مسئولیت یک نوع تعهد است

اولین جلسه از دوره دوازدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی هاتف با دستور جلسه «ظرفیت و مسئولیت (قبله گم‌کردن، نق‌زدن و حاشیه)» با استادی راهنمای تازه‌واردین همسفر زهرا، نگهبانی همسفر زهرا و دبیری همسفر فرشته در روز دوشنبه ۲۷ فروردین‌ماه ۱۴٠۳ در ساعت ۱۵:۰۰ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

امیدوارم ایام بهاری به کامتان باشد. در ابتدا تشکر می‌کنم از ایجنت نمایندگی خانم آمنه عزیز، مرزبانان گرامی، نگهبان و دبیر جلسه که این جایگاه خدمت را امروز نصیب من کردند تا بتوانم از شما آموزش بگیرم. همچنین سپاسگزاری می‌کنم از راهنمایان عزیزم خانم امینی، خانم نگین و خانم مهین و تمام کسانی که در جهت پیشبرد اهداف کنگره ۶۰ تلاش بی‌وقفه‌ای دارند.

خدمت خانم زهرا دستیار اسیستانت انتخابات مرزبانی و همراه عزیزشان که این مسافت طولانی را از تهران تشریف آوردند تا انتخابات اصلح مرزبانی انجام بگیرد خیرمقدم عرض می‌کنم و از حضورشان به خاطر ساختن ساختار خدمت شایسته کمال تشکر را دارم. خداوند را هزاران بار شکر می‌کنم که در کنگره حضور دارم و این موهبت و سعادت نصیب من شد تا در این بعد از حیات شاگرد جناب مهندس باشم.

ما در کنگره با واژگانی روبرو شدیم و از آن‌ها برداشت کردیم که دیگر برای ما واژه نیستند بلکه دانش، آگاهی و خود زندگی هستند. واژگان دستور جلسه امروز ظرفیت، مسئولیت و قبله گم کردن است. ظرفیت به مفهوم میزان، اندازه و گاهی به معنای تحمل است. تمام هستی بر مبنای ظرفیت شکل‌گرفته است. درواقع تمام صفات مخلوقین خداوند اعم از جماد، نبات و حیوان در انسان‌ها هست. انسان باید تمامی این مراحل را سپری کند تا بتواند به مسئولیت و ظرفیت برسد. ظرفیت کسب کردنی است و می‌تواند هم خوب و هم بد باشد. ما در تمام سطوح زندگی مقوله ظرفیت را داریم ولی چیزی که برای بالا بردن این ظرفیت لازم است که در کنگره در خصوص آن آموزش‌دیده‌ایم درواقع دو پارامتر است؛ یکی افزایش مثلث دانایی و آگاهی و دوم شناخت اصول و قوانینی که در کنگره طرح‌شده است. ما باید این اصول را برای حرکت رو به تکامل و انسان بودن طی کنیم.

ظرفیت درواقع یک نوع متر درونی است و اندازه دارد؛ یعنی ظرف من مشخص است و با خواسته من می‌تواند این ظرف بزرگ یا کوچک باشد؛ یعنی هرچقدر ظرف من بزرگ‌تر باشد خداوند بیشتر در ظرف من می‌ریزد، درست مثل دریچه‌ای که روبروی نور قرارگرفته باشد و وقتی من آن دریچه را کنار بزنم بالتبع می‌توانم از نور بیشتری استفاده کنم.

و اما مسئولیت؛ هرکدام از ما در جای‌جای زندگی‌مان دارای وظایفی هستیم و این مسئولیت وقتی شکل می‌گیرد که من بتوانیم در قبال مسئولیتی که داریم پاسخگو باشیم. مسئولیت در کنگره مترادف با خدمت کردن است؛ یعنی وقتی من مسئولیتی را می‌پذیرم ظرف من گنجایش آن را داشته باشد؛ به‌طور مثال من کنار رودخانه‌ای می‌روم تا از آن لذت ببرم حالا اگر به دلایلی در اثر سیل یا بارندگی زیاد این آب طغیان کند مسلماً باعث تخریب می‌شود. در این صورت نه‌تنها به مناظر و خانه‌های اطراف آسیب می‌رسد بلکه دیگر منظره زیبایی هم برای من ندارد. درواقع ظرفیت در انسان همین حکم را دارد؛ یعنی وقتی من می‌توانم مسئولیتی را بپذیرم که ظرفیت من گنجایش آن مسئولیت را داشته باشد وگرنه برای من تخریب به همراه می‌آورد و نه‌تنها برای من بلکه برای اطرافیان نیز تخریب دارد.

فرض کنید یک سفر اولی در جایگاه خدمت قرار می‌گیرد مثل میکروفون گردان، نگهبان نظم، آبدارخانه و یا خدمت‌هایی که یک سفر اولی به‌راحتی می‌تواند از عهده آن‌ها بربیاید. وقتی این خدمت را می‌پذیرد گاهی ممکن است برای او مشکلاتی ایجاد شود؛ درنتیجه ابتدا باید از خودش سؤال کند که من چرا این مسئولیت را پذیرفتم؟ آیا برای این است که راهنما و دیگران من را ببینند؟ او باید ببیند آیا ظرف وجودش گنجایش این مسئولیت را دارد یا نه؟ حالا موقع آن است که ما سری به خودمان بزنیم و ببینیم ظرفیت وجودی‌مان چقدر رشد کرده و من ظرف وجودیم را چقدر بزرگ‌تر کرده‌ام که همه این‌ها منوط به آگاهی و دانایی است. استاد امین در «سی‌دی ظرفیت و مسئولیت» فرمودند: «مسئولیت به انسان قدرت، اعتمادبه‌نفس و انضباط می‌دهد. مسئولیت یک قانون دوطرفه است که برای مخلوقین غیر از انسان حکم و فرمان الهی دارد، ولی برای انسان تحت اختیار خودش است»؛ یعنی اختیار من است که مسئولیت‌های من و دامنه آن را تعیین می‌کند.

هر کس که در هر مسئولیتی قرارگرفته باشد وقتی می‌تواند آن را به‌خوبی اجرا کند که با دانایی و آگاهی بیشتر آن کار را انجام دهد و درواقع با آموزش‌های کنگره و کاربردی کردن آن‌ها می‌تواند ابتدا مسئولیت خودش و سپس مسئولیت خانواده را قبول کند و بعد مسئولیت‌های اجتماعی یا حتی کنگره را انجام بدهد؛ البته کوچک یا بزرگ بودن مسئولیت‌ها را خود من انتخاب می‌کنم و وقتی می‌توانم مسئولیت‌های بزرگ‌تر را به نحو احسن انجام دهم که از مسئولیت‌های کوچک‌تر موفق بیرون آمده باشم. همه ما در زندگی‌مان نقش‌های مختلفی داریم مثل مادر بودن، همسر بودن، دختر بودن و یا در کنگره در جایگاه‌های مختلف خدمتی قرار داریم. اگر من این مسئولیت‌ها را پذیرفته‌ام ولی می‌بینم که حال من بد شده است اینجا است که به مسئله‌ای به نام قبله گم کردن برمی‌خورم؛ یعنی اگر من در آن مسئولیت مدام عذاب می‌کشم و سطح انرژی من پایین می‌آید اینجا است که من قبله را گم‌کرده‌ام. قبله برای ما یک واژه مقدس است؛ قبله یعنی آرمان، یعنی هدف و وقتی من قبله را گم می‌کنم که بدون آن‌که ظرفیتی را کسب کرده باشم مسئولیت آن را بپذیرم؛ مثلاً من سفر اول را تمام کرده‌ام و یک مسئولیت به من پیشنهاد می‌شود. در اینجا حقه نفس به من غالب می‌شود و بدون این‌که فکر کنم آیا می‌توانم این مسئولیت را به نحو احسن اجرا کنم یا نه؟ مسئولیت را می‌پذیرم. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که من فراموش می‌کنم که  در کجا هستم یا چه کسانی من را به این جایگاه رساندند؟ و درواقع خدا را هم بنده نیستم و در این موقع است که نمی‌توانم عملکرد درستی در آن مسئولیت داشته باشم.

ما باید بدانیم به دنبال این اتفاق وارد حاشیه می‌شویم، معرکه‌گیری و شروع به نق زدن می‌کنیم. توهم دانایی که ما به آن دچار می‌شویم باعث توقف دانایی ما می‌شود و در اینجا من باید به یاد بیاورم که روزی که وارد کنگره شدم خام بودم و نمی‌دانستم ظرفیت چیست؟ تفکر چیست؟ جناب مهندس می‌فرمایند: «به تازه‌وارد بگویید که سی‌دی فاضلاب‌های جوشان را گوش کند به خاطر این‌که بداند که هر پست، مقام یا منصبی دارد باید پشت در کنگره بگذارد و داخل شود». این موضوع به‌این‌علت است که ظرف او خالی باشد تا بتواند آموزش‌های کنگره را دریافت کند، چون در یک ظرف پر ما چیزی نمی‌توانیم بریزیم. این تازه‌وارد شروع می‌کند به تفکر کردن و با این مفهوم زیبا که هیچ موجودی جهت بیهودگی قدم به این دنیا نگذاشته است آشنا می‌شود و سپس مسئولیت می‌پذیرد که مسئولیت او یک نوع تعهد است. او متعهد می‌شود که سی‌دی‌ها را گوش کند، بالباس سفید به جلسه بیاید، به پیشکسوتان احترام بگذارد و در ادامه، این مسئولیت پذیرفتن‌ها است که رهایی به معنای واقعی را برای او رقم می‌زند.

آخرین کلام من این است که ما فراموش نکنیم که برای این به هستی پا گذاشته‌ایم که انسان‌وار عمل کنیم و ان‌شاءالله با آموزش‌های کنگره و دانایی‌هایی که کسب می‌کنیم، با گسترش ابعاد ظرفیت و پذیرفتن مسئولیت‌هایی که توانایی اجرای آن‌ها را داریم بتوانیم به نقش خودمان که همان انسان بودن است به نحو احسن عمل کنیم. 

در جلسه امروز، انتخابات مرزبانی دوره چهارم همسفران نمایندگی هاتف با حضور ۱۸ کاندیدا و با حضور دستیار اسیستانت انتخابات مرزبانی همسفر زهرا برگزار شد. پس از شمارش آرا همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر طاهره و همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر راضیه با کسب اکثریت آرا به‌عنوان مرزبان و همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر سمیه به عنوان مرزبان علی‌البدل انتخاب شدند. ضمن عرض خدا قوت خدمت مرزبانان دوره قبل، برای مرزبانان جدید دوران خدمتی بسیار خوبی از خداوند طلب می‌کنیم.

مرزبانان کشیک: همسفر عزت و مسافر حمید
تایپ: همسفر مهناز رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون هشتم)
ویراستار: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون یکم)
عکاس‌: مرزبان‌ خبری‌، همسفر آرزو
ارسال: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر رعنا (لژیون نهم)
همسفران نمایندگی هاتف