در نظام کائنات، هر موجودی دارای ارزش و مقام است

وادی دوم به ما می‌گوید: «هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد، هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.»

انسان برای انجام هر کاری، حتی انجام کارهای ضدارزشی، باید ابتدا تفکر کند و تفکر را در تمام امور زندگی خود سرلوحه قرار دهد. تفکر کند که انجام این کار برای او چه سود و فایده‌ای دارد. بودن در مشکلات و تلاش برای خروج از آن‌ها و پیدا نکردن راه‌حل مناسب، ممکن است این تفکر را در انسان به وجود بیاورد که موجودی بی‌ارزش است و برای خود و اطرافیانش هیچ فایده‌ و ثمری ندارد و این تفکر انسان را به سمت پوچی و ناامیدی که بزرگ‌ترین ابزار نیروهای منفی است، سوق می‌دهد. در وادی دوم مطرح می‌شود و به ما می‌آموزد که هیچ مخلوقی به صورت تصادفی و بدون هدف پا به حیات نگذاشته است حتی اگر خودش این‌طور تصور کند که هیچ ارزشی ندارد و اما حقیقت چیز دیگری است.

در نظام کائنات، هر موجودی دارای مقام، جایگاه و ارزش است؛ هر یک از موجودات در نظام هستی، شبیه یک تکه از پازل هستند که وجودشان برای تکمیل نظام هستی لازم است و تا زمانی که اجازه حیات به آن‌ها داده شده‌است یعنی وجودشان الزامی است و اگر نباشند این پازل ناقص خواهد بود. پس انسان که به‌عنوان اشرف مخلوقات پا به حیات گذاشته است، مگر می‌شود که خداوند از آفرینشش هیچ هدفی نداشته باشد؟! گاهی ممکن است که دیگران، با رفتار یا گفتار خود به ما القاهای منفی کنند که موجب احساس بی‌ارزشی در درون ما شود، اما اگر انسان از نظر تفکر و اندیشه قوی باشد هرگز از القاهای منفی اطرافیان خود تأثیر نمی‌پذیرد و می‌داند که خداوند از آفرینش او هدفی داشته است و به عنوان یک انسان رسالتی را بر عهده دارد که باید آن‌را به انجام برساند، پس تلاش می‌کند تا هدف و رسالت خود را پیدا کند و به انجام برساند.

هر موجودی، جهانی از اطلاعات و آگاهی است و حتی کوچک‌ترین موجود که از نظر ما ارزش و فایده‌ای ندارد، وجودش در نظام هستی حیاتی است. انسان دارای توانایی‌ها و نیروهای عظیمی در درون خود است که این نیروها و توانایی‌ها مانند یک آتشفشان آرام و بی‌صدا هستند و اگر  به کار گرفته شوند آن موقع است که انسان پی‌به عظمت و توانایی‌های خود خواهد برد. انسان در طول حیات خود با تفکرات منفی و غلط زیادی روبرو می‌شود و اگر از دانایی بالایی برخوردار نباشد، از این تفکرات تأثیر می‌پذیرد و این تفکرات خود را به شکل صفات منفی نشان می‌دهند؛ این صفات منفی علاوه بر آن‌که باعث می‌شوند توانایی‌ها و نیروهای عظیم در درون انسان‌ها به کار گرفته نشود، توانایی انسان را محدود می‌کنند و باعث ایجاد انواع بیماری‌های جسمی و روانی نیز می‌شوند.

نکته مهم و کمک‌کننده به ما در مسیر زندگی، این است که در نظام هستی تنها و بدون پشتیبان نیستیم و نیروی عظیم و بزرگی به‌نام قدرت‌مطلق وجود دارد که یاری‌رسان ما در مسیر حیات است. اگر ما در مسیر ارزش‌ها حرکت کنیم، به صورت خودکار ما را مورد حمایت خود قرار می‌دهد و به ما در رسیدن به رسالت و هدفی که از آفرینش‌مان داشته است، کمک می‌کند. همه انسان‌ها در طول حیات خود مسافر هستند و هر موجودی برای انجام عمل خاصی پا به حیات گذاشته است. هرچه‌قدر که انسان به هدف و مقصد خود نزدیک‌تر شود احساس آرامش و خوشحالی بیشتری را می‌کند و هرچه از هدف و مقصد خود دورتر شود احساس نگرانی و ناراحتی بیشتری خواهد کرد؛ پس اگر اکنون، حال من در زندگی خوب نیست به جای احساس پوچی و بیهودگی باید این را بدانم که جهت و مقصد خود را گم کرده‌ام و باید تلاش کنم تا راه و مقصد خود را پیدا کنم، زیرا از ذرات جرقه می‌شود به روشنایی عظیم رسید.

رابط خبری: راهنما همسفر ناهید عضو لژیون سردار
نویسنده: راهنما همسفر حدیث عضو لژیون سردار
عکس: همسفر سمیه، مرزبان خبری عضو لژیون سردار
ویراستاری و ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر ناهید عضو لژیون سردار
همسفران نمایندگی وحید