ساختمان جسم خود را بشناسیم

دومین جلسه از دوره بیست و هفتم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه همسفران نمایندگی نیما‌یوشیج بهشهر با استادی همسفر زینب، نگهبانی همسفر زینب و دبیری همسفر منیره با دستور جلسه«تجربه من از اضافه وزن و تعادل آن با متد کنگره ۶۰» در روز دوشنبه مورخ ۲۰فروردین ماه رأس ساعت ۱۶آغاز به‌ کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

امیدوارم طاعات و عبادات شما قبول درگاه حق قرار گرفته باشد. دستور جلسه، خود بیانگر همه چیز است؛ مثل تجربه من از این متد. دوست دارم مجدداً اعلام سفر کنم: سلام دوستان زینب هستم، مسافر جونز. من با ۸۴ کیلو وزن وارد لژیون جونز با راهنمایی خانم الهام شدم و طی ۱۰ ماه، ۱۸/۵ کیلو کاهش وزن داشتم؛ البته بهتر است بگویم به سلامت جسم رسیدم. الان در بیرون از کنگره کاهش وزن را به روش‌های مختلف انجام می‌دهند، مثل: رژیم‌های غلط لاغری، کپسول‌ها، پیکرتراشی‌ها که تبدیل به فاجعه شده‌اند و‌... ما در اینجا به سلامت جسم رسیده‌ایم و من به‌ دستور جناب مهندس لژیونی با ۵ عضو تشکیل دادم. در ابتدای سفر وقتی وارد لژیون شده بودم خودم قبول نداشتم که اضافه وزن دارم؛ اما وقتی وزنتان کم می‌شود، متوجه می‌شوید که چقدر سبک شده‌اید. کمر دردها، دردهای زانو، دردهای معده و دستگاه گوارشی هم خودبه‌خود کاهش می‌یابند. آموزش‌های مهندس در سی‌دی‌های اضافه وزن ۱ تا ۴ بیانگر این است که ما خیلی راحت و بدون اینکه گرسنگی بکشیم یا سختی زیادی را تحمل کنیم می‌توانیم کاهش وزن داشته باشیم. الان شعبه گرگان در تلاش است تا بتواند برای خود لژیون جونز داشته باشد. ما در شعبه خود این لژیون را داریم پس باید قدردان این نعمت باشیم. انسان‌هایی هستند که ۶۰، ۷۰ سال عمر کرده‌اند؛ ولی زندگی نکرده‌اند. وقتی در لژیون جونز قرار می‌گیرید زندگی کردن را یاد می‌گیرید؛ می‌فهمید که چه باید بخورید، چقدر باید بخورید و چه زمانی باید بخورید. ما معمولاً فقط غذا می‌خوریم تا شکممان را پر کنیم. به فرموده آقای مهندس، صورت‌ مسئله هرچیز باید مشخص باشد. صورت مسئله اعتیاد در کنگره مشخص شده و پرونده‌اش بسته شده است. صورت‌ مسئله سیگار هم طبق روال خود و به لطف آقای مهندس حل شده است. به نظر من باید پرونده اضافه وزن هم بسته شود؛ چون هرکس که این منابع در اختیارش قرار می‌گیرد خودبه‌خود به سلامتی می‌رسد. مهندس می‌گوید ما باید خودمان را بشناسیم یعنی ساختمان جسم خود را بشناسیم. کسی که آموزش‌های این لژیون را می‌گیرد، اگر بیماری به سراغش بیاید خودش می‌فهمد که چه ویتامین‌هایی در بدنش کم بوده است که به این بیماری مبتلا شده است. شاید اعضایی که برایشان واجب است وارد لژیون جونز شوند، بگویند سخت است که علاوه بر سی‌دی لژیون خود، یک سی‌دی اضافه هم بنویسند؛ ولی اگر کمی تفکر کنیم، می‌بینیم که باید وقت زیادی را صرف مطب‌های دکتر و آزمایشگاه‌ها کنیم. کسی که وارد این لژیون می‌شود و آموزش‌ها را می‌گیرد خیلی راحت می‌تواند خود را کنترل کند.

ما در این لژیون، نخوردن یا چه بخوریم و چه نخوریم نداریم؛ حتی مهندس می‌گویند چیزهایی که ما فکر می‌کنیم مضرند شاید استفاده‌ای برای بدن داشته باشند، یعنی هیچ چیز حذف نمی‌شود. سی‌دی اتوفاژی به ما می‌آموزد که اگر غذای کمتری مصرف کنیم، سلول‌های سرطانی بسیار ضعیف می‌شوند و سلول‌های سالم آن‌ها را تجزیه می‌کنند و مواد پروتئینی آن‌ها را مصرف می‌کنند دقیقاً مثل بازیافت. مثل افرادی که ضایعات جمع می‌کنند در بدن ما نیز همان اتفاق می‌افتد. اگر چیزی به وفور باشد، بریز و بپاش می‌شود اما اگر مثلاً بگویند ظروف پلاستیکی و یکبار مصرف که در کوچه و خیابان ریخته، گران شده است همه از سطح شهر جمع می‌شوند در بدن هم همین اتفاق می‌افتد. اتوفاژی یعنی خوردن سلول‌ها توسط سلول‌ها. اگر غذای کافی به بدن نرسد سلول‌هایی که به غذا نیاز دارند سلول‌های معیوب را می‌خورند؛ اما اگر ما غذا را به وفور به بدن خود برسانیم سلول‌های معیوب آن‌ها را مصرف می‌کنند؛ این سلول‌ها ۱۲ برابر بیشتر از سلول‌های سالم غذا مصرف می‌کنند و بالطبع قوی‌تر می‌شوند و ازدیاد پیدا می‌کنند و باعث تولید تومور می‌شوند. پس ما با زیاد خوردن به خودمان ظلم می‌کنیم و اضافه‌ وزن یعنی عذاب الیم. نشستن، ایستادن، نفس کشیدن، دردهای کمر و دردهای قوزک پا، همه به اضافه وزن مربوط هستند. کسی که در لژیون قرار می‌گیرد و از آموزش‌ها استفاده می‌کند خودبه‌خود کاهش وزنش انجام می‌شود. از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید، متشکرم.

و در ادامه تصاویری از مراسم افطاری ماه مبارک رمضان در «نمایندگی نیمایوشیج»؛

تایپ: همسفر ناهید، راهنما همسفر معصومه (لژیون یازدهم)

عکس و ارسال: همسفر رقیه (مرزبان خبری)

همسفران نمایندگی نیمایوشیج بهشهر