انفاق و بخشش، پل رسیدن به صفات خداوند

یازدهمین جلسه از دوره دوم جلسات لژیون سردار کنگره۶۰ ویژه همسفران نمایندگی نائین با استادی دنور همسفر طیبه، نگهبانی همسفر سمانه و دبیری همسفر طاهره با دستور جلسه «دنور» روز دوشنبه ۲۷ فروردین‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند بزرگ را شاکرم که توفیق حضور در این جایگاه را به من داد تا بتوانم خدمت کنم و از ایجنت محترم، نگهبان عزیز و مرزبان گرامی ممنونم.

دستور جلسه این ماه لژیون سردار دنور است. من دوست دارم که با آیه‌ای از قرآن، سوره بقره صفحه ۴۶ آیه ۲۷۴ جلسه را شروع کنم که خداوند می‌فرماید: «کسانی که انفاق می‌کنند از مال خودشان در روز و شب، آن‌ها پاداش نیکو خواهند گرفت و هرگز از حادثه آینده خود بیمناک و از گذشته خود اندوهگین نخواهند شد» من‌بعد از خواندن این آیه کمی تفکر کردم و به خود گفتم ما گاهی اوقات پاداش می‌گیریم؛ ولی شاید آن پاداش به درد ما نمی‌خورد؛ اما پاداشی که ما از خداوند دریافت می‌کنیم، فو‌ق‌العاده نیکو است که خود ما نیز از حکمت آن پاداش خبر نداریم و موضوعی دیگر که در این آیه آمده این است، ما از حوادث آینده و امور گذشته خودمان خبر نداریم. ما اشخاصی را دیده‌ایم که چه‌قدر اندوهگین هستند و یأس و ناامیدی آن‌ها را احاطه کرده است و در مقابل می‌بینیم که اعضای لژیون سردار چه حال خوبی را لمس کرده‌اند و آن آرامش واقعی را در وجود تک‌تک آن‌ها می‌بینیم.

آقای مهندس نام دنور را انتخاب کرده‌اند که یک کلمه فرانسوی و به معنی بخشنده و یا اهداکننده است که به کنگره ۵۰ میلیون بخشیده می‌شود و انگشتر دنوری به آن فرد اعطا می‌شود. البته نشانه‌های دیگری در کنگره وجود دارد. نشان سردار ۶ میلیون است که اعضای لژیون سردار به کنگره می‌دهند، بعد از آن دنوری و بعد هم پهلوانی که ۵۰۰ میلیون تومان از مال خودش را به کنگره می‌بخشد که شال پهلوانی و یک جلد قرآن کریم از دستان پر مهر آقای مهندس هدیه می‌گیرد و اکنون هم‌نشانی به نام نشان بی‌نشان آمده است افرادی که بعد از پهلوانی خودشان باز هم به کنگره کمک می‌کنند، این نشان را دریافت می‌کنند.

آقای مهندس روز چهارشنبه فرمودند که آقای فرهاد دو و نیم میلیارد تومان به کنگره کمک کردند و زمانی که انسان می‌شنود برای او بسیار شگفت‌انگیز است که چگونه یک انسان می‌تواند به این قدرت بزرگ دست پیدا کرده باشد؟ امام علی می‌فرمایند: «شخصی که با دستان کوچک می‌بخشد با دستان بزرگ پاداش می‌گیرد» و تمام این‌ها می‌خواهد به ما ثابت کند که در قبال این کاری که انجام می‌دهیم چه چیزی می‌خواهیم دریافت کنیم؟ ما در کنگره همیشه دریافت می‌کنیم و همه خدمات در کنگره رایگان است‌. به یک سفر اولی اجازه داده نمی‌شود که در لژیون سردار شرکت کند؛ چون آن‌ها می‌خواهند یک سفر اولی چیزی را که باید دریافت کند؛ آن دریافت را داشته باشد.

