم)