اولین و آخرین ستون، عشق است

سلام دوستان فاطمه هستم همسفر جعفر.

وادی دوم می‌گوید: اگر به تمام هستی نگاه کنیم: خواهیم دید امکان ندارد چیزی را پیدا کنیم که به جهت بیهودگی پا به هستی گذاشته باشد، اگر هم به مطالبی برسیم که تصور کنیم بیهوده است، باید مطمئن باشیم که این پندار و تصور نادرست ما است و نتوانسته‌ایم به هسته درون یا فلسفه وجودی آن پی ببریم.
وادی دوم، به من آموزش می‌دهد؛ که زندگی مانند یک سکه است، که دو رو دارد یک روی آن هدف و برنامه‌ریزی است و روی دیگر آن جنگ نرم است، که باید با احتیاط وارد آن بشویم و این‌که امیدوار باشیم که بزرگ‌ترین پازل درمان است.

اگر اعتیاد را یک رود خروشان در نظر بگیریم برای گذر از آن باید پلی ساخت که ۱۴ ستون (١۴ وادی) داشته باشد، که اولین ستون آن تفکرات ما و آخرین ستون آن عشق است، که کلید آن‌ها بالا بردن دانایی و دانایی مؤثر است، که بتواند پایه‌های مستحکمی را در ادامه داشته باشد.
انسان تاریکی را برای پی بردن به عظمت روشنایی تجربه می‌کند، زیرا درد فراق لذت وصال را صد چندان می‌کند.
زمانی‌که انسان در تاریکی فرو رفت، برای رسیدن به روشنایی باید از گذرگاه‌های سخت عبور نماید و اگر توانست به سلامت عبور کند، آن وقت انسانی کار آزموده و رها خواهد شد و به یک معلم و انسانی با آرامش تبدیل می‌شود.

ویراستاری متن: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر ناهید (لژیون دهم)

ارسال مطلب: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر ناهید (لژیون یازدهم)

همسفران نمایندگی بنیان مشهد