ما می‌دانیم که در لژیون سردار دادن و ستاندن دوروی یک سکه است و زمانی که چیزی به من داده می‌شود و دریافت می‌کنم باید بهای آن را بپردازم؛ ولی دوباره وفور نعمت و فراوانی به زندگی من داده می‌شود. من بعضی مواقع باید آن‌قدر هوشیار و حس‌های من باز باشد و آن‌قدر نگاه من درست باشد که تمام برکات را در زندگی خود ببینم. ما تمام کارهای خود را با بسم‌الله الرحمن الرحیم شروع می‌کنیم. یکی از صفات خداوند رحمانیت است که به معنای بخشنده بودن است و در ادامه آن رحیم بودن آمده است؛ پس من هم زمانی که بخشنده شدم، مهربان نیز می‌شوم. صفت خداوند باید در من تبلور پیدا کند و به ظهور برسد.

حال چگونه این صفت خداوند می‌تواند در من ظهور پیدا کند؟ در سی‌دی خفته آقای مهندس می‌فرمایند: «این صفات، نیروهای درونی ما هستند و ما باید بتوانیم آن نیروها را با کارهایی که خودمان انجام می‌دهیم به مرحله صعود برسانیم» اشخاصی در لژیون سردار شرکت می‌کنند که عاشق باشند و از خیلی خواسته‌های خود و از اولویت‌های زندگی خود گذشته باشند؛ پس من باید این حال خوش خود را به دیگران منتقل کنم تا بتوانم دیگران را نیز جذب لژیون سردار کنم و زمانی که آن فرد آمد و روی این صندلی‌ها نشست، القا نیروهای مثبت شما را دریافت خواهد کرد و خواه یا نا خواه آن فرد متفاوت می‌شود و این متفاوت شدن باعث می‌شود که آن شخص یک‌سروگردن از دیگران بالاتر باشد و او توانسته از ترس‌های خود عبور کند.

ما دو نوع بخشش داریم. یک بخشش مادی که انسان از مال خود می‌بخشد و دیگری بخشش معنوی که انسان اول باید خودش را ببخشد؛ چون اگر توانست خودش را ببخشد، دیگران را نیز می‌تواند ببخشد. حال در پشت این بخشش چه اتفاقاتی برای انسان می‌افتد؟ به نظر من اول اعتمادبه‌نفس ما بالا می‌رود و یک قدرتی پیدا می‌کنیم که بعد از آن شجاعت می‌آید و می‌توانیم به جلو حرکت کنیم و مطمئناً تمام کارهایی که انجام می‌دهیم همراه با تفکر است.

جمله‌ای از دیده‌بان آقای زرکش در سایت خواندم که نوشته بود «آن‌هایی که صاحب محبت هستند، می‌توانند بخشنده باشند و برای تغییر، رشد و فهم بخشنده بودن، یک شرط بسیار مهمی است» کسانی که در لژیون سردار شرکت می‌کنند خیلی از مفاهیم را بهتر درک و هضم مطالب برای آن‌ها راحت‌تر می‌شود. انفاق و بخشش پل رسیدن به صفات خداوند است. امام علی می‌فرمایند: «هرگاه تهیدست شدید با صدقه دادن، با خداوند تجارت کنید» ما می‌دانیم که در کنگره هر کمکی بشود برکات آن چندها برابر به انسان بر می‌گردد.

بزرگی می‌گوید: ما باید دو چیز خود را زیاد کنیم یکی دنیا و دیگری خودمان را، حال ما چگونه می‌توانیم دنیای خود را زیاد کنیم؟ زمانی که من به آرامش و آسایش رسیدم، باید این دنیا را نیز برای دیگران جای آرامش و آسایش قرار دهم و دومین مسئله این‌که خودم را چگونه زیاد کنم؟ باید بدانم این مال و ثروتی که برای من آمده است، من بزرگ‌تر از مال و ثروت باشم؛ یعنی من باید سوار بر مال و مادیات باشم و بزرگ‌شدن من، یعنی امیر شدن من بر مال و ثروت‌، امیر شدن من بر زندگی و مادیات نه اسیر شدن من! و همچنین من صاحب آن قسمت از مالی هستم که بتوانم به دیگران ببخشم.

