وادی دوم و تاثیر آن روی من

سومین جلسه از دوره دوازدهم کارگاه‌های آموزش خصوصی همسفران آقا، نمایندگی شادآباد؛ به استادی همسفر سعید، نگهبانی همسفر حسین و دبیری همسفر وحید؛ با دستور جلسه "وادی دوم و تأثیر آن روی من" پنجشنبه 6 اردیبهشت‌ماه ۱۴۰3، ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان سعید هستم یک همسفر. خدا را شاکرم که امروز در این جایگاه قرارگرفته‌ام و از کسانی که به هر نحو، نقشی در این موضوع داشته‌اند، تشکر می‌کنم. دستور جلسه وادی دوم و تأثیر آن روی من است. وادی دوم از دو بخش اصلی تشکیل‌شده است که یکی از آنها ناامیدی و دیگری نحوه تفکر ما می‌باشد. در این وادی توضیح داده‌شده که تفکر و ناامیدی رابطه مستقیمی باهم دارند. تصاویر ذهنی که من در رابطه با موضوعات دارم تعیین می‌کنند که من امیدوار باشم یا ناامید. اگر می‌خواهیم زندگی بهتری داشته باشیم، یا تغییری در آن ایجاد کنیم باید در تفکر خودمان تغییرات را ایجاد کنیم.کنگره60 یا هیچ شخص و ارگان دیگری قرار نیست کاری کند که افکار منفی ما برای همیشه از بین برود و یا هیچ‌وقت حال بد را تجربه نکنیم، زیرا این افکار و احوالات جزو جدایی‌ناپذیر زندگی هستند. کنگره 60 به من آموزش می‌دهد که چگونه و از چه زاویه‌ای به مسائل نگاه کنم تا این افکار کمتر شوند و یا اینکه در صورت بروز ناامیدی، بتوانم از آن خارج شوم. من باید یاد بگیرم که زاویه نگاهم به مسائل به‌گونه‌ای باشد که دچار ناامیدی نشوم. باید یاد بگیرم که مسائل و مشکلات می‌توانند سکوی پرتابی برای من باشند و با عبور از آن‌ها می‌توانم به آگاهی بالاتری دست پیدا کنم.
یک روز یک مرد با کودک خود در یک واگن قطار بودند و افراد حاضر در آنجا به دلیل شیطنت‌های آن کودک، به آن مرد تذکر می‌دهند و می‌خواهند که مانع آن کودک شود. پدر کودک به آن اشخاص می‌گوید که فرزندم مادرش را ازدست‌داده است و من نمی‌دانم چگونه این موضوع را به او بگویم؛ با شنیدن این موضوع، افراد حاضر در واگن دیگر از شیطنت‌های کودک شکایت نکردند و حتی بعضی‌ها با او همراه شدند و با او بازی کردند. درواقع شلوغی‌ها و سروصدای کودک تغییری نکرده بود، مشکل همان مشکل بود، اما افراد حاضر در واگن به علت آگاهی که به دست آورده بودند و تغییر نگاه خودشان، دیگر اذیت نمی‌شدند.
باید یاد بگیریم که ما لازم نیست نمره صد را در همه موارد بگیریم، بلکه باید تلاش کنیم تا می‌توانیم از نمره صفر فاصله بگیریم. درواقع جهان مجموعه منظمی از بی‌نظمی‌هاست و ما باید تفکرات خودمان را مدیریت کنیم و با زاویه درستی به مسائل نگاه کنیم. شاد بودن به معنی عدم حضور غم نیست و ما باید به این دیدگاه برسیم که باوجود مشکلات هم می‌توانیم زندگی آرامی داشته باشیم. از همه شما تشکر می‌کنم که به صحبت‌های من گوش دادید.
 

تایپ و ویراستاری: همسفر مهرداد