همه دارای نقش و عملکرد هستند

جلسه یازدهم از دوره سوم کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران نمایندگی زاگرس با استادی همسفر پری رهجوی راهنما همسفر زهرا با دستور جلسه‌ «وادی دوم (هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد؛ هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم) و تآثیر آن روی من» در روز شنبه ۱ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شکر می‌کنم و سپاسگزارم که بار دیگر به من اجازه داده شد تا خدمت کنم و آموزش بگیرم.

دستور جلسه این هفته «وادی دوم (هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد؛ هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم) و تأثیر آن روی من» است. در ابتدای صحبت خود، قدردان کنگره و آموزش‌های آن هستم که نتیجه زحمات پدر مهربان، آقای مهندس دژاکام و خانواده محترم‌ ایشان است.

در وادی اول یاد گرفتیم که «با تفکر ساختارها آغاز می‌گردد، بدون تفکر آنچه هست روبه‌زوال می‌رود». زوال؛ یعنی ذره‌ذره نابود می‌شود. آموزش گرفتیم که باید تفکر کنیم و درست تفکر کنیم، قبل از هر کاری به انجام و چگونگی انجام آن فکر کنیم. در یکی از صحبت‌های آقای مهندس می‌خواندم که می‌فرمودند: «من روی بعضی کارها شاید ماه‌ها تفکر کنم» و این ارزش تفکر را بیان می‌کند که هر کاری زمان و وقت مناسب دارد. سعی کنیم به خیلی از چیزهای بیهوده فکر نکنیم، فکر کردن با تفکر کردن متفاوت است. تفکر؛ یک حرکت درونی است که رسم کننده رفتارهای بیرونی ما می‌شود. تفکر؛ یک حرکت از یک نقطه مجهول، برای رسیدن به یک نقطه معلوم است، برای اینکه مجهول به معلوم تبدیل شود. تفکر مثبت؛ رفتار مثبت و رویداد مثبت و تفکر منفی؛ رفتار منفی، اتفاقات و حال بد را در پی خواهد داشت.

در کنگره آموزش و یاد گرفتیم که تفکر، آغاز خلق است و هر رویداد، اتفاق و یا هر وضعیتی در زندگی ما به وجود می‌آید و خلق می‌شود، نقطه آغاز آن از تفکر ما بوده است. یاد گرفتیم که برای درمان اعتیاد باید فکر کنیم و نقشه‌ای دقیق و حساب‌شده رسم کنیم که راه به عقب نداشته باشد. زمانی که یک مصرف‌کننده مواد مخدر، برای شروع درمان و آغاز سفر اول به وادی اول می‌رسد و به آن عمل و به خودش و کارهایی که انجام داده است فکر می‌کند متوجه می‌شود با تخریب‌هایی که به وجود آورده است، چه موقعیت‌ها و فرصت‌هایی را ازدست‌داده است، چه ضربات سهمگینی به خود و اطرافیان وارد کرده است و چه آسیب‌هایی به جسم خود وارد کرده است. زمانی که فکر می‌کند چه راه سخت و طولانی را باید برای رسیدن به درمان اعتیاد و جبران آن  تخریب‌ها طی کند، ممکن است ناامید شود، احساس پوچی کند و از خود، خداوند و هستی شکایت کند.

در این حالت از خداوند می‌پرسد که چرا مرا خلق کرده‌ای؟ چرا باید آن‌قدر بیچاره و بدبخت باشم و چطور می‌توانم این‌همه بدبختی را درست کنم؟ زمانی که مصرف‌کننده مواد مخدر تصور می‌کند که همه‌چیز تمام‌شده است، وادی دوم برای از بین بردن تفکرات مخرب، ویرانگر، پوچ، بیهوده و ناامیدی او مطرح‌ می‌شود. شیطان خوب می‌داند که انسان را از بیرون نمی‌تواند شکست دهد به همین دلیل تمام توان خود را به کار می‌گیرد تا این نیروها را از درون خنثی کند و ناامیدی، پوچی و بیهودگی یکی از این ترفندها است. نیروی منفی با استفاده از حس ناامیدی، تولید نیرو در انسان را خاموش می‌کند و انسان را از حرکت بازمی‌دارد و انسان خودش، خودش را متوقف می‌کند، دست به انتحار و خودکشی می‌زند و گوشه‌نشین می‌شود.

وادی دوم به ما می‌گوید: هیچ مخلوقی در این جهان و هستی بیهوده خلق نشده است و همه دارای نقش و عملکرد هستند، همه دارای خصوصیات و توانایی‌هایی که خداوند به آن‌ها داده هستند. اگر با دقت به هستی نگاه کنیم امکان ندارد چیزی را پیدا کنیم که بیهوده آفریده‌شده باشد.

خداوند پس از خلق انسان را به یک دوراهی هدایت کرده است که یکی تاریکی‌ها و دیگری روشنایی‌ها است؛ یک مصرف‌کننده ندانسته راه تاریکی را انتخاب کرده است و توانایی‌های او با تخریب اعتیاد از بین رفته و احساس پوچی می‌کند و باید بداند وضعیت او قابل‌تغییر است و می‌تواند از پایین‌ترین جایگاه به بالاترین جایگاه برسد، می‌تواند با آموزش گرفتن به‌فرمان عقل نزدیک شود و در صراط مستقیم حرکت کند.

مصرف‌کننده‌ای که به‌شدت احساس پوچی می‌کند، کافی است در صراط مستقیم قدم بردارد تا حس‌هایش تغییر ‌کند، چون صفت او در حال تغییر است دیگر احساس پوچی و ناامیدی نمی‌کند، بلکه احساس مفید بودن می‌کند و احیاء و تحرک را در او می‌بینیم. وقتی حرکت کرد، حتی چهره و دیدگاه او تغییر می‌کند، خودش را دوست دارد، زندگی‌اش را دوست دارد، برای احیای زندگی‌اش خدمت می‌کند و برای دیگران ارزش قائل است.

خود من به‌عنوان همسفر زمانی که وارد کنگره شدم و آموزش گرفتم، حس‌هایم تغییر کرد، دیگر حس بیهودگی و ناامیدی ندارم، بااینکه مثل همه در زندگی مشکل دارم ولی امیدوار هستم و یاد گرفتم مشکلات همیشه هست، فقط چهره آن‌ها عوض می‌شود و این دانایی من است که باید بالا برود. من قبل از ورود به کنگره از خودم و خداوند شاکی بودم؛ اما اینجا حرکت کردم و آموزش گرفتم که برای خود و اطرافیانم باید مفید باشم و خدمت کنم؛ به گفته آقای حکیمی دیده‌بان محترم شهرستان‌ها: «تا زمانی که کنگره به ما اجازه می‌دهد، خدمت کنیم که نتیجه خدمت خوب و بد به خودمان برمی‌گردد و چه‌بهتر است که خدمت در صراط مستقیم را انتخاب کنیم».

عکاس خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون چهارم)
ویراستاری و ارسال: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی زاگرس