در عمق تاریکی همیشه یک روزنه نور و امید وجود دارد

جلسه پنجم از دور بیستم سری کارگاه‌های آموزش خصوصی کنگره 60 شعبه دهخدا با دستور جلسه: وادی دوم و تاثیر آن روی من با استادی مسافر مجید نگهبانی مسافر محسن و دبیری مسافر حمید روز سه‌شنبه 1403/02/04 ساعت 17:00 آغاز به کارکرد.

سلام دوستان مجید هستم مسافر:
خداوند را شکرگزارم که امروز این توفیق را پیدا کردم تا در خدمت دوستان باشم موضوع دستور جلسه هفتگی؛ هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.
یک خاطره‌ی تلخی در زندگی‌ام برای من اتفاق افتاد که در عمق تاریکی همیشه یک روزنه نور و امید وجود دارد، تقریباً 10 سال پیش یک اتفاقی برای من افتاد که خیلی مرا اذیت می‌کرد و مصرف مواد هم داشتم، مصرف مواد فراری برای من بود و هر وقت مشکلی برای من پیش می‌آمد به آن متوسل می‌شدم.
موقعی متوجه شدم که درگیر مصرف مواد هستم که در عمق تاریکی بودم و زمین‌گیر شده بودم و دائم در خانه بودم فکرم نیز درگیر بود و مصرف مواد هم شرایط را بدتر می‌کرد.
اواسط سفرم بود که برای بار اول رفتم نگهبان نظم شدم، یک عزیزی صحبت می‌کرد که خیلی روی من تأثیر گذاشت و صحبت ایشان این بود که ممکن است در زندگی مسئله‌ای پیش بیاید و نباید زیاد درگیر آن موضوع بشویم و راه‌حل درست آن را پیدا کنیم نه این‌که به مواد متوسل شویم.
در زندگی هر مسئله‌ای پیش می‌آید 24 ساعت زمان‌داریم که روی آن فکر کنیم حتی اگر خیلی آزاردهنده باشند اگر بیشتر از 24 ساعت فکر کنیم قطعاً اذیت خواهیم شد.
از روزی که این مسئله را متوجه شدم خیلی راحت شدم و به من خیلی کمک کرد و خداوند را شاکر هستم که در این مسیر هستم و از راهنمای سفر اولم آقا رسول و از پیشکسوتان عزیز از همه عزیزان تشکر می‌کنم.