مشارکت اسیستانت همسفر اعظم

از این‌که به‌عنوان اسیستانت در خدمتگزاری شما عزیزان هستم خوشحالم و خداوند بزرگ را شاکر و سپاسگزارم که این فرصت را به من داد تا بتوانم خدمت کنم.

هر شعبه‌ای اگر بخواهد که پویا و زنده باشد و قوی و قدرتمند عمل کند یکی از شرایط آن این است که باید لژیون سردار قوی داشته باشد و این خیلی بستگی به شما اعضای لژیون سردار دارد که شما چه‌قدر با حس و انرژی خوب روز دوشنبه آماده می‌شوید و به شعبه می‌آیید؟ چه‌قدر این حس و حال خوب را به دیگران منتقل می‌کنید؟ خدا را شکر که خداوند این فرصت و این نعمت بزرگ را به ما داده تا ما بتوانیم عضو کنگره۶۰ باشیم. ما باید قدر این بودن خود را بدانیم. کسی شکرگزار و سپاس‌گزار خداوند بزرگ است که از نعمتی که به دست آورده باید پرداخت داشته باشد؛ چون ما می‌دانیم که هیچ‌چیزی را هستی به ما نمی‌دهد مگر این‌که ما پرداختی در قبال آن داشته باشیم؛ حال آن پرداخت از مال، جان، علم و... باشد فرقی نمی‌کند. استاد امین مثلث خدمت را برای ما گفته‌اند که باید در کنگره هم خدمت مالی، هم خدمت فیزیکی و هم خدمت علمی وجود داشته باشد.

در مورد دستور جلسه این ماه که دنور است ما باید در جلسه لژیون سردار بنشینیم و یاد بگیریم، تفکر و بخشش خودمان را برای ادامه‌دادن بیشتر کنیم؛ چون قرار نیست که این راه را فقط یک‌مرتبه بیاییم و قرار است که ما ان‌شاءالله همیشه در مسیر صراط مستقیم حرکت کنیم و قرار است هر روز از این متد و این روش بیشتر یاد بگیریم و به افراد بیشتری کمک کنیم و هر روز حال ما بهتر بشود. یکی از چیزهایی که ما می‌توانیم به دیگران کمک بهتری بکنیم این است که باید در جایگاه دنوری قرار بگیریم. ما در کنگره در صور پنهان بهترین غذاها را دریافت می‌کنیم و بهترین آموزش‌ها را می‌گیریم؛ پس باید پرداخت نیز داشته باشیم و من نباید به‌واسطه ضدارزش‌هایی که انجام می‌دهم روی چشم و گوش من پوشانده شود؛ زیرا بایستی هر روز و هر ساعت در زندگی خود به این نکته فکر کنم که من چه قدمی باید بردارم؟ باید تفکر خود را نسبت به بخشش تقویت کنم.

ما باید سعی کنیم که دچار خسران نشویم که در آیه‌ای از قرآن کریم هم خداوند می‌فرماید: «ان الانسان لفی خسر» پس من نباید به خودم بگویم که این انسان من نیستم و من دچار خسران نمی‌شوم؛ چون من عضو کنگره هستم، نه! ممکن است من در این جایگاهی که الان هستم با وجود این‌که تا کنون خدمتگزار کنگره بوده‌ام دچار خسران شوم و بدانم مسئولیت بزرگی در قبال چیزی که به ما داده شده است از ما می‌خواهند.

  آیا ما ظرفیت آن را پیدا کرده‌ایم که به ما مسئولیت داده‌اند؟ مسئولیت یعنی ما مورد سؤال قرار می‌گیریم و بعداً از من سؤال می‌شود. من سلامتی و حال خوب، نعمت فراوان، مال و ثروت به شما داده‌ام. آیا شما مسئولیتی که در قبال این‌همه نعمت داشته‌ای را داده‌ای؟ آن موقع است که من خسران را متوجه می‌شوم و گفته می‌شود روز حسرت و من باید سعی کنم که دیگر در آن روز برای به‌دست‌آوردن هر چیزی حسرت نخورم.

