راهنما از جنس خود رهجو است

به نام قدرت مطلق الله
کلیه موجودات هستی به سهولت، در حال تکثیر هم نوع خودشان هستند، تکثیری که مشکل به نظر می‌رسد، تکثیر دانایی انسان است، زیرا خروج از ظلمت اعتیاد و دیگر ظلمات کاری‌ والا و ارزشمند است.
هفته راهنما را به آقای مهندس دژاکام و تمامی راهنمایان گران‌قدر کنگره‌۶۰ شادباش عرض می‌کنم.

سلام دوستان خاطره هستم همسفر.
اگر دردی را حس کردی، زنده‌ای و اگر درد دیگران را حس کردی، انسانی و درود بر راهنمایان عزیز که مصداق بارز این جمله هستند.
ورود من به کنگره60 با در آغوش کشیدن و کلامی پر از آرامش راهنمای تازه وارد آغاز شد و مرحله بعد انتخاب راهنما؛ از نظر من کار سختی به نظر رسید، باید با حس خودم او را انتخاب می‌کردم و من همیشه در انتخاب کردن سخت‌گیر بودم، اما با اولین نگاه و لبخند مهربان‌شان، وارد مسیری زیبا و پر از آموزش‌های ناب شدم.
راهنما از جنس خود رهجو است، با این تفاوت که او از مسیر تاریکی عبور کرده، روشنایی را درک کرده و به وادی چهاردهم رسیده، آماده است تا انسانی را از ظلمت درونش برهاند.
راهنما پا به پای رهجو آرام آرام گام برمی‌دارد؛ از امید، ایمان، صلح درونی و محبت برای او می‌گوید؛ دنیای تازه‌ای به روی او باز می‌کند، تا در پیچ و تاب این سفر دلگرم شود.
رهجو را به تغییر وا می‌دارد، تا از این سکون خارج شود، رنگ دنیایش را از سیاهی و ناامیدی، به روشنی و امید سوق می‌دهد، معنای واقعی انسان بودن را به او می‌آموزد، که چگونه بدون هیچ چشم داشتی می‌توان خالصانه و عاشقانه خدمت کرد، عشق ورزید و در مسیر نجات انسان‌های دردمند گام برداشت و چقدر زیبا و باشکوه است، دیدن لبخند و اشک شوق خانواده‌ها در لحظه رهایی، برای من دیدن لبخند معصومانه و پر اشتیاق کودکی، از رهایی پدر یا مادرش از این بند، آن‌قدر هیجان‌ انگیز و ارزشمند است، که بعد از سه سال حضور من در کنگره60 هر بار با دیدن این لحظه اشک شوق می‌ریزم. دیدن این صحنه‌های زیبا را مدیون تلاش‌های شما راهنمایان عزیز هستم.
رب، راهنما، مربی تمام این واژه‌ها برازنده وجود نازنین‌تان است. شادی زندگی‌‌ام را مدیون نگاه پر‌مهر‌‌تان، کلام نافذ‌تان و قلب مهربان‌تان هستم، درخلوت خود شکر خداوند را به‌ جا می‌آورم، که مسیر زندگی‌ام به مسیر پر از آموزش کنگره60 وصل شد، تا راه رسیدن به آرامش و آشتی با درون خود را بیاموزم.
امیدوارم؛ در مسیر سبز کنگره60 همواره ثابت قدم باشید و برکت و رحمت الهی در زندگی‌تان جاری باشد.

سلام دوستان مریم هستم یک همسفر.

هفته‌ی راهنما را به تمام راهنمایان عزیز کنگره‌‌۶۰ تبریک می‌گویم.
راهنما، همچون چراغی است، که در تاریکی‌های زندگی راه را روشن می‌نماید.
تشخیص اندیشیدن درست و نادرست را آموزش می‌دهد.
کسی که راه سخت و دشواری را پیموده تا به مقصد برسد؛ حال برای این‌که رهجو، آن راه سخت را آسان‌ و راحت بپیماید به او آموزش درست نگاه کردن می‌دهد، که کجای مسیر ممکن است چاه باشد تا از مسیرهای سخت عبور کند و در چاه نیافتد.
راهنما برای رهجو که با درد و رنج وارد کنگره‌۶۰ می‌شود، همچون سنگ صبوری است.
گاهی این درد و رنج، رهجو را نا امید می‌کند و در این مرحله راهنما با صحبت کردن و راهنمایی چراغ امید را  در دل او روشن می‌کند.
راهنما راهنمایی می‌کند
راه را از چاه معنی می‌کند
زخم‌هایت را مرمت می‌کند
سینه‌ات را پر محبت می‌کند
راهنما وقت خود را برای آموزش به رهجو بدون هیچ چشم داشتی برای چگونه زندگی کردن می‌گذارد. این یک نوع ایثار و از خود گذشتگی است .
زمانی‌که رهجو به رهایی می‌رسد بهترین لحظه برای راهنما است، چرا که می‌بیند، آموزش و زحماتش به نتیجه رسیده است.
من این دل‌نوشته را از طرف تمام رهجویان کنگره‌۶۰ به راهنمایان تقدیم می‌نمایم.
در آن زمان که از صاعقه‌های روزگار تنم زخمی و روحم خسته بود، خداوند فرشته‌ای چون تو را سر راه من قرار داد،‌ بال‌هایت را سایبان زندگی‌ام کردی با دست‌هایت زخم‌های تنم و با زبانت زخم‌های روح من را مرحم بخشیدی.
ای که همچون مادری مهربان، خواهری هم‌زبان و دختری شیرین زبان هستی، نمی‌دانم چگونه زحمات شما را ارج نهم.
به نیابت از تمام رهجویان بر دستان شما بوسه می‌زنم و در برابرتان سر تعظیم فرود می‌آورم.
می‌گویند: در بهشت، بهشتیان هر چه بخواهند برایشان فراهم است. از خداوند می‌خواهم دنیا را برای‌تان بهشت قرار دهد.

ویراستاران متن: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون نهم)، همسفر منصوره رهجو راهنما همسفر فرشته (لژیون چهارم)

ارسال مطلب: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر ناهید (لژیون یازدهم)

همسفران نمایندگی بنیان مشهد