با تو از گذرگاه‌های سخت گذشتم

راهنمای ویلیام‌وایت همسفر زهرا از نمایندگی رودکی پیرامون دستورجلسه《هفته راهنما》چنین نوشت:
رب همه عالمیان را شکر که یکبار دیگه توان قلم به دست گرفتن را داد تا در وصف راهنما و پیام آوران عشق و ایمان، آنچه می‌توانم به نگارش در بیاورم. قلم زدن در مورد مقام راهنما و رب مانند این است که از پیله بسته به دنیای بیرون بنگریم؛ یعنی تا روزی که راهنما نشویم و شال راهنمایی را دریافت نکنیم همه آنچه از عاشقان این راه می گوییم قطره‌ای است در اقیانوس بیکران. قصه از آنجا شروع می‌شود که انسان فقط به گذر عمر می‌اندیشد، دچار روزمرگی و فراموشی هدف خلقت خود می‌گردد و منتظر ناجی یا نهایتاً مرگ می‌ماند؛ اما روزی در مکانی قرار می‌گیرد که نسیمی می‌وزد و بارها صورت او را نوازش می‌کند تا لحظه‌ای از جهل و تاریکی روی برگرداند و ببیند کیست؟ در کجا قرار دارد؟ در پی چه چیزی فرصت حیات به او داده شده است؟

این نسیم، زمانی مرا با خود همراه کرد که نه می‌دیدم، نه می‌شنیدم و نه احساسی داشتم، در کنار راهنمای خود چشم باز کردم و سبک‌بال شروع به پرواز کردم. نسیم دل‌انگیز من، راهنمای من، با تو راهی سفر شدم و با تو از گذرگاه‌های سخت گذشتم، با تو دانستم که این من نیستم، به یاد آوردم که در پی چه چیزی باید باشم. راهنمایان کنگره کسانی هستند که تو را با تاریکی‌های وجودت آشنا می‌کنند، از راکد ماندن رود درونت و افکار پوچ نجاتت می‌دهند و با راهنمایی‌های خود راهگشای تو می‌شوند. راهنما در جایگاهی قرار دارد که رهجو را با خود به سفر می‌برد، یک سفر درونی، سفری به دنیای شگفت‌انگیز درون. راهنمایان کنگره برای وصل آمده‌اند، وصل رهجو به قوانین و حرمت‌ها، جهان‌بینی، منابع آموزشی و ...
البته زیباترین این اتصالات، وصل رهجو به مکانی است که ازآنجا انشعاب یافته است، در حقیقت راهنما سکوی پرتاب رهجو به دنیای بندگی و مقام انسانی است. درک جهان راهنمایان کنگره که بدون هیچ چشم‌داشتی وقت خود را فقط برای رساندن پیام رهایی رهجو از بندهای ضدارزش می‌گذارد، زمانی خواهد بود که پا در مسیر آن‌ها بگذاریم و در عشق خدمت به مخلوقین غوطه‌ور شویم.
این هفته پرشگون را در رأس به راهنمای اول اعضای کنگره ۶۰ جناب مهندس دژاکام و خانواده محترم ایشان تبریک عرض می‌کنم؛ همچنین به راهنمای فعلی خودم ایجنت محترم همسفر آیدا عزیز، راهنمای عزیزم سرکار خانم سمانه و خانم شهره راهنمای ویلیام وایت خود شادباش می‌گویم. بابت تمام خدمت‌هایی که برای رهایی و بیداری من کشیدید بسیار قدردان و سپاسگزارتان هستم. برای تک‌تک شما بزرگواران عاقبت بخیری و سلامتی را از قدرت مطلق خواستارم. به همسفر فاطمه خدا قوت می‌گویم و بابت فرصت خدمت نگارش، بسیار ممنون ایشان هستم.

نگارش: راهنمای ویلیام‌وایت همسفر زهرا
ویرایش: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر افسانه (لژیون دهم)
ارسال مطلب: مرزبان خبری همسفر سمیه
همسفران نمایندگی رودکی