وادی چهاردهم و تاثیر آن روی من

جلسه سوم از دوره بیستم کارگاه های آموزشی کنگره ۶۰ نمایندگی پاکدشت، با استادی دیده بان محترم آقای علریضا زرکش، نگهبانی مسافر میلاد و دبیری موقت مسافر علی با دستور جلسه وادی چهاردهم و تاثیر آن روی من شنبه 19 اسفند 1402 ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان علیرضا هستم مسافر
امیدوارم حال همه شما خوب باشد و بدانید که چه کاری انجام می‌دهید، چون کسانی که حرکت می‌کنند باید بدانند که چه کار می‌کنند. اگر حرکت نکنند آن‌هایی که حرکتشان می‌دهند می‌دانند چه کار می‌کنند و این نیاز به تفکر و تعقل دارد. در ابتدای وادی چهاردهم اساتید در رابطه با این موضوع صحبت می‌کنند. آن‌هایی که بی‌تفکر و بی تعقل هستند، نسبت به اتفاق‌هایی که در اطرافشان می‌افتد به سرعت عکس‌العمل نشان می‌دهند و این عکس‌العمل باعث می‌شود ماجرا بسیار متفاوت بشود. ابتدای وادی چهاردهم در رابطه با وادی اول صحبت می‌کند. دائماً در روزمره به مسائل فکر می‌کنیم، یعنی به یک گستردگی فکر می‌کنیم. زمانی که تفکر می‌کنیم به یک نقطه فکر می‌کنیم. اگر به آن هدفی که فکر می‌کنید درست باشد، مسیرهایی شروع به مشخص شدن می‌کند، وقتی به تعقل برسید گویی این تعقل شما را به آن هدف می‌رساند. این آموزش‌هایی که در کنگره یاد می‌گیریم خیلی ارزشمند است. همه‌ی انسان‌ها دوست دارند که خوب زندگی کنند زمانی که مصرف می‌کردیم برای این بود که خوب زندگی کنیم. ولی باید درست و نادرست را تشخیص بدهیم. کنگره ما را از این گردباد و تلاطم بیرون می‌کشد. زندگی برای کسانی است که نمی‌ترسند، کسانی که نمی‌ترسند متفاوت‌تر از کسانی هستند که می‌ترسند. آن‌هایی که احساس امنیت می‌کنند و آن‌هایی که تکلیفشان را با خودشان و خدایشان مشخص کردند متفاوت‌تر عمل می‌کنند. زمانی که از این وادی‌ها گذر می‌کنیم برداشتی هم می‌کنیم. در قوانین کنگره 60 می‌گوید از شعار دادن پرهیز می‌نماییم، فصل عمل و اعمال‌های قشنگ رسیده است. باید به وادی‌ها عمل کنیم اگر بتوانیم به ذره‌ای از آن عمل کنیم آن موقع به معجزه آن دست پیدا می‌کنیم. وادی چهاردهم قشنگترین و گرانبها ترین وادی است که انگار تمام وادی‌ها آمدند تا به وادی چهاردهم برسند. هر انسانی که دارای محبت و بخشش است هرکجا که باشد مورد احترام دیگران قرار می‌گیرد، باید این صفات را در خودمان متجلی کنیم. انسان‌هایی که به خودشان احترام نگذارند و خودشان را دوست نداشته باشند، به کلامشان و تفکرشان توجه نکنند، صحبت کردن از عشق و محبت بی‌مفهوم است. ابتدایی‌ترین موضوعی که در کنگره آموزش می‌گیریم این است که به خودمان فکر می‌کنیم و احترام بگذاریم. من باید جوری رفتار کنم تا این حس، خاصیت و صفت وارد وجود من بشود و آن صفت هم باید من را بپذیرد. جمعیت احیای انسانی کنگره 60، انسان‌ها با عشق و محبت احیا می‌شوند. این اتفاق در وجود ما می‌افتد و ما موظف هستیم تا به همدیگر انتقال بدهیم. محبت به‌گونه‌ای است که اگر وجود داشته باشد رایحه‌اش احساس می‌شود و راهنماها تمرین می‌کنند تا این اتفاق بیافتد. انسانی که بامحبت باشد مهیا می‌کنند که صاحب چیزی باشند و آن چیزی که صاحبش هستند سعی می‌کنند در اختیار دیگران بگذارند. وقتی وارد وادی چهاردهم می‌شوید انسانیت معنی پیدا می‌کند وگرنه توهمی بیش نیست، در دوران مصرف یک شبه انسان بودیم. ماه مبارک رمضان را تبریک می‌گویم این ماه، ماه حقیقی است. شما یک ترازو دارید و از آن انتظار دارید که وزن صحیح را به شما نشان بدهد یا یک ماشین‌حساب دارید نسبت به آن اعدادی که به شما می‌دهند باید حرکت کنید. وقتی حرکت می‌کنید مهم نتیجه آن است. نتیجه‌اش این است که ساختار درست به شما بدهد. آقای مهندس از ماه مبارک رمضان تأثیر گرفت، حساب‌وکتابش برای ماه رمضان بود. کنگره روش دی اس تی را از ماه مبارک رمضان الگو گرفت. امروز بعد از سالها که گذشته است، این اعدادی که در کنگره به دست می آید اعداد واقعی هستند و اعداد واقعی مورد احترام هستند. کسانی که سفر می‌کنند ثمره‌اش را می‌بینیم که این اتفاق است، پس واقعیت است، ماه مبارک رمضان درست است.

عکاس: مسافر رضا لژیون 7

تایپ و ارسال کننده: مسافر محمود لژیون 14