هرگز؛ دیر نیست

به‌نام قدرت مطلق الله

«یاد الله در هر جا، یاد خود از قطره به اقیانوس است.»

دستور جلسه هفته:

لژیون دوم، کمک راهنما همسفر فاطمه عزیز

--------------------------------------

سلام دوستان زهرا هستم همسفر علی‌اصغر
از این‌که یک کنگره‌ای هستم و آموزش درست زندگی کردن، انسانیت و مسیر صراط مستقیم را یاد می‌گیرم، خدا را شاکرم. من می‌توانم با آموزش‌های ناب کنگره۶۰، قدرت تشخیص خود را بالا ببرم و به دانایی مؤثر دست پیدا کنم‌ و در ادامه با یاری خداوند و نیروهای الهی برای حل مشکلاتم قدم بردارم.

همچنین آموزش گرفتم، منتظر این‌که دیگران مشکلاتم را حل کنند، نباشم؛ یک‌سری از آن‌ها را خودم با تفکرات غلط و به بیراهه رفتن انجام دادم، پس باید قبول داشته باشم که فقط خودم می‌توانم به خودم کمک کنم. شاید در ایجاد مشکلات مقصر نبوده باشم، ولی اگر کاسه چه کنم؟! دستم بگیرم آن مشکل حل نمی‌شود؛ باید به فکر پیدا کردن راه‌حلی برای رفع آن‌ها باشم.

بعد از مرور گذشته به این نتیجه می‌رسم که بزرگترین دشمن من جهل و نادانی خودم بوده است. پس باید مسئولیت‌پذیر باشم و برای رسیدن به هدف و خواسته‌ام‌ دنبال مقصر، بهانه و حاشیه نباشم.

این وادی به من یاد می‌دهد که انسان موجودی با ارزش هست و توانایی‌های زیادی دارد و برای حل مشکلات خودش قدم برمی‌دارد؛ چون خواستن، توانستن است. من باید برای حل مشکل و سختی‌های زندگی حرکت و تفکر کنم تا بتوانم آرامش و حال خوش را تجربه کنم. پیش خود نگویم که تقدیر و سرنوشت من این بوده است.

خداوند به من اختیار تصمیم‌گیری و فکر کردن را داده تا بتوانم راه را از چاه تشخیص بدهم و راه خودم را بیابم

لژیون سوم، کمک راهنما همسفر هما عزیز

--------------------------------------

سلام دوستان آتنا هستم همسفر حسین
هیچ موجودی وجودش به اندازه انسان ارزشمند و گران‌قدر نیست. من از این دستور جلسه یاد گرفتم که مشکلاتم را تنها خودم می‌توانم حل کنم و نباید از کسی توقع گره‌گشایی داشته باشم؛ کسی‌که نتواند، از پس مشکلات خودش بربیاید، چگونه از بقیه انتظار کمک می‌کند؟ انسانی که در مقابل مشکلات ضعیف باشد با اهداف منفی یأس، ناامیدی و ... رو به رو می‌شود. اگر این‌گونه باشد انسان جایگاه خودش را در مقابل قدرت مطلق از دست می‌دهد. من به این نتیجه رسیدم که اگر کسی تلاش نکند با این چنین مشکلاتی رو به رو خواهد شد. مثلاً در زمینه اعتیاد، اگر تمام هستی و متخصصان گِرد هم بیایند، نمی‌توانند این فرد را از چنگ اعتیاد رها کنند، چون او خودش برای درمانش هیچ اقدامی نکرده است. یعنی خواسته باید همراه با تلاش باشد.

کنگره به ما ماهیگیری یاد می‌دهد. ما آموزش می‌گیریم که در برابر مشکلات صبور باشیم و در عین تمام صبوری‌ها دست از تلاش و کوشش برنداریم.

از استاد عزیزم خانم پهلوان هما بابت آموزش‌های نابشان ممنون و سپاسگزارم.

خداقوت تیم همدل سایت.

لژیون چهارم، کمک راهنما همسفر شفیعه عزیز

--------------------------------------

سلام دوستان فاطمه هستم یک همسفر
من هميشه فكر می‌کردم، تنها چيزی كه ارزش ندارد، خودم هستم و عاجز از این كه به خود فكر كنم، هميشه برای ديگران زندگی می‌كردم با توجه زياد به ديگران خودم را ثابت می‌کردم؛ اما نه تنها به خود ظلم می‌كردم، بلكه كار زشتی به نام ترحم و تظاهر به خوب بودن و خوب فهميدن انجام می‌دادم.

اکنون با ورود به كنگره و آموزش‌های ناب آن متوجه شدم كه زيبایی و به اهداف بالا رسیدن اولين شرطش اين است كه ابتدا خودم را و بعد ديگران را بشناسم.

