اولین مسؤولیتی که یک مسافر می‌پذیرد باز سازي جسم وشهر وجودی می باشد

جلسه پنجم از دور دوازدهم ازسری کارگاه‌های آموزشی عمومی ویژه مسافران و همسفران کنگره ۶۰ نمایندگی جواد گلپایگان با استادی  مسافر مصطفی و نگهبانی مسافر حسین دبیری مسافر مجید با دستور جلسه « ظرفیت، مسئولیت و قبله گم کردن حاشیه ،نق زدن»درروز پنجشنبه ۳۰فروردین ماه۱۴۰۳  راس ساعت ۱۶ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان مصطفی هستم یک مسافر در ابتدا از نگهبان جلسه حسین آقا و استاد عزیزم آقا احسان بسیار سپاسگزارم که شرایط این خدمت را برای من فراهم کردند تا از شما دوستان آموزش بگیرم. در مورد دستور جلسه ظرفیت ،مسئولیت، قبله گم کردن و نق زدن هر کدام از ما که وارد کنگره می‌شویم و روی این صندلی می‌نشینیم به نحوی ظرفیت را در خود ایجاد کرده‌ایم. اگر بخواهم بگویم که این ظرفیت چگونه به وجود می‌آید من قبلاً به واسطه اینکه نمی‌دانستم و جهل و ناآگاهی داشتم مسئولیت شهر وجودی خودم را به نیروهای منفی و بازدارنده سپرده بودم و به این واسطه به اعماق تاریکی ها رفته بودم و هنگامی که به کنگره آمدم برای درمان اعتیاد مسئولیت شهر وجودی خودم را پذیرفتم ولی قبول کردن این مسئولیت شامل چند پارامتر می‌شود که اول باید تفکر کرد ،آموزش گرفت و تجربه کسب کرد ولی چیزی که حائز اهمیت است در ابتدا باید بپذیریم  که برای چه کاری به اینجا آمده‌ایم. یک سفر اولی که سر ساعت در جلسات حضور پیدا نمی‌کند و برای لژیون می‌آید هنوز مسئولیت خود را نپذیرفته است  .کسی  که در جلسات کارگاه آموزشی با گذشت دو ماه از سفر خود هنوز مشارکت نمی‌کند مسئولیت خود را نپذیرفته است و در خیال خودش فکر می‌کند که در حال آموزش گرفتن است. من با مشارکت کردن نشان می‌دهم که از آموزش‌ها و جهان‌بینی کنگره چه دریافتی داشته‌ام .آیا توانسته‌ام در این مدت جهان‌بینی را کاربردی کنم یا نه .من باید استخر وجودی خود را پاکسازی کنم. باید داده‌های قبلی را پاک کنم و به جای آن اطلاعات و آگاهی جدید جایگزین کنم .قبله گم کردن هم موقعی رخ می‌دهد که من سفر دومی وارد حاشیه شوم و بخواهم از کار دیگران ایراد بگیرم و شروع کنم به قضاوت کردن. خیلی وقت ها شاید ما خدمت کردن را در گرفتن شال راهنمایی یا خدمت در مرزبانی بدانیم ولی گاهی با جارو کردن سالن یا بغل کردن یک تازه وارد و امید دادن به آن می توانیم به دیگران خدمت کنیم و این نشانگر این است که قبله خود را گم نکرده‌ایم و مسیر را درست می‌رویم. کسی که قبله خود را گم می‌کند شروع می‌کند به نق زدن و وارد حاشیه شدن و ایراد گرفتن از کنگره و دیگران ،شاید به بهترین نحو سفر کرده باشد و کار خود را درست انجام داده باشد ولی هنگامی که وارد حاشیه می‌شود حال خوبی را تجربه نمی‌کند و قبله خود را گم می‌کند ،شروع می‌کند به نق زدن و در آخر گردباد سبز کنگره آن را به بیرون پرتاب می‌کند .خیلی باید مراقب نیروهای منفی و بازدارنده باشیم که وارد حاشیه نشویم و قبله خود را گم نکنیم .خیلی ممنون که به صحبت‌های من گوش دادید

رهایی شعبه:

تایپ و ویرایش: مسافر علی از لژیون ششم
عکاس: مرزبان خبری مسافر مسعود
تنظیم و ارسال: مسافر محمد از لژیون سوم
نمایندگی جواد گلپایگان