دلنوشته

خلاصه ایی از دلنوشته ی مسافر مجید از لژیون چهارم:

سلام دوستان مجیدهستم یک مسافر
همیشه برای  کسانی که در حوزۀ کاری و هنری به من چیزی می اموختند،احترام ویژه ای قائل بودم، چرا که با آموزش ها و کمک هایشان در پیشرفت من موثر واقع می شدند، و از این که خدمات و زحمات آنها را فراموش کنم،آن را بی معرفتی می دانستم، چرا که هرجا نیاز به مشورت و کمک آنها داشتم هیچ گاه دریغ نمی کردند.

آدم هایی را دیده بودم که با خودخواهی ، زحمات و تجربیّات اساتیدشان را فراموش می کردند و با زیر سوال بردن آنها، با منیّت و غروری که گریبانگیرشان شده بود،عاقبت سر از بی راهه درمی آوردند.اینها مصداق همان بی ظرفیّتی در انسان است، که خودم تجربۀآن را دارم.درست زمانی که بر کار سوار بودم  از قبل آن درآمد خوبی کسب می کردم، علیرغم توصیۀ پدر و مادرم به فکر آینده و زندگی نبودم و احساسم این بود که این درآمد همیشه وجود دارد!! اما دیری نپایید که اوضاع به کلی دگرگون شد، و نه تنها پول و درآمدی نداشتم که به بدیهیّات زندگی نیازمند شدم. این از همان عدم ظرفیّت من ناشی می شد که ندانستم چگونه برنامه ریزی کنم و از طرف دیگر با درگیر شدن در دنیای مواد و ارتباط با کسانی که نباید ارتباط می داشتم زندگی ام بسیار بغرنج و موقعیّت شغلی و اجتماعی ام به شدّت آسیب دیده بود.

انسان برای این که گرفتار مشکلات نشود، ابتدا باید ظرفیّت وجودی اش را ارتقا ببخشد.اگر ما ظرفیّت کافی برای اعمال و رفتارمان نداشته باشیم،در نهایت جز بدبختی ره آوردی نخواهیم داشت، و فقط می توانیم مایۀ عبرت دیگران باشیم.حضور در کنگرۀ 60 و آموزش گرفتن از جناب مهندس دژاکام و اساتیدمان به بالا رفتن آگاهی و ایجاد ظرفیّت در ما کمک می کند.

ارتقای ظرفیّت و بالا رفتن دانایی و آگاهی به قدرت غلبۀ ما بر مشکلات مختلف زندگی را می افزاید.مشروط بر این که در ابتدا قدردان این آموزش ها باشیم و در مرحلۀ بعد حتی الامکان این آموزش ها را کاربردی نماییم.
ما با حضور در کنگره دو هدف را دنبال می کنیم، ابتدا آموزش گرفتن و سپس خدمت کردن.بنابراین هدف غایی و نهایی ما برآورده کردن همین اهداف است و چنانچه این هدف ها را گم کنیم در واقع قبلۀ  خود را گم کرده ایم که نتیجۀ آن به بی راهه رفتن است.از این رو از تمام اساتیدی که قبله نمای من در این مسیر هستند و با آموزش هایشان به دانایی و آگاهی من کمک می کنند تا ظرفیّت بالاتری پیدا کنم، تشکّر و قدردانی می کنم. خداوند بزرگ را برای قرار گرفتن در این مکان مقدس یعنی کنگره 60 شاکر و سپاسگزارم.

از اینکه به دل نوشته من توجه کردید از همه شما سپاس گزارم.

مرزبان خبری:مسافر قاسم
تایپ و ویراستاری:مسافرمحسن لژیون یکم
تنظیم برای وبلاگ:مسافرجوادلژیون ششم