جلسه هفتم از دوره بیستم کارگاه های آموزشی کنگره ۶۰ نمایندگی پاکدشت، با استادی راهنمای محترم مسافر مصطفی، نگهبانی مسافر میلاد و دبیری مسافر پوریا با دستور جلسه «وادی دوم و تاثیر آن روی من» شنبه 1 اردیبهشت 1403 ساعت 17 آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
.jpg)
سلام دوستان مصطفی هستم مسافر
دستور جلسه امروز وادی دوم و تأثیر آن روی من است. عنوان وادی هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد یعنی تمام مخلوقات جامدات، حیوانات، نباتات و گیاهان بیهوده به این حیات نیامده‌اند، هیچ‌کدام از ما بی‌هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. در وادی اول راه‌کارهای تفکر را گذراندیم که چگونه تفکر کنیم. وقتی در این وادی تفکر می‌کنیم می‌بینیم که چقدر برای خودمان مشکلات درست کردیم و در این زمان نیروهای بازدارنده ناامیدی را القا می‌کنند؛ یعنی در جهان ذهن شما این مشکلات را این‌قدر بزرگ می‌کنند که شما وحشت می‌کنید. در یک فیلمی دو نفر در مورد موضوع خاصی باید تفکر می‌کردند که یک نفرشان گفت من می‌خوابم شما تفکر کنید. بعضی مواقع ما هم همین‌جوری هستیم تفکر نمی‌کنیم و با مشکل مواجه می‌شویم. ناامیدی بزرگترین ابزار نیروهای بازدارنده است. انسان اگر در ناامیدی بماند که کار ناامیدی این است نمی‌گذارد انسان حرکت کند و وقتی هم که حرکت نمی‌کنید در این چرخه حیات که تمام چیز درحرکت است محکوم‌به نابودی هستید. زمانی که انسان پا به هستی نهاد خداوند انسان را بر سر یک‌دو راهی قرارداد یکی راه تاریکی و کژی و دیگری راه روشنایی و راستی، شما کدام راه را انتخاب می‌کنید؟ یک اصل در زندگی همه ما وجود دارد که باید تاریکی‌ها را تجربه کنیم و نمی‌توانیم از آن فرار کنیم. چرا این تاریکی‌ها که قرار است ما در مسیر زندگی به سعادت و آرامش برسیم قرار داده‌شده است؟ برای این‌که به عظمت و بزرگی روشنایی‌ها پی ببریم. همه مطالب در درون و برون ما است مثل قله‌های آتش‌فشان اما آرام و بی‌صدا، وقتی شما شروع می‌کنید به تفکر کردن و حرکت کردن اتفاق‌هایی می‌افتد که در باور ما نمی‌گنجد. نمی‌دانیم که در این راه چه اتفاقی قرار است برای ما رقم بخورد اینجاست که باید تلاش و کوشش کنیم، در اول وادی می‌گوید که خوشحال هستیم به جنگ نرم خود ادامه می‌دهید. این جنگ نرم اطلاعات و آگاهی ما است. هرچقدر ما در این جلسات و لژیون‌ها اطلاعات و آگاهی بگیریم پشتوانه قوی‌تری داریم. آن‌هایی که به خداوند باور دارند می‌دانند که همیشه یک پشتوانه‌ای است. زمانی که رد پای خداوند را در زندگی‌تان حس کنید همیشه حالتان خوب است. انسان ناامید همیشه در تاریکی‌ها می‌ماند ولی انسان امیدوار می‌داند که پایان شب سیه سپید است.
عکاس، تایپ و ارسال کننده: مسافر محمود لژیون14
- تعداد بازدید از این مطلب :
165