نشان بی‌نشانی

جلسه سوم از دوره چهارم جلسات لژیون سردار ویژه همسفران شعبه آکادمی با دستور جلسه «خدمت مالی و نقش آن در دستاوردهای علمی کنگره» با استادی همسفر زری راهنمای لژیون دهم نمایندگی آکادمی، نگهبانی موقت همسفر سمیرا و دبیری موقت همسفر فاطمه در روز سه‌شنبه هشتم اسفندماه ۱۴۰۲ ساعت ۱۵:۳۰ به صورت حضوری برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:
خیلی خوشحالم و سپاسگزار خداوند هستم که توفیق حاصل شد در خدمت شما عزیزان باشم. امیدوارم جلسه خوبی را در کنار هم برگزار کنیم و بتوانم آموزش بگیرم. دستور جلسه امروز لژیون سردار «نقش خدمت مالی در دستاوردهای علمی کنگره» است.

در ابتدا که لژیون مالی یا لژیون سردار شکل گرفت؛ به‌دلیل این بود کسی که زمان لازم برای خدمت به کنگره را ندارد؛ ولی پولش را دارد و می‌خواهد خدمت کند خدمت مالی انجام دهد، بیاید و خدمت کند. خدمت مالی برای خرید زمین، ساختمان و لوازم جانبی دیگر لازم است. زمانی‌که کنگره بسط و گسترش پیدا کرد و از نظر علمی شکوفا شد و نقش علم در کنگره مشخص گردید، آقای مهندس شروع به تحقیقات کردند و با کمک خانم آنی کماندار و استاد امین مقالات علمی به دانشگاه‌های بین‌المللی ارائه دادند که به‌عنوان مقالات برتر پذیرفته شدند. مهندس سخنرانی‌هایی نیز در دانشگاه‌های معتبر خارج از کشور ازجمله بریستول انگلستان ارائه دادند.

هفته گذشته در جلسه دیده‌بان هم گفتم، آقای سلامی حتی از هزار تومان ارزان خریدن برگه A4 هم نمی‌گذرند و من برای خرید کاغذ بار‌ها با شرکت‌های مختلف تماس می‌گیرم تا هزار تومان ارزان‌تر تهیه کنم. ایشان می‌توانستند بگویند پول دیگران است و به‌راحتی هزینه کنند. برای من جالب بود که برای ایشان به‌عنوان دیده‌بان مالی کنگره مهم است پولی که توسط دیگران جمع می‌شود، چگونه خرج شود.

چیزی که مهم است این است که ما می‌دانیم پولی که در اینجا صرف می‌کنیم، بیهوده خرج و هزینه نمی‌شود. آقای مهندس بحث علمی را در پیش گرفتند و در ساختمان سیمرغ آزمایشگاهی تجهیز شد؛ قطعاً تجهیز آزمایشگاه کار آسانی نیست و میلیاردها تومان هزینه می‌شود. پول‌هایی که ما می‌بخشیم صرف خرید زمین و ساختمان می‌شود. شعب مختلفی در جای‌جای ایران عزیزمان تأسیس می‌شود و تمام این‌ها هزینه دارد.

وقتی که نگاه می‌کنیم می‌بینیم مبلغ بسیار زیادی برای جشن گلریزان جمع‌آوری شد. کسانی که در قعر تاریکی بودند چه کسی فکر می‌کرد این توان مالی را دارند. بیرون از اینجا فکر می‌کنند ما اینجا یک عده آدم حال خراب، معتاد و کارتن‌خواب نشسته‌ایم؛ ولی اینجا سرمایه‌های بزرگی نهفته که وقتی به درمان می‌رسند توانایی‌های خودشان را به نمایش می‌گذارند‌. نشان داده می‌شود تاریکی اعتیاد باعث شده بود خودشان را مغلوب کنند؛ اما الان که به اینجا آمده‌اند به‌عنوان قهرمان خودشان پرورش پیدا می‌کنند و در دنیای جدیدی قدم می‌گذارند.

آقای مهندس روزهای چهارشنبه گزارش هزینه‌ها و کارهایی که مخصوصاً در بخش علمی انجام می‌دهند را به تمام اعضاء ارائه می‌دهند. ایشان می‌توانند این کار را نکنند؛ ولی می‌خواهند کاملاً شفاف باشد. هر مقاله علمی برای پذیرفته و ارائه شدن حداقل بین هزار تا هزار و پانصد دلار تا چهار الی پنج هزار دلار هزینه دارد؛ چون این علم می‌خواهد جهانی شود و به بیرون از ایران گسترش پیدا کند. ما نمی‌توانیم به‌راحتی بگوییم بیماری ام‌اس در کنگره خوب شد. ام‌اس خوب شد؛ ولی با تلاش، کوشش، پشتکار و علمی که در کنگره فقط مختص کنگره است خوب شد. چرا این همه آدم با آن همه داروهای گران‌قیمت که بیرون از کنگره می‌خورند، خوب نشدند.

در شعبه ساوه خانمی اعلام سفر ایکس می‌کردند. من می‌دانستم دو نفر از اعضاء ام‌اس داشتند و درمان  شدند؛ ولی نمی‌دانستم ایشان هستند. گفتند: «ام‌اس داشتم کاملاً درمان شدم و آخرین آزمایش‌ها و نوارهای مغز نشان داد ام‌اس من کاملاً خوب شده و اثری از آن نیست.» این جز سجده شکر به‌جای آوردن برای همه ما و نه فقط برای خانمی که به درمان رسید، نیست. این علم مختص کنگره است و در اینجا تحقیقات منتشر می‌شود. همه اعضاء باید دست‌به‌دست هم دهیم. ما تا حالا خیلی خوب پیش رفتیم و خیلی خوب حرکت کردیم؛ ولی من زری همین‌طور که در پیام آقای مهندس هست اگر دویست میلیارد سرمایه دارم و شش میلیون به‌عنوان کمک در لژیون سردار می‌دهم کار خاصی انجام نمی‌دهم. زمانی‌که بتوانم طبق نشانی که در حال حاضر آقای مهندس در نظر گرفتند در راستای دستاوردهای علمی کنگره یک میلیارد به کنگره اهدا کنم و نشان بی‌نشانی را دریافت کنم، می‌توانم بگویم شاید توانسته‌ام کاری انجام دهم. منی که حاضر بودم همه چیز خود را بدهم تا مسافرم به درمان برسد، از تنش بزرگ زندگی‌ام نجات پیدا کنم و به رهایی و درمان برسم کجا می‌توانستم همه این‌ چیزها را کسب کنم.
از خداوند می‌خواهم در این مسیر کنار آقای مهندس باشم و بتوانم ایشان را همراهی کنم؛ همان‌طور که استادهای آقای مهندس ایشان را کمک کردند. من هم بتوانم باری از دوش ایشان با خدمت درستم بردارم. ان‌شاءالله به‌ زودی علم کنگره در سطح جهان نشر پیدا کند و این درمان نصیب تمام کسانی که از بیماری‌های صعب‌العلاج و لاعلاج رنج می‌برند، شود. امیدوارم کل انسان‌های روی زمین آرامش و آسایش را تجربه کنند.

تهیه گزارش و ارسال: همسفر سمیه لژیون راهنما همسفر فخری (لژیون بیست‌و‌پنجم)
همسفران نمایندگی آکادمی