هفته راهنما را به تمام راهنمایان و اساتید کنگره ۶۰ در رأس به جناب آقای مهندس دژاکام تبریک میگویم.
در برنامه دستور جلسات سالانه کنگره ۶۰، یک هفته در سال بهعنوان هفته راهنما اختصاصیافته است، تا فرصتی باشد برای تجلیل از تلاشهای راهنمایان که نقش مهم و ارزشمندی در انتقال دانش و علم کنگره به رهجویان ایفا میکنند.
در فرایند آموزش کنگره ۶۰ راهنما نهتنها مزد دریافت نمیکند، بلکه در راستای انجام خدماتش در کنگره هزینه هم میکند که از دیدگاه حسابگرانه این کار قابلتوجیه نیست؛ اما از منظر عشق و ایمان این حرکت مفهوم والایی دارد که به تعبیر کتاب عشق: «باورش کار هر کس نیست مگر معنای آن بداند که آن چیست».
کسانی که در کنگره ۶۰ خدمت میکنند، وقت میگذارند و مزد نمیگیرند و هزینه هم میکنند، در مقابل چیزی دریافت میکنند که نامش عشق و محبت است که بسیار گرانبها و ذیقیمت است.
آقای مهندس در سیدی عشق و ایمان میفرمایند: اگر محبت و عشق به انسان نرسد، مثل گیاهی است که آب به آن نرسیده باشد، پژمرده میگردد. انسان بدون عشق در افسردگی و اندوه فرومیرود.
جایگاه راهنما در مقابله با رهجو، جایگاه استادی، معلمی و مربی است و این جایگاه را نمیتوان با جایگاه دوست و رفیق که آنها نیز مرتبه بالایی دارند مقایسه کرد. استادی که کارش با عشق است نه با معشوق، معلمی که کارش درس محبت است نه درس شاگردی، و حرکت در ادامه مسیر با ترسیم مثلثی از عشق و عقل و ایمان که اساس کنگره بر آن بنا شده.
راهنما قوانین زندگی را یاد گرفته است، او با تمام وجود، مقوله دردناک و خانمانسوز اعتیاد و اثرات سوءمصرف مواد مخدر را درک نموده و بر آن مسلط و فائق گردیده است. در چنین شرایطی میخواهد تخریبهای دوران سیهروزی خود را با خدمت عاشقانه جبران نماید، تا مصداق بارزی باشد بر این سخن معلم بزرگ، سردار در کتاب عبور از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر که میگوید: ما برای آموزش و خدمت پا به حیات نهادهایم.
راهنما فقط در حیطه مقوله اعتیاد و مواد مخدر و اثرات و مشکلات ناشی از آن، راهنمای رهجوست و از ورود به موارد دیگر در آموزشها خودداری میکند.
راهنما معلم راستین و درستکرداری است که میداند زکات علم و دانش نشر آن است و باز هم بنا به فرموده آقای مهندس: «راهنما میداند که آموزش میدهد تا خود بهتر آموزش بگیرد. او معلم واقعی است که گذشته را زنده نگه میدارد تا حال را درست درک کند و آینده درخشانی را در مسیر تعالی رقم بزند.»
راهنما در کنگره طلایهدار عشق، محبت، ایمان، اسوه، صبر، استقامت و بردباری، مظهر و نمادی از معرفت، عمل سالم و عدالت است؛ در حقیقت آنان صفات و ویژگی قدرت مطلق را بهصورت نسبی دارا هستند.
راهنما در اینجا! راهنما است و یک راهبلد راه، راهنما! مدیر و مدبر و رهبر و راهبر نیست و او را آقا، مرشد و پیر و... صدا نمیکنیم راهنما فقط راهنما است.
احترامگذاشتن به راهنما در صدر وظایف رهجو است. دوستی و رفاقت نمیتواند رابطه بین رهجو و راهنما را توضیح دهد. جایگاه راهنما بهمراتب از دوست و رفیق بالاتر است، راهنما در مقام معلم و یا مربی رهجو ست.
تشکر و قدردانی به ۳ شکل معمولاً بروزمی کند: تشکر و قدرشناسی قلبی، یعنی تصور و یادآوری درونی؛ تشکر و قدرشناسی زبانی، یعنی بازگویی در مقام تشکر؛ تشکر و قدرشناسی رفتاری یا عملی که با بخشش و گذشت جلوه میکند.
این که ما به چه شکل قدردان نعمتهای که هستی در اختیار ما قرار داده باشیم، بستگی به میزان آگاهی و دانایی ما دارد، اما این را بدانیم که قدرشناسی همچون دیگر خصلتهای انسانی برای ما هم آثار دنیوی دارد و هم بازتاب اخروی.
شرایط رسیدن به درجه کمک راهنمایی:
۱- قبولی در امتحان فنی و جهانبینی و کسب نمره خدمت
۲- کسب نمره انضباط از مرزبانان
۳- کسب تأییدیه از تربیتبدنی کنگره برای اثبات فعالیت او در یکی از رشتههای ورزشی
۴- مصاحبه با نگهبان کنگره ۶۰ یا دیدهبان
۵- انجام پیمان کمک راهنمایی و امضای پیماننامه
۶- دریافت شال نارنجی
چیزی که یک راهنما را خوشحال میکند این است که رهجو به مقام و جایگاه کمک راهنمایی برسد.
در انتها هفته راهنما را به این عزیزان زحمتکش تبریک میگویم و امیدوارم همیشه پیروز و سرافراز باشند.
نویسنده: همسفر منیره رهجوی راهنما همسفر مرجان (لژیون پنجم)
ویراستار: همسفر شهرزاد رهجوی راهنما همسفر مرجان (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون دهم)
همسفران نمایندگی ابوریحان
- تعداد بازدید از این مطلب :
163