English Version
English

با دانایی و آگاهی کامل عهد ببندیم

با دانایی و آگاهی کامل عهد ببندیم

اولین جلسه از دوره سوم لژیون‌سردار همسفران نمایندگی اسلامشهر با استادی دنور راهنما همسفر منیره، نگهبانی دنور راهنما همسفر عاطفه و دبیری دنور همسفر ملیحه با دستور‌جلسه «قول وقرار (وفای به عهد) »در روز سه‌شنبه یازدهم فروردین ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۴:۴۵ برگزار شد.

سخنان استاد؛

خدا را شکر می‌کنم که اجازه ورود ما را به کنگره صادر کرد، از استاد سردار سپاس‌گزارم که اجازه داد عضو لژیون‌سردار باشم تا درس پس‌انداز و بخشش را یاد بگیرم، از خانم عاطفه نگهبان لژیون‌سردار کمال تشکر را دارم که من را به اين جایگاه دعوت کردند، همچنین جایگاه نگهبانی را به ایشان و دو دبیر عزیزشان تبریک عرض می‌کنم.
زمانی‌که شخص در مورد دستور‌جلسه‌ای صحبت می‌کند باید تفکر کند که آیا من در مورد اين دستورجلسه نقطه‌ قوت یا نقطه‌ ضعفی دارم؟ چون این دستورجلسات به ما درس یاد می‌دهد، دوهفته پیش به‌ من الهام شد که ممکن است نگهبان عزیز من را برای استادی دعوت کنند، با خودم گفتم پس برو و دنوری خود را پرداخت کن که اگر در این جایگاه نشستی بتوانی در موردش صحبت کنی، چون آقای مهندس می‌فرمایند: اگر می‌خواهید در مورد چیزی صحبت کنید اول خودتان اجرایش کنید. دستورجلسه "قول‌ و قرار (وفای به عهد)" می‌باشد، زمانی‌که شخص با خود یا شخص دیگر، خانواده یا سیستمی قول و قراری بگذارد عملکرد ما مهم است و این‌که ما اگر قول و قراری می‌گذاریم به آن عمل کنیم.

قول و قرار یعنی ما حرفی زدیم و پیمانی بسته شد، وفای به عهد آن عملکرد ما و نتیجه قول و قرار است. ما در کنگره یاد گرفتیم چه کارهایی ضدارزش و چه کارهایی ارزش است و آموزش گرفتیم کارهای ارزش انجام دهیم و از کارهای ضدارزش دوری کنیم و در صراط مستقیم باشیم تا آرمش و آسایش داشته باشیم. قول و قرار و وفای به عهد یک کار ارزشی است که ما در کنگره یاد گرفتیم که در زندگیمان انجام دهیم. اگر این‌کار را انجام دهیم باعث آرامش خودمان و دیگران می‌شویم، اگر قول و قراری بگذاریم و به آن وفا نکنيم درواقع کار ضدارزش انجام دادیم و پیمان شکنی کردیم. قول‌ و قرار یعنی من پیمانی بستم و قولی به کسی دادم، وفای به عهد این است که من بايد به پیمانی که بستم عمل کنم، فقط از سر شور حرفی نزده باشم، با دانایی و آگاهی کامل قول و قرار بگذارم و ظرفیت‌ها و اندازه‌های خود را در نظر بگیرم. اگر ظرفیت و اندازه خودمان را در نظر نگیریم باعث ناراحتی خود و بدقولی نزد دیگران می‌شویم، پس باید با بیداری کامل تصميم بگیریم.
یک‌سری افرادی هستند که قبل از این‌که قول و قرار بگذارند تفکر نمی‌کنند و از روی شور حرفی می‌زنند بدون این‌که توانایی و ظرفیت اندازه خودشان را در نظر بگیرند، دانایی وجود ندارد و تصميم درست نمی‌گیرند درنتیجه نمی‌توانند وفای به عهد کنند، این باعث تخریب خودشان و اطرافیان می‌شود. مثل افرادی که روز گلریزان شور دارند و عضو لژیون‌سردار می‌شوند؛ ولی نمی‌توانند تعهدی خودشان را پرداخت کنند. بعضی افراد توانایی مالی ندارند و ظرفیت خودشان را در نظر نگرفتند؛ ولی یک‌سری افراد هستند که توان مالی دارند ولی دانایی و قدرت بخشش در آن‌ها وجود ندارد. اگر خداوند را در نظر بگیریم، خداوند به انسان‌ها وعده داد و به‌ آن عمل نمود. هرچیزی که برای حیات انسان لازم بود خلق کرد، از زمين، آسمان، کوه، جنگل، دریا، آب و غذا  چیزی برای انسان کم نگذاشت.

