هیچ یک از ما بیهوده پا به عرصه حیات نگذاشته‌ ایم

جلسه دوم از دوره‌ هشتم سری کارگاه‌های خصوصی کنگره ۶۰ مخصوص مسافران نمایندگی دلیجان با استادی راهنما مسافر محمد بهروز، نگهبانی مسافر هادی و دبیری مسافر ابراهیم،با دستور جلسه:«وادی دوم وتأثیر آن بر روی من»، چهارشنبه ۵ اردیبهشت۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کارکرد.

سخنان استاد:

سلام دوستان محمدبهروز هستم یک مسافر

عرض ادب دارم خدمت همه‌ی دوستان و خداوند را شاکر و خوش حال هستم که یک جلسه دیگر در خدمت شما هستم. در جایگاه قرار گرفتم که لازمه آن قدردانی و سپاسگزاری است. از ایجنت محترم، لژیون مرزبانی و همه خدمتگزاران شعبه که اجازه دادند این جایگاه را مجدداً تجربه کنم سپاسگزارم. دستور جلسه در مورد وادی دوم است که مضمون آن این است هیچ موجودی جهت بیهودگی پای به عرصه حیات نمی‌گذرد هیچ کدام از ما بیهوده نیستیم حتی اگر خود ما همچین فکری داشته باشیم. ما ۵۲ هفته داریم که هر هفته راجع به یک دستور جلسه صحبت می‌کنیم. این جلسات فقط برای این نیست که من اینجا بنشینم و حرف بزنم و هر یک از شما از تجربیات زندگی شخصی خودتان فی‌البداهه سخن بگویید. همه دستور جلسات ثابت و مشخص هستند و وظیفه من این است که یک هفته قبل از شروع جلسه درگیر دستور جلسه شوم و راجع به مضمون و محتوای آن بنشینم و با خود فکر کنم. همین می‌تواند برای من آموزش بسیار زیادی داشته باشد. اینکه من در دنیای درون خودم دستور جلسه را آنالیز کنم همین باعث رشد و پیشرفت خودم در زمینه جهان بینی می‌شود. وادی‌ها هر کدام یک جایگاهی هستند که هر انسانی می‌تواند با عبور از آنها به آن مرحله نهایی که انسان کامل و یا یک انسانی که به توحید و یا عشق رسیده باشد،دست پیدا کند.

در کنگره ۶۰ آقای مهندس ۱۴ وادی را نوشته‌اند که هر شخصی برای رسیدن به مرحله چهاردهم باید از همه آنها عبور کند. بازی اول تفکر است و همه ما خوب می‌دانیم که برای شروع هر کاری نیاز به یک فکر داریم. اینکه ما راجع به یک مسئله فکر می‌کنیم یا خوشایند است و یا شاید ناخوشایند باشد. وقتی انسان در یک مرحله قرار گرفته باشد که از یک گذشته‌ای عبور کرده باشد،اگر مسیر گذشته او در صلح و آرامش بوده باشد تداعی گذشته برای او لذت بخش خواهد بود. اما همین که ما در کنگره هستیم همین نشان می‌دهد که ما یک جایی از زندگی را اشتباه رفته بودیم،باعث می‌شود وقتی به خاطرات گذشته فکر کنم و آنها را تداعی نمایم گذشته خوبی را حس نکنم. جوانیم رفت، پولم رفت، صدایم رفت،خانواده و زندگیم را از دست دادم و شاید خیلی از مشکلات سر راهم باقی مانده باشد،تداعی این خاطرات ممکن است انسان را بسیار ناامید کند و همیشه این نیست. نفس انسان زمانی که می‌خواهد یک کار جدید را انجام دهد اولین جبهه مقاومت را ایجاد می‌کند. می‌خواهم شروع به تغییر کنم اما ذهنم مدام شروع به پرسیدن می‌کند؛ مگر می‌شود درمان شد؟درمان بشوم که چه اتفاقی بیفتد؟من که بچه‌ام رفت، زندگیم رفت،عمرم رفت،پولم رفت... همه این‌ها باعث می‌شود آقای مهندس بعد از وادی یکم که ما را وا می‌دارد به تفکر وادی دوم را بنا نمایند. این وادی را برای این عنوان می‌کند که آن ناامیدی که ما به آن دچار شده‌ایم برطرف شود. اگر من یک مسیر جدید را اشتباه رفتم اشکالی ندارد با تفکر و طراحی یک مسیر جدید و مسیر درست و نگاه کردن به دور و بر خودم و دیدن افرادی که با شرایط بسیار بدی که به کنگره آمدند اما درمان شدم می‌توانم بر این ناامیدی غلبه کنم.

وادی دوم ما را به تفکر وا می‌دارد که اگر گذشته بدی داشته و یا سختی‌های بسیاری را متحمل شدی اصلاً نگران نباش. به این فکر کن که با مسیر پیش رو می‌توانی آینده خوبی را رقم بزنی. چرا که هیچ انسانی بدون دلیل به وجود نمی‌آید. یک ساعت را اگر باز کنیم که حاوی چندین چرخ دنده است اگر یکی از چرخ دنده‌ها چه کوچک و یا چه بزرگ باشد را برداریم، ساعت دیگر هرگز نخواهد چرخید. پس من هم به عنوان یک شخصی که پا به عرصه حیات و هستی گذاشته‌ام باید با خود اینطور فکر کنم که اگر من نمی‌توانم آن چرخ دنده بزرگ ساعت باشم حداقل می‌توانم آن چرخ دنده کوچک ساعت باشم. به نوعی باید به نظم هستی و ادامه مسیر این هستی کمک کند.و این پیامی است که وادی دوم به من می‌دهد،اینکه ناامیدی را کنار بگذارم و به مسیر خودت، به جایگاه خودت، به رسالت خودت ادامه بده و مطمئن باش که نیروی مافوق می‌تواند تو را همراهی کند. اما دو شرط دارد: باید از ضدارزش‌ها پرهیز و به سمت ارزش‌ها حرکت کنی. اینکه من حرکت می‌کنم قبل از ساعت ۵ به جلسه بیایم ین حرکت در سمت ارزش‌ها است. اینکه من از مسیر تجسس غیبت و بدگویی کردن فاصله می‌گیرم حرکت کردن در مسیر ارزش‌ها است. اینکه من لباس سفید و تمیز می‌پوشم و سر نظم دارویم را مصرف می‌کنم،اینکه من به راهنمایم در هیچ شرایطی دروغ نمی‌گویم،یعنی حرکت در مسیر ارزش‌ها است. و طبق فرمایش آقای مهندس کسانی که در مسیر صراط مستقیم قرار می‌گیرند در صلح آسایش و آرامش خواهند بود. از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید از همه شما سپاسگزارم.

تایپ،عکس و ارسال خبر: همسفر مسعود(مرزبان خبری)

نمایندگی دلیجان