مهم‌ترین و بزرگ‌ترین قدردانی از راهنما، این است که حضور در لژیون را جدی بگیریم

جلسه سوم از دوره دهم كارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی علیرضا به استادی راهنمای تازه‌واردین همسفر سمانه، نگهبانی همسفر فاطمه و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه «هفته راهنما» در روز دوشنبه ۱۰ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ رأس ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

از ایجنت محترم، مرزبانان و نگهبان جلسه که به من اجازه دادند در این هفته زیبا در این جایگاه خدمت نمایم، تشکر می‌کنم.

در ابتدا هفته راهنما را به بزرگ راهنمای کنگره۶۰، جناب مهندس و خانواده محترمشان؛ همچنین تمامی راهنمایان کنگره۶۰ به‌خصوص راهنمایان شعبه علیرضا تبریک عرض می‌کنم.

در رابطه با دستور جلسه اگر بخواهم بگویم؛ ما در وهله اول بایستی بدانیم که واژه راهنما به چه معناست؟ راهنما؛ به معنای نشان‌دهنده راه است. کسی که بلد راه است و می‌توان به عنوان رب یا مربی از او نام برد. در کنگره۶۰ راهنما شدن به راحتی نیست و برای رسیدن به این جایگاه بایستی یکسری مراحل را طی نمود.

مراحل راهنما شدن در کنگره به این صورت است که شخص مصرف‌کننده مواد مخدر، سفر اول را طی می‌کند و پس از رهایی با شرکت در آزمون راهنمایی و قبولی در آن با دستور جناب مهندس به درجه راهنمایی می‌رسد و در این جایگاه خدمت می‌کند؛ بنابراین برای پرورش یک استاد و راهنما زمان و انرژی زیادی صرف می‌شود.

در جامعه می‌بینیم که هر کسی در هر جایگاهی خدماتی را به دیگران می‌دهد و در قبالش مبلغ زیادی به او پرداخت می‌شود مانند استاد، معلم، روانشناس و... حتی در NGOهای دیگر هم در قبال زمانی که برای یک مصرف‌کننده می‌گذارند، مبلغ بالایی را از شخص دریافت می‌کنند و تا زمانی که پولی پرداخت نشود هیچ خدماتی به آن فرد مصرف‌کننده داده نمی‌شود؛ ولی در کنگره این موضوع کاملاً برعکس و متفاوت است؛ یعنی راهنمایان تمامی کارها را رایگان انجام می‌دهند و برای خیلی‌ها این عمل غیرقابل‌باور است که یک شخص چگونه می‌تواند از زمان و زندگی خود بگذرد و به یک مصرف‌کننده یا خانواده شخص مصرف‌کننده خدمات بدهد! اما در کنگره می‌بینیم که این عمل اتفاق می‌افتد و راهنماها هیچ‌گونه پول یا حقوقی را دریافت نمی‌کنند و این کار را با عشق و علاقه زیاد و از عمق وجودشان انجام می‌دهند.

یک راهنما برای اینکه رهجویانش به حال خوش، تعادل و درمان برسند از خیلی چیزها می‌گذرد؛ حتی برای چند ساعت از خانواده‌اش هم دست می‌کشد تا بتواند به آن‌ها یاری برساند؛ ولی خیلی وقت‌ها افرادی هستند که قدر این شرایط و راهنما را نمی‌دانند و فکر می‌کنند که تمامی این کارها وظیفه اوست! یکسری رهجویانی هم هستند که بعد از چند جلسه به کنگره نمی‌آیند و هر زمان عشقشان بکشد در جلسات حضور پیدا می‌کنند که این عمل کاملاً اشتباه است و انرژی راهنما را می‌گیرد.

در کنگره قدردانی و شکرگزاری را به ما می‌آموزند و ما یاد می‌گیریم از هر کسی که لطف و خدمتی در حق ما انجام داده، تشکر کنیم. حال در این هفته به پاس قدردانی از زحمات این بزرگان جشنی برپا می‌شود تا ما بتوانیم وظیفه خود را انجام دهیم که این عمل بسیار ارزشمند است. این قدردانی می‌تواند زبانی یا مادی باشد؛ اما مسئله مهم این است که به ما یادآوری می‌شود در چه وضعیتی بودیم و چه کسی از این باتلاق نجاتمان داد.

در آخر می‌خواهم به رهجویان خصوصاً سفر اولی‌ها بگویم که اگر یک راهنما از شما می‌خواهد حضور به موقع در جلسات و لژیون داشته باشید، برای خودتان است.

همه ما بایستی با حضورمان در جلسات به راهنما انرژی بدهیم و به نظر من مهم‌ترین و بزرگ‌ترین قدردانی از راهنما، این است که حضور در لژیون را جدی بگیریم تا بتوانیم حداقل نیمی از زحمات راهنما را جبران کنیم. پس برای حضور بهانه‌تراشی نکنیم و بدانیم که راهنما هم مشکلات و مسائل خاص خودش را دارد ولی با این حال در جلسات و لژیون حاضر می‌شود.

تقدیر و تشکر از راهنمایان عزیز در هفته راهنما

تایپ: راهنمای تازه‌واردین همسفر فاطمه

عکاس خبری: همسفر فاطمه لژیون راهنما همسفر نسرین (لژیون پنجم)

ویراستار و ارسال مطلب: همسفر مریم لژیون راهنما همسفر زهره (لژیون چهارم)

همسفران نمایندگی علیرضا