قبل از کنگره جزو آن دسته افراد بودم که چند سال اشتباهات خود را تكرار می‌كنند. در دوران مصرف مسافرم تمام مسئوليت‌ها را به خودم به دوش كشيدم او قرض و من پرداخت، او كم‌كاری و من اضافه‌كاری، می‌کردم. در واقع خدا را فراموش كرده بودم؛ ولی  الآن خدا را شکر توانستم در کارهایم تعادل برقرار كنم و مسئولیت خودم را درست انجام دهم.
هرگز برای تبدیل شدن به کسی که می‌خواهید باشید، دیر نیست.

لژیون پنجم، کمک راهنما همسفر نرگس عزیز

--------------------------------------

سلام دوستان مهدیه هستم همسفر مصطفی
وادی سوم با کلمه «باید» شروع می‌شود؛ باید این را بدانیم که هیچ موجودی به اندازه خودِ انسان به خودش فکر نمی‌کند. این وادی به من یاد داد کارها و مشکلات خودم را خودم بپذیرم، اشتباهاتم را با جان و دل بپذیرم و با سختی‌ها مبارزه کنم. در این سالی که کنار مصرف‌کننده مواد مخدر بودم، تخریب‌های زیادی از لحاظ روحی و روانی به من وارد شده است و مثل مسافرم به آموزش احتیاج دارم و برای حال دلِ خودم باید قدم بردارم تا بتوانم مادر و همسر خوبی برای خانواده‌ام باشم.

باید خودمان راه خودمان را پیدا کنیم؛ اگر درگیر مشکلات جسمی، روحی، روانی، عاطفی، اقتصادی و ... هستم؛ مفهوم این است که در گذشته درست عمل نکرده‌ام و دانسته یا ندانسته مرتکب اشتباه شده‌ام. نباید دیگران را مقصر مشکلات بدانم.

از این‌که به مشارکت من توجه کردید، ممنونم.

لژیون ششم، کمک راهنما همسفر مریم عزیز

--------------------------------------

سلام دوستان زهرا هستم همسفر مهدی
این وادی می‌خواهد بگوید که ما باید به خودمان اعتقاد داشته باشیم و مسئولیت کارهای خودمان را بپذیریم و مشکلاتمان را به گردن دیگران نیندازیم.

مهندس دژاکام می‌فرمایند: در حل مشکلات، خودمان بالاترین نقش را داریم و بیشترِ این بار روی دوش خودمان است. اگر این فکر برای همه جا بیفتد، خیلی از مسائل و مشکلات حل می‌شود؛ خوب حالا باید چه جوری مشکلات را حل کنیم؟ با کمی مطالعه، تفکر و الهام گرفتن از طبیعت می‌توانیم، خیلی از مسائل و مشکلات را حل کنیم؛ تفکر، تلاش، صبر و امیدواری کلید لازم برای حل مشکلاتمان است.

خیلی از مشکلات الان به خاطرِ بذری است که خواسته و ناخواسته در گذشته کاشته‌ام و الآن به صورت یکسری علف و گیاهان هرزه در آمده که به عنوان مشکلات خودشان را نشان می‌دهند. اگر من امروز در کنگره، ۵ سال حضور دارم و تا امروز هنوز نتوانستم، هیچ خدمتی بکنم و حتی در مشارکت کردن دست و دلم می‌لرزد، مقصر کسی نیست! مقصر خودم هستم. امکانات و شرایط برای همه یکی بوده ولی این من بودم که نتوانستم، رشد کنم.

کسی که توانسته قله اورست را فتح کند، مسلماً بقیه انسان‌ها هم می‌توانند. اکثر اعضای کنگره با شرایطی مثل شرایط من وارد کنگره شدند، شاید تخریب‌های خیلی بالاتر از من باشد؛ ولی الآن با گذشت یک‌سال توانستند، در جایگاه کمک‌راهنمایی یا جایگاه خدمتی دیگر رشد کنند باید ترس را کنار بگذارم و یاد بگیرم به این حیات آمده‌ام تا حل مشکلات نیاز به تفکر، تلاش، صبر و امیدواری دارد.

هیچ کس به اندازه خودِ من به خودم فکر نمی‌کند و باید با تفکر درست راه درست را انتخاب کنم تا به مسیر اصلی برسم.

لژیون هفتم، کمک راهنما همسفر معصومه عزیز

--------------------------------------

سلام دوستان منصوره هستم همسفر و مسافر نیکوتین
وادی سوم می‌گوید: که هیچ موجودی به اندازه خود او نمی‌تواند به او کمک کند و در مورد مسائل مهم زندگی‌اش تصمیم بگیرد.

قبل از ورودم به کنگره به هر دری می‌زدم تا مسافرم از بند اعتیاد رها شود، اما تلاشم همیشه بی‌فایده بود. وقتی که وارد کنگره شدم و به وادی سوم رسیدم، تازه متوجه شدم تا زمانی‌که مسافرم خودش نخواهد، تلاش من بی‌فایده است؛ من موقعی می‌توانم به مسافرم کمک کنم که خودش به فکر درمان باشد و من فهمیدم که خودم باید به فکر درمان خودم باشم، از آن‌جایی که من مصرف‌کننده نیکوتین بودم، سفر خودم را آغاز کردم.

