راهنما در کنگره ۶۰ انگشت اشاره است

ششمین جلسه از دوره پانزدهم کارگاه های آموزشی وخصوصی کنگره۶۰نمایندگی ساوه،ویژه مسافران با استادی راهنمای محترم مسافراسدالله ونگهبانی مسافر جوادو دبیری مسافر رسول با دستور جلسه(هفته راهنما)روز یکشنبه ۹ادریبهشت ماه۱۴۰۳ساعت ۱۷برگزارشد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان اسدالله هستم مسافر.
از دبیر جلسه ودوستانی که نوشتارها را قرائت نمودندتشکرمی‌کنم،از ایجنت محترم و گروه مرزبانی سپاسگزارم که اجازه دادنددر این جایگاه قرار بگیرم خدمت کنم و‌‌‌ آموزش ببینم.

دستورجلسه این هفته (هفته راهنما است) هفته راهنما را به بنیان کنگره۶۰جناب آقای مهندس حسین دژاکام و همه دیده‌بانان محترم و دیده‌بان راهنمایان آقای ترابخانی  و همه خدمتگزاران و راهنمایان محترم نمایندگی ساوه تبریک عرض می‌کنم.

از راهنمای خودم آقای فلاحی تشکر می‌کنم و هفته راهنما را تبریک عرض می‌کنم، درباره راهنما، از اسم راهنما مشخص است یعنی؛ نشان دهنده راه. راهنما به چه کسی گفته می‌شود؟ در کنگره ۶۰ به کسی راهنما گفته می شود که شخص یک روزی مصرف کننده مواد مخدر بوده باشد و از دل تاریکی‌ها آمده باشد.

در کنگره  پروسه درمان را طی کرده و آموزش ببیند و خدمت کرده باشد. شخصی که می‌خواهد راهنما شود باید خیلی از مراحل را طی کند.سفر اول که پروسه درمان است را طی کند و گوش به فرمان راهنما باشد و آموزش بگیرد و به رهایی برسد.  وارد سفر دوم شود بعد در جایگاه‌های مختلف خدمت کند و آموزش بگیرد و فرمانبردار باشد تا بتواند در آزمون راهنمایی شرکت کند.

اگر شخص نمره قبولی در آزمون را بیاورد ولی نمره‌ای در خدمت نداشته باشد مورد قبول نیست. بعد از خدمت کردن باید از راهنمای شخص و لژیون مرزبانان، خدمت کردن را تایید کنند و در جلسات حضور داشته باشد ودر آزمون شرکت کند و قبول شود.

بعد از قبولی در آزمون در مصاحبه با دیده‌بانان مورد تایید قرار بگیرد تا اجازه لژیون داده شود. راهنما در کنگره ۶۰ انگشت اشاره است. راهنما در کنگره ۶۰  درمانگر کسی نیست فقط انگشت اشاره است و راه را نشان می‌دهد و این شخص است که بتواند راه را انتخاب کند تا به درمان برسد و آموزش بگیرد، یا در تاریکی‌ها سقوط کند. ما در کنگره ۶۰ چهار تا جشن داریم. جشن ایجنت و مرزبان، جشن همسفر، جشن دیدبان و جشن راهنما.

منظور از این جشن‌ها چیست؟ هدف این است که من یاد بگیرم سپاسگزار باشم از کسی که برای من کاری و خدمتی انجام می‌دهد و شاکر باشم. این سپاسگزاری برای من هست و هیچ وقت راهنما از من توقع پاکت ندارد.  این من هستم که احتیاج به راهنما دارم، در هر جایگاهی که باشم باید سپاسگزار راهنما باشم و اگر انسان سپاسگزار باشد قطعا حالش خوب است  و نباید، انسان لکنود باشیم و این نتیجه‌اش به خودمان بر می‌گردد.
علم کنگره ۶۰ جاری است ودر هیچ کجا و در هیچ کشوری این علم کنگره و علم درمان اعتیاد نیست. پس ما باید قدردان و سپاسگزار خدمتگزاران کنگره ۶۰ باشیم. حضرت علی (ع) می‌فرمایند:  هر کسی به من یک کلمه بیاموزد، مرا بنده خویش کرده است.پس این وظیفه من است که شاکر و سپاسگزار باشم و سپاسگزاری و تشکر کردن باید از دل باشد و هم از زبان باشد و هم عملی باشد. من در ظاهر تشکر کنم ولی در باطن نباشم و گوش به حرف راهنما ندهم  اگر این طور باشد من به نتیجه نمی‌رسم. امیدوارم قدر کنگره ۶۰ و خدمتگزاران را بدانیم و سپاس گزار باشیم.

نگارش متن:مسافر علی
عکاس:همسفر ناصر
تنظیم وارسال:مسافر رمضان