دستور جلساتی که در لژیون سردار کار می‌کنیم خیلی مهم هستند به‌واسطه این‌‌ها باعث می‌شود که تفکر من نسبت به بخشش قوی‌تر شود و جایگاه‌ها را یکی‌یکی طی کنم؛ چون وعده و کلام خداوند دروغ نیست و من اگر به وعده خداوند اعتقاد و ایمان داشته باشم به تمام آن جایگاه‌هایی که باعث حال خوب من می‌شود قطعاً می‌رسم؛ چون بزرگ‌ترین معجزه حیات خود حیات است. زمانی حیات برای من معجزه است که حال من خوب باشد و از زندگی‌کردن در آن لذت می‌برم و این بخشش است که حال خوب به من می‌دهد.

یکی از وظایفی که اعضای لژیون سردار دارند این است که حس خوب خودشان را به دیگران منتقل کنند و به دوستان بگویند که حال من در لژیون سردار خوب شد؛ چون هم پرداخت کردم و هم آموزش گرفتم و شما هم اگر می‌خواهی حالت خوب شود بیا و تجربه کن؛ مثل یک آبمیوه که شما در لژیون خورده‌اید؛ ولی فردی که در کنار شما نشسته نخورده است، این طعم شیرین را فقط برای خودتان نگه ندارید و این مزه را به دیگران هم بچشانید و این کار همیشه به کلام نیست؛ بلکه به حس است. پس این حس خوب و لذت‌بخش را به دیگران، به زیبایی منتقل کنید که آن شخص هم بیاید و به حال خوب برسد.

اغلب همه ما مادر هستیم و می‌دانیم زمانی که حال مادر خوب باشد، حال بچه‌ها و همسر و حال تمام اعضای خانواده خوب است؛ چون تمام مشکلات خانوادگی ما در حال بد ما است؛ پس همیشه و در همه حال و در هر شرایطی سعی کنیم باعث حال خوب دیگران باشیم تا خودمان هم به حال خوب برسیم.

مشارکت همسفر زینب، رهجوی راهنما همسفر مینا (لژیون دوم)

من داشتم به دستور جلسه فکر می‌کردم زمانی که انسان می‌بخشد، مهربانی نیز در وجود او تبلور پیدا می‌کند. ما برای اینکه زنده باشیم باید غذای خوب و مفید بخوریم و برای اینکه حال خوبی هم داشته باشیم باید بخشندگی را داشته باشیم. کتاب آسمانی ما با رحمانیت و رحیم بودن شروع شده است و ما باید ببخشیم تا به آن حال خوب دست پیدا کنیم. زمانی که ما به دنبال یک غذای سالم و نان مرغوب برویم قطعاً سلامتی ما تضمین شده است و برای حال خوب هم ما می‌بخشیم به امید آنکه صرف یک کار خیر شود.

ما در کنگره می‌بینیم که آجر به آجر دانشگاه روی‌هم چیده می‌شود و هر آجر یک نتیجه بسیار خوبی خواهد داشت و یا می‌بینیم که روزبه‌روز به شعبه‌ها افزوده می‌شود و خیلی از افراد که نیاز به درمان دارند در این مکان به درمان می‌رسند و زندگی آن‌ها به آرامش خواهد رسید و ما این اتفاقات زیبا را که می‌بینیم حال خوب واقعی پیدا می‌کنیم. من حتی با انداختن مقداری پول در سبد قانون ۱۱ حال خوب پیدا می‌کنم.

امیدوارم که قدرت بخشش را داشته باشم و بتوانم به آن افرادی که به این حال خوب رسیدند به سرداری، دنور، پهلوانی و نشانی در بی‌نشان‌ها برسم و آن حال خوب قسمت و نصیب همه ما بشود.

تایپ: همسفر طاهره دبیر لژیون سردار، رهجوی راهنما همسفر مینا (لژیون دوم)
عکاس: مرزبان، همسفر بهار
ویراستاری و ارسال: راهنمای تازه‌واردین، همسفر سمانه
همسفران نمایندگی نائین