در کنگره راه اصلی همه ما مشخص است، و یک خواسته داریم، و آن درمان اعتیاد است.(نمایندگی رز)

دوازدهمین جلسه از دوره نهم سری کارگاه‌های آموزشی - خصوصی خانم‌های مسافر و همسفر با استادی مسافر الناز راهنما، نگهبانی مسافر زینب و دبیری همسفر حسنا با دستور جلسه «ظرفیت، مسئولیت، قبله گم کم‌کردن (نق‌زدن، حاشیه)» روز سه‌شنبه ۲۸ فروردین‌ماه ۱۴۰۳ رأس ساعت ۱۱:۳۰ آغاز به کار نمود‌.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان الناز هستم یک مسافر.

امیدوارم سال خوبی را آغاز کرده باشید. اگر بخواهم در مورد دستور جلسه کوتاه و مختصر صحبت کنم باید بگویم؛ ظرفیت یعنی اندازه، یک ظرف تا چه اندازه‌ای گنجایش دارد، مثل یک لیوان آب که اگر داخلش آب اضافی بریزیم، گنجایش یا تحمل آن آب اضافی را ندارد و سرریز می‌شود.

آقای مهندس می‌فرمایند؛ انسان برای انجام هر کاری باید ظرفیت آن را داشته باشد و داستان زیبایی را بیان کردند که؛ یک مرد خارکن از حضرت موسی خواست از خداوند بخواهد که به او تیشه‌ای بدهد که مجبور نباشد با دست خار را بکند. حضرت موسی از خداوند خواست و خداوند هم بعد از چند بار اصرار، خواسته وی را اجابت کرد. فردای آن روز حضرت موسی دید خارکن را به جرم قتل یک نفر با آن تیشه دستگیر کردند.

تو را تیشه دادم که هیزم کنی     ندادم که بنیاد مردم کنی

مسئولیت از ریشه سؤال و مسئول است. یعنی کسی که مورد سؤال قرار می‌گیرد، بایستی در قبال مسئولیت خود پاسخگو باشد. مثل پدر خانواده، استاد جلسه، مرزبان یا راهنما. به نظر من اگر مسئولیتمان از ظرفیت یا گنجایش ما بیشتر شود، یا جایگاه و ظرفیت ما نسبت به مسئولیتمان کوچک‌تر باشد، آن وقت است که از نقطه تحمل خارج می‌شویم. ما در کنگره ۶۰ به نقطه بی‌تعادلی و دورشدن از هدف اصلی، قبله گم‌کردن می‌گوییم.

در جزوه جهان‌بینی مطلبی نوشته شده است که دانایی بیشتر مساوی است با گنجایش و ظرفیت بیشتر، یعنی ظرفیت هر کس به میزان دانایی او بستگی دارد. به نظر من این‌گونه دعاکردن شاید صحیح نباشد که خداوند هر چه می‌خواهی به تو بدهد. باید اول ظرفیتش را داشته باشم. زیرا ظرف و ظرفیت را ما باید خودمان با کسب دانایی، آن هم با تفکر سالم، آموزش سالم و تجربه سالم به دست آوریم.

خوشبختانه در کنگره این امکانات و آموزش‌ها برای ما فراهم است. هر قدر ظرفیت ما افزایش می‌یابد، می‌توانیم به آن آرامش و صلح با خود، که شاید برای خیلی از افراد بیرون از کنگره ،تنها یک رویا و افسانه باشد و بابت به دست آوردن آن آرامش هزینه‌های زیادی را پرداخت کنند، اما نتیجه‌ای نمی‌گیرند.

حاشیه چیزی است که امکان دارد در هرجایی به وجود بیاید و در هر مسیری و راهی. بر فرض در کنار هر جاده، رودخانه و یا هر کاری حاشیه وجود دارد. حاشیه کنار آن مسیر است و همیشه از راه اصلی دور است.

در کنگره راه اصلی همه ما مشخص است و همه  یک خواسته داریم و آن درمان اعتیاد است و گمان نمی‌کنم کسی وارد اینجا شود، برای دوستی یا کار و پول در آوردن. خواسته همه ما و راه اصلی همه ما درمان است. در کنگره هم حاشیه وجود دارد و اگر شخص در آن قرار بگیرد وارد بیراهه می‌شود و از هدف اصلی دور می‌شود.

گردآوری و تایپ: مسافر آرزو لژیون دوازدهم - نمایندگی رز.
ویرایش: همسفر مریم - نمایندگی رز.
بازبینی و ارسال: همسفر فاطمه