جلسه سوم از دوره بیست و ششم کارگاههای آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی دانيال اهواز، به استادی دستیا دیدبان محترم مسافر ناصر، نگهبانی مسافر حسن و دبیری مسافر سعید با دستور جلسه "جهانبینی در ورزش" در روز پنج شنبه 9 آذر 1402 ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان ناصر هستم مسافر، خیلی خوشحال هستم که توفیقی شد تا در نمایندگی دانیال اهواز و بین مسافران و همسفرانی با حس و حال خوب، حضور داشته باشم. در واقع هر سطح از انرژی که در یک فضا ارتعاش پیدا میکند، مسبب آن وجود اتمسفر و پتانسیل هایی است که در آن فضا وجود دارد. از زمانی که وارد این نمایندگی شدم، انرژی بسیار زیادی دریافت کردم. خدا قوت میگویم به ایجنت محترم، همه عزیزان خدمتگزاری که در بخش های مختلف خدمت می کنند تا یک مسافر به رهایی برسد و این خیلی ارزشمند است. انشاالله بتوانید سریعتر شعبه جدید را راه اندازی کنید و پذیرش بیشتری داشته باشید و هم خدمت بهتری از جنس عشقی که در وجودتون هست، به دیگر انسان ها ارائه بدهید.
اما در مورد ورزش و جهان بینی ورزشی، از زمانیکه این دستور جلسه اعلام شد، همیشه برای من سوال بود که چرا جهانبینی شامل همه ابعاد زندگی میشود، شامل نوع نگاه و نگرش به همه موضوعاتی که ورزش هم جزئی از آن است میشود؟ متوجه شدم به همان نحوی که داخل کنگره ۶۰ به یکسری از موضوعات توجه خاصی میشود و ورزش هم از این قائله مستثنی نیست و از جایگاه خاصی برخوردار است.
ما در سطح کشور در یکسری از رشته های ورزشی ورزشکاران خوبی داریم که از ظرفیت و پتانسیل خاصی برخوردار هستند. یک ورزشکار در آن رشته ای که ورزش میکند چقدر میتواند ظرفیت خودش را ارتقاء بخشد، تا زمانیکه به هر مشکلی برمیخورد، بتواند با آن جهانبینی که بدست آورده به خوبی با آن برخورد کند.
تعریف جهانبینی به زبان ساده می شود، نوع نگاه و نگرش ما نسبت به جهان درون و اطراف ما که در بخش ورزش کمی خاصتر است کنگره ورزش را مکمل درمان میداند که میتواند در بازسازی سیستم شبه افیونی به ما کمک کند. ما اصلاً به ورزش نگاه قهرمانی و پهلوانی نداریم، هرچند که قابل ستایش هستند مثلاً در جوامع بیرون میگویند ورزش برای سلامتی مفید است.

من حتی زمان مصرف هم که ورزش میکردم فقط به شکل ظاهری سلامتی را در آن میدیدم. به عنوان مثال در مسابقات فوتبال شرطبندی، دعوا و هزار جور مسائل دیگر رخ میداد و من متوجه آن نبودم که چه تاثیر مخربی بر روان و جسم من وارد میکند. کنگره در بخش ورزش دیدگاه ما را تغییر داد و این را به ما آموخت که ما در مسابقات یا پیروز میشویم یا می آموزیم. یعنی ما باختن را می آموزیم؟ خیر. به ادیسون گفتند تو ۹۹۹ بار در ساخت لامپ شکست خوردی و او گفت من به این نتیجه رسیدم که ۹۹۹ راه یافتم که به هیچ نتیجه ای نمیرسید یعنی هر شکست یک درس به ما می آموزد، دربخش ورزش هم به همین نحو است.
در هر جامعه ای که افراد آن ورزش میکنند حالا افرادی که مصرف کننده نیستند را در نظر بگیرید متوجه میشوید که حتی با ورزش کردن هم سلامتی که به معنای واقعی کلمه باشد را بدست نمی آورند. درکنگره در بخش ورزش ما چگونه این سلامتی را بدست می آوریم زمانی که سیستم شبه افیونی درست ترشح کند.
اگر انسان شکست بخورد خشمگین نمیشود و هیچ گونه مشکلی برایش رخ نمیدهد یعنی این را آموخته است. ساده تر برایتان بگویم زمانیکه من متوجه این قضیه شدم که بعنوان مثال آب مسموم است حالا سمّی از نوع خشم یا حسادت در نظر بگیرید بایستی بتوانم بر آنها غلبه کنم که این میشود جهان بینی در ورزش،که این امر در مسابقات خیلی دشوار است. که در کنگره ۶۰ این اتفاق افتاد.
دربخش مسابقات ورزشی افرادی که به مقام اول رسیدند جایزه ای به مبلغ صد میلیون تومان دریافت کردند که به گفته این افراد چه در سطح کشوری و چه در سطح بین المللی مبلغ جوایز خیلی کمتر از اینهاست منظورم این است که دیدگاه کنگره در بخش ورزشی به غیر از آسایش و آرامش قهرمانی و پهلوانی هم هست.
در رشته راگبی بسیاری از بازیکنان تیم ملّی حتی مربی و کاپیتان تیم از بچههای کنگره هستند در رشته تیراندازی با کمان هم همینطور، به نظر من در بسیاری از رشته های ورزشی اگر بچه های کنگره وارد آن شوند قطعا توانایی قهرمانی در آن را دارند به خاطر نوع نگاه و جهان بینی که در کنگره بدست آورده اند. خیلی متشکرم که به سخنان من توجه کرید.
اعلام رهایی و ورود به سفر دوم جهانبینی مسافر حسین لژیون پانزدهم، به راهنمایی ایجنت محترم شعبه مسافر اکبر

تایپ و عکس: مسافر محمد صدر، لژیون پانزدهم
ویراستاری و ارسال: مسافر محمد، لژیون پانزدهم
- تعداد بازدید از این مطلب :
670