خدا را شکر که ظرف وجودی در انسان ها قابل تغییر است

جلسه پنجم از دور چهلم سری کارگاه‌های آموزشی کنگره ۶۰ ویژه همسفران نمایندگی دانیال اهواز به استادی همسفر رقیه نگهبانی همسفر فاطمه و دبیری همسفر سهیلا با دستور جلسه "ظرفیت مسولیت قبله گم کردن نق زدن وحاشیه " در روز دوشنبه ۱۴۰3/۱/۲۷ رأس ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام سلام دوستان رقیه هستم یک همسفر. از خداوند سپاسگزارم که من را برای بار دیگر در این جایگاه قرار داد که در کنار شما عزیزان بتوانم آموزش بگیرم و همینطور تشکر می‌کنم از ایجنت محترم از نگهبان و دبیر که این فرصت را به من دادند که در کنار شما عزیزان باشم. همچنین عید فطر را به همه عزیزان تبریک می‌گویم انشاالله که تعطیلات خوبی را پشت سر گذاشته باشید.

در مورد دستور جلسه این هفته یک توفیق اجباری بود برای اینکه بیشتر روی این دستور جلسه فکر کنم . قسمتی از دستور جلسه در مورد ظرفیت و مسئولیت و همینطور قبله را گم کردن و نق زدن و حاشیه است در مورد نق زدن که در ذهنم می‌آمد  این بود که همه ما می‌دانیم نق زدن وقتی اتفاق می‌افتد و ضلع مقابل آموزش می‌باشد یعنی کسی که آموزش ندیده است شاید بیشتر به طرف نق زدن برود. آموزش یک چهارچوبی را برای انسان‌ها به وجود می‌آورد که بر اساس آن چهارچوب عمل کنند و کسی که می‌خواهد این چهارچوب را دور بزند دنبال بهانه‌گیری‌های مختلف است. در هر جامعی و هر جایی که قرار بگیرد نکات مثبت را فرا نمی‌گیرد و به دنبال نقاط ضعفی که وجود دارد می‌رود و شروع به اشکال گرفتن می‌کند و به این خاطر است که حرفی برای گفتن ندارد.
همه عزیزانی که بچه کوچک دارند می‌دانند در این دوره و زمانه بچه‌ها با فضای مجازی خیلی ارتباط بهتری برقرار می‌کنند چون بچه‌ها به دنبال این هستند که فرمان بدهند تا فرمان بگیرند و در فضای مجازی هر آن چیزی که می‌خواهند برایشان مهیا می‌شود ولی پدر و مادر‌ها معمولاً  آن‌ها را امر و نهی می‌کنند و در فضای مجازی آن چهارچوب وجود ندارد.
می‌خواستم این مثال را بزنم برای این که شاید کسی که نق می‌زند همان بچه کوچک است که نمی‌خواهد در آن چهارچوب قرار بگیرد.
آن قسمتی از دستور جلسه در مورد ظرفیت است که همانطور از اسمش معلوم است "همان ظرف و گنجایشی است "که همه ما داریم حالا اون ظرف و گنجایش بر اساس آن ظرفیت است .بعضی اوقات افرادی را در جایگاه‌هایی می‌بینیم که جایگاه بزرگی دارند و خیلی مشکلات را راحت حل می‌کنند و کسی که آن جایگاه را تجربه می‌کند ظرفیت بالایی دارد .

همانطور که آقای مهندس می‌فرمایند در هیچ مرحله و هیچ قسمتی و هیچ انسانی بدون مشکل نیست. مخصوصاً انسان‌هایی که در مراتب بالاتری هستند مشکلات بزرگ‌تری دارند ولی به خاطر اینکه ظرفیتی که در وجودشان است خیلی بالاست راحت‌تر می‌توانند آن را حل کنند و حالا یک ارتباط تنگاتنگی بین ظرفیت و نقطه تحمل وجود دارد هر کسی یک نقطه تحمل دارد و در انسان‌ها با تمرین و درجه به درجه از کم شروع شده و به بالاتر می‌رود و ظرف وجودی خدا را شکر که در انسان‌ها قابل تغییر است.

 در مورد مسئولیت ؛مسئولیت یعنی پاسخگو بودن، یعنی جواب سؤال را دادن، یعنی کسی که یک خدمتی را گرفته است که بتواند پاسخگوی آن کار‌هایی که انجام می‌دهد، باشد .یعنی اینطور نباشد که من مسئولیتی را گرفته‌ام  و قبل از آنکه آن مسئولیت را گرفته‌ام ببینم که آن ظرفیت آن مسئولیت در من وجود دارد و یا نمی‌توانم و برای خودم آن ظرفیت را به وجود بیاورم. دغدغه فکری دارم و درگیری‌های ذهنی دارم و نمی‌توانم این را حل بکنم و ناخودآگاه سر بقیه خالی می‌کنم و آسیب آن متوجه خودم و دیگران می‌شود.
اگر می‌خواهم راهنما شوم باید بدانم اصلاً راهنما وظیفه‌اش چه چیزی است؟ چه جوری باید باشد؟ چه جوری باید رهجو را پرورش بدهد که یک قوانینی را از خودم در نیارم که باعث شود قبله خودم را گم کنم آن مسئله یادم برود. در قسمت آخر صحبت‌هایم از خداوند یاری بگیرم که همه ما ظرفیت وجودی‌مان در برطرف کردن مشکلاتمان بالا برود که بتوانیم مشکلاتمان را با دید بازتری حل کنیم.
باز هم از همه شما ممنونم که وقت گذاشتید و به صحبت‌های من توجه کردید.

تهیه و تایپ ویراستاری و ارسال: همسفر فروغ رهجو راهنما همسفر مریم لژیون ۱۱
مرزبان کشیک: همسفر الهام و مسافر حسن
عکس: مرزبان خبری همسفر الهام
همسفران نمایندگی دانیال اهواز