این عشق و محبتی که دوستان به من داشته‌اند باعث شد در کنگره ماندگار شوم

با سلام لطفا اعلام سفر کنید؟

سلام دوستان امیر هستم یک مسافر
منم با سال‌ها تخریب وارد کنگره شدم، تخریب بیش از ۱۵ سال آخرین آنتی ایکس، شیره و تریاک، ۱۰ ماه و سه روز سفر کردم در لژیون ۷ به راهنمایی  آقای امیرحسین پوزش، الانم به دستان پرمهر و توانمند مهندس دژاکام دو سال و ۱۱ ماه هست که آزاد و رها هستم. ورزش در کنگره والیبال ، فوتبال
لطفا بفرمایید چطور شد که دچار اعتیاد و وارد تاریکی‌ها شدید؟

من هم مانند همه جوان‌ها در اثر نبود آگاهی و آموزش در زمینه اعتیاد، که باید در سالهای جوانی و یا حتی نوجوانی به ما داده می‌شد که متاسفانه داده نشد، در دور همی‌های دوستانه، جشن تولدهای شبانه و خدمت مقدس سربازی با مواد مخدر آشنا شدم. اول با سیگار و حشیش و بعد از چند سال با تریاک آشنا شدم. پس از آن که به اعتیاد دچار شدم، ترک‌های متعدد و ناگهانی بدون فایده زیادی انجام دادم و با خود گفتم که تا آخر عمر مصرف کننده مواد مخدر خواهم ماند.
شما توسط چه کسی و یا چگونه با کنگره ۶۰ آشنا شدید؟
من برای همراهی یکی از دوستانم به کنگره آمدم و با محیط و افکار و آموزش‌های کنگره آشنا شدم. این عشق و محبتی که دوستان به من داشته‌اند باعث شد در کنگره ماندگار شوم و تمام نا آگاهی‌های خود را جبران کنم . شعار مهم کنگره ۶۰ محبت یمی باشد از محبت است که خارها گل می‌شود. من هم یاد گرفتم فقط و فقط به تمام هستی محبت کنم. به گفته جناب مهندس دژاکام محبت کلید همه مشکلات می‌باشد.
خاهش می کنم نظر خود را در مورد جایگاه مرزبانی بفرمایید؟
جایگاه مرزبانی یکی از زیباترین با عشق‌ترین و مهم‌ترین جایگاه‌های خدمتی می‌باشدو به ما یاد می دهد چگونه هم آموزش ببینیم و هم آزمایش پس بدهیم. جایگاه مرزبانی بسیار تا بسیار مهم می‌باشد با آموزش و آگاهی در جایگاه خدمتی مرزبانی است که می‌توان درست زندگی کردن، درست آموختن، درست آگاهی گرفتن، سر وقت زندگی کردن، سر وقت به تمام کارها رسیدگی کردن و منظم بودن را آموخت. به نظر من کسی که ۱۴ ماه در جایگاه مرزبانی خدمت می‌کند می‌تواند برای یک زندگی کامل آماده شود، چون تمام آنها از روی عشق و بلاعوض می‌باشد.
از نظر دوستان یکی ازسخت‌ترین خدمت‌ها جایگاه مرزبانی می‌باشد، چگونه تعادل آن را با مسائل روزمره زندگی خود، برقرار می کنید؟
همه ما خوب  می‌دانیم که در زمان مصرف خیلی وقتمان را صرف کشیدن مواد مخدر می‌کردیم و اصلاً به کار و زندگی و درآمد نمی‌رسیدیم حالا با ورود به کنگره و رها شدن بسیار تا بسیار وقت اضافه می‌آوریم. من صبح‌ها ساعت ۵ بیدار می‌شوم، ورزش می‌کنم، سی دی می‌نویسم، صبحانه می‌خورم و به سر کار می‌روم و در ادامه به تمام کارهای خدمتی خود می‌رسم. زمانی را که با خانواده می‌گذرانم اصلاً قابل مقایسه با دوران مصرف نبوده و نیست.
در آخر برای کسانی که در تاریکی‌ها هستند چه پیامی دارید؟
من در اول گفتم و در آخر هم می‌گویم تنها راه رهایی انسان‌ از دام اعتیاد ،کنگره ۶۰ و آگاهی و دانایی می باشد. همه ما برای رها شدن از دام اعتیاد هزاران هزار راه رفته‌ایم و خیلی هزینه داده‌ایم، اما هیچکدام فایده نداشت و فقط روز به روز حالمان بدتر می‌شد. بیماری اعتیاد هیچ راه امیدواری،پیشرفت، سعادت و عاقبت به خیری ندارد. تمام آن تاریکی، سیاهی و نابودی می‌باشد. فرقی برای او ندارد کم سن یا  بزرگسال، دکتر یا کارمند باشی، پدر ،مادریا فرزند باشی، همه را به راه نابودی می‌کشاند. پس تا زود دیر نشده هرچه سریعتر به رهایی از دام اعتیاد که به دستان پرمهر جناب مهندس دژاکام اتفاق می‌افتد، حرکت کنید.