انسان زمانی که گرفتار مشکلات می‌شود با خداوند راز و نیاز می‌کند که اگر مشکلم حل شود این‌کار را انجام می‌دهم، آن کار را می‌کنم، فلان النگو را می‌فروشم، نذر فلان امام‌زاده می‌کنم، در راه کار خير خرج می‌کنم که اين مشکل و گرفتاریم حل شود. شب تا صبح، صبح تا شب با خداوند قول‌ و قرار می‌گذاریم؛ ولی تا مشکلاتمان حل شد همه‌ چیز را فراموش می‌کنیم و اصلا یادمان می‌رود که چقدر به خداوند التماس کردیم، چقدر راز و نیاز کردیم، چه نذرهای گران‌قیمتی عهد بستیم و فراموش می‌کنیم چه کسی کمکمان کرد و چه وعده‌هایی دادیم. همين اعتیاد مسافرانمان چقدر به در و ديوار زدیم و آخر به در بسته خورديم یا سر از خرابه‌ها در می‌آوردیم یا بن‌بست خوردیم، هرکدام از ما حداقل چندبار مسافرانمان ترک کردند؛ ولی با حال خراب‌تر به مواد روی آوردند. يادمان نیست که حاضر بودیم تمام‌ زندگیمان را بدهیم تا مسافرانمان را بدست آوریم، چون باعث آزار خودمان، فرزندانمان و خانواده و جامعه بودند.
الان فراموش کردیم چه قول‌ و قرارهایی با خداوند بستیم تا دوباره زندگیمان سر و سامان بگیرد. در روز جشن گلریزان یک‌سری افراد را شور برمی‌دارد و دوست دارند و سردار می‌شوند، جلسه که تمام شد یادشان می‌رود یا پشیمان می‌شوند و به عهدشان عمل نمی‌کنند. آقای مهندس می‌فرمایند: هر مصرف‌کننده‌ای که در کنگره درمان می‌شود حداقل پنجاه‌ميليون هزینه دارد. حالا من، فرزندم و همه خانواده از این اقیانوس آب می‌خوریم؛ ولی اگر توان ما در حد دنور باشد در حد سرداری شرکت می‌کنیم یا توان ما در حد پهلوانی باشد در حد دنوری شرکت می‌کنیم و با سختی پرداخت می‌کنیم. آقای مهندس می‌فرمایند: ما به کنگره بدهکار نیستیم؛ ولی قانون طبیعت است که من برای بدست آوردن هرچیزی اگر بخواهیم ماندگار باشد باید بهایش را پرداخته کنم. امیدوارم با آموزش‌های کنگره به درجه‌ای رسیده باشیم که اگر قول و قراری گذاشتیم به آن عمل کنیم که این‌کار باعث حال خوب خودمان می‌شود.

تایپ:دنور همسفر ملیحه رهجوی راهنما همسفر زهرا لژیون (سوم)

ویرایش: راهنمای تازه واردین همسفر مریم

عکاس خبری: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر زهرا لژیون (سوم)

ارسال: راهنمای تازه واردین همسفر خدیجه

همسفران نمایندگی اسلامشهر 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .