راهنما رب، و استاد من است.

هفته راهنما را در راس به آقای مهندس دژاکام و خانواده محترمشان، به تمام راهنمایان و اساتید کنگره۶۰ و راهنمایان خودم خانم نسرین، خانم فاطمه و خانم اکرم عزیزم تبریک عرض می‌کنم.
در ابتدا بخواهم تعریفی از راهنما داشته باشم می‌توانم بگویم، راهنما یگ الگوی کامل است. که راه و جهت درست را به رهجو نشان می‌دهد و تکیه‌گاهی برای ادامه راه این عزیزان است. این سخنان، سخن شخصی است، که یک روز در جایگاه راهنمایی نبود و زندگی خودش را به راهنما سپرد و یک شخص را در زندگی‌اش امین قرار داد، و ساعت‌ها، روزها و ماه‌ها برایش درد‌ و دل کرد بدون این‌که این فرشته زمینی خم به ابرو بیاورد و خسته شود و داشتن چنین فرشته‌ای در زندگی، یعنی خداوند حواسش به من است، و من را فراموش نکرده است. چرا؟ چون یک فرشته زمینی را جلوی راه من قرار داده است.
راهنما شخصی است که با تمام بدرفتاری‌ها، بدخلقی‌ها، بی‌احترامی‌ها، بی‌منطقی‌ها و حال بدی‌های افراد باز تلاش خودش را خالصانه انجام می‌دهد تا بتواند باری از روی دوش این عزیزان را بردارد. به راحتی می‌بخشد و گذشت می‌کند تا بتواند ذره‌ای از وجود خداوند را در وجود خودش پیدا کند.
در کل راهنما و هر کسی که بخواهد در خدمت خلق خداوند باشد، باید عاشق باشد و برای این‌که عاشق باشی باید درد و رنج فراوان کشیده باشی و این درد و رنج را فراموش کنی تا بتوانی انرژی مثبت را برای دردمندان بفرستی. ما باید بدانیم راهنما، رب و استاد من است و بر ما ضروریست که به راهنما احترام بگذاریم و مطمئن باشیم که با انجام این کارها به حال خوب و خوش می‌رسیم. مانند خورشیدی باشیم که می‌تابد بر همه‌چیز بدون هیچ، چشم داشتی. و این را بدانیم که راهنمایان در را باز می‌کنند اما این تو هستی که باید وارد شوی. فقط یک مربی توانا مانند آقای حسین می‌توانست به ما کمک کند تا درد تلخ شکست را به طعم شیرین پیروزی تبدیل کنیم. از خداوند می‌خواهم اجر و پاداش این خدمت به زندگی این عزیزان برگردد.

تهیه گزارش: همسفر معصومه رابط خبری راهنما همسفر سمیرا لژیون ۳
تنظیم و ارسال: همسفر مهسا رهجو راهنما همسفر فاطمه(لژیون یکم)
همسفران نمایندگی پروین اعتصامی اراک