سیدی اشراق مربوط به تاریخ ۷۵/۳/۶ از کتاب «عبور از منطقه ۶۰درجه زیر صفر» است. ابتدای سیدی آقای مهندس دژاکام فرمودند: در یک حوض که لجن یا آب بسیار تیره و کثیف داشته باشد و یک حوض بسیار تمیز که از چشمه ای روان سیراب میشود، فرق بسیار است. ایشان این مطلب را تمثیل انسان بیان کردند و گفتند: منظور این است که ما انسانها جزء کدام حوض هستیم.
بعد اشاره به چشم کردند که همهچیز را میبیند، غیر از خودش و انسانها هم همینطور هستند؛ بدی همه را میبینند، غیر از بدی خودشان. منظور ایشان از بیان این موضوع این بود که خلقوخوی انسان در رأس همهچیز قرار دارد و انسانها با خلقوخوی نامناسب همان حوض کثیف هستند که مشخصات این افراد این است که خیلی خودبین، با منیت بالا، خودبزرگ بین و… و همیشه اینها در عذاب هستند؛ ولی انسانهایی که خلقوخوی آنها نیکو و عظیم است با همه با ملایمت برخورد میکنند و مثل همان حوض تمیز که از سر چشمه روان است را دارند.
ما برای داشتن خلق نیکو، باید انسانها را دوست بداریم و برای دوست داشتن آنها، باید آگاهی، دانایی و شناخت بالا داشته باشیم و وقتی این شرایط را پیدا کردیم، میتوانیم انسانها را درک کنیم و میفهمیم که اگر انسانی اشتباه کرد، جزء سرشت او است و دنبال تنبیه او نیستیم، مگر در زمان خودش! چرا که اگر در زمان خودش نباشد، باعث تخریب او میشود؛ پس تمام صفات بد مثل دروغگویی، کمفروشی و... انسان را تبدیل به حوض کثیف با آب تیره میکند.
کلمه اِشراق از شرق میآید و یعنی نور و روشنایی و اشراق؛ جهانی از نور است و مثل جهان فیزیکی که نور و دود با هم هستند، نیست. ایشان به جهان ظلمانی اشاره کردند و گفتند: همان جهان فیزیکی است که مسائل ضدارزشی و صفات بد در آن است و برای رسیدن ما به آرامش و آسایش در این جهان باید حوض خود را روان، تمیز و زلال کنیم؛ پس صفات بد شاید تمثیلی از گناه باشد، ولی در اصل باعث تخریب خودمان میشود.
در ادامه فرمودند: فرامین الهی چیزی نیست که عقل سلیم با آن مخالفت کند، حتی کسانیکه خداناباور هستند از صفات بد مثل دروغگویی، فساد، کمفروشی و… را بد میدانند.
ایشان در ادامه در مورد اعمال ما و نتیجه آن اینگونه توضیح دادند که ما هرچه میکاریم، همان را برداشت میکنیم؛ ولی اینکه چقدر و چگونه برداشت کنیم، دست ما نیست! مثلاً ما تمام زحمت را برای کاشت دیم گندم انجام میدهیم، ولی اینکه آیا باران ببارد و ما گندمی برداشت کنیم یا نه، دست ما نیست؛ پس در زندگی هم همینطور است ما باید در صراط مستقیم حرکت کنیم و برای دیگران خوبی بخواهیم تا چیزیکه برداشت میکنیم درست باشد و وقتی ما با دیگران رفتار نادرست داشته باشیم در اصل با نیروهای شیطانی پیوند دوستی برقرار کردهایم.
ایشان به اعضای کنگره ۶۰ مخصوصاً راهنماها اشاره کردند و گفتند: این اعضا تمام سعی و تلاششان این است که در مسیر درست به بندگان خدا که میخواهند هدایت شوند، راه درست که همان درمان درست اعتیاد است را هدیه کنند و این کار را با تمام وجود خود انجام میدهند.
در ادامه فرمودند: با مرگ هیچچیز از انسان کم یا زیاد نمیشود و ما همانگونه که هستیم به کالبد بعدی میرویم، اگر صفات درست و خوب داشته باشیم با همان به کالبد بعدی میرویم و اگر صفات بد داشته باشیم نیز همینطور است، مثالی که زدند گفتند: حتی اگر اعتیاد داشته باشید با همان اعتیاد به کالبد بعد از مرگ میروید.
ایشان به موضوع غم بزرگ اشاره کردند و گفتند که غم بزرگ میتواند هم انسان را به رستگاری برساند و هم به نابودی برساند، این دست خود انسان است که چگونه با غمها برخورد کند؛ پس باید بدانیم زمان سریع میگذرد و باید قدر زندگی و چیزهایی را که داریم، بدانیم و این را بفهمیم و تعمق کنیم که اگر خدا نعمتی را به ما نداده، برای چه بوده است؛ چون زندگی بر مبنای خواست ما، تقدیر و فرمانالهی شکل گرفته است. ما با تقدیر کاری نداریم درست است نقش مهمی در زندگی دارد، ولی اگر زیاد به آن اهمیت دادیم تبدیل به انسان خرافاتی میشویم که هر چه در زندگی رخ داد، گردن تقدیر میاندازد؛ پس خواست ما و حرکت و تلاش ما خیلی مهم است. مثالی زدند که تو حرکت و تلاش خود را کن، تقدیر کار خودش را میکند و اگر تقدیرت خرید خانه باشد، چون حرکت کردی، حتماً خانه میخری.
آقای مهندس در آخر سیدی این موضوع را بیان کردند که شرط لازم برای دور کردن نیروهای منفی، پرهیزکاری و پرداختن به ارزشها است.
منبع: سیدی اشراق
نویسنده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول)
عکاس خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون چهارم)
ویراستاری و ارسال: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی زاگرس
- تعداد بازدید از این مطلب :
148