وادی سوم به ما می‌گوید: باید مسئولیت خودمان را بپذیریم و من در زمان مصرفِ نیکوتین همیشه در گریز بودم و از زیر بار مسئولیت‌ها شانه خالی می‌کردم این وادی به من یاد داد، مسئولیت خود را در هر جایگاهی بشناسیم و بعد آن را انجام بدهیم. من متوجه شدم، سختی‌هایی که در راه کنار گذاشتنِ نیکوتین قرار دارد را با جان و دل بپذیرم و از تغییر نترسم؛ زیرا تغییر باید از خودمان شروع شود، نه این‌که از دیگران توقع داشته باشم تغییر کنند.

گاهی اوقات، بار مسئولیت را به دوش دیگران می‌اندازیم. مثلاً بگویم که من اگر مصرف‌کننده شدم، تقصیر فلانی است که اولین بار قلیان را به دست من داد! ولی این مسئله در کنگره۶۰، برایم حل شد که بار اول قلیان را به من تعارف کردند و کشیدم دفعات بعد چی؟! من برای این‌که مصرف‌کننده نیکوتین شوم، باید ده‌ها بار نیکوتین مصرف می‌کردم؛ پس به این نتیجه رسیدم که کسی به زور من را وادار به مصرف نیکوتین نکرده است و خودم برای کشیدن نیکوتین برخی از مشکلات را بهانه می‌کردم.

در آخر من به این نتیجه رسیدم، در این‌که مصرف‌کننده شوم، هیچ شخصی مقصر نیست و مسئولیت این تنها به عهده خودم است و تا زمانی که این مسئولیت را نپذیرفتم، درمانی هم صورت نگرفت؛ وقتی که این مسئولیت را پذیرفتم، وارد پروسه درمان شدم و خدا را شکر که چند ماه دیگر هم به رهایی می‌رسم.

لژیون دهم، کمک راهنما همسفر زهرا عزیز

--------------------------------------

سلام دوستان نرگس هستم همسفر علی
بیشتر ما انسان‌ها در تفکرمان دچار مشکل هستیم؛ ما با سه پله، شامل کردار سالم، گفتار سالم و پندار سالم می‌توانیم، بفهمیم در کجا قرار داریم و چه چیزی بر عهده‌ ما هست.

با شروع زندگی در این وادی آغازی تازه داریم؛ آغازی که ما را به صلح و آرامش می‌رساند. این شروع شامل دانستن‌ها و ندانستن‌هایی است که باید بدانیم در کجا به دردمان می‌خورد.

الآن اگر من از لحاظ مالی در زندگی‌ام دچار مشکل هستم، باید با تفکر سالم، مشکلم را برطرف کنم؛ چون ما انسان‌ها تنها قدم به این دنیا گذاشته‌ایم و تنها از این دنیا می‌رویم.

کمک دیگران تنها قوت قلب برای ما است؛ تصمیم نهایی را خود ما می‌گیریم. ما به این دنیا آمده‌ایم تا کلید حل مشکلات را بیابیم. بعضی از مشکلات از خود ما شروع می‌شود اگر امروز مشکلی دارم، در مزرعه زندگی‌ام خوب کشت و آبیاری نکردم و پر از علف‌های هرز شده است که باید با تلاش، کوشش، صبر، استقامت، امیدواری و توکل به خداوند با فکر سالم بتوانم آن مشکل را حل کنم.

دانسته‌های کنگره برای همسفر لازم و ضروری است و سبب می‌شود تا به صلح و آرامش برسد.

از این‌که به مشارکت من توجه کردید، سپاسگزارم.

لژیون یازدهم، کمک راهنما همسفر اکرم عزیز

--------------------------------------

سلام دوستان پری هستم همسفر احمد
این وادی می‌گوید: «هیچ کس به اندازه خویشتن خویش به انسان فکر نمی‌کند.» یعنی چه؟ یعنی، هیچ کس به اندازه خود تو به فکر تو نیست، هیچ کس به اندازه خود تو  دلسوز تو نیست، آنکس که باید به تو کمک کند خود تو هستی نه دیگران؛ از هیچ کس توقع کمک نداشته باشید‌ این بار بر روی دوش تو است خودت باید آن را حمل و در نهایت بر زمین بگذاری، حتی نزدیک‌ترین افراد مثل پدر و مادر، خواهر، برادر، همسر، فرزند و صمیمی‌ترین دوستان نمی‌توانند به جای تو، برای مشکل تو فکر کنند و آن را حل کنند؛ خودت باید فکر کنی، تصمیم بگیری، حرکت کنی و به مقصد برسی در غیر این‌صورت هرگز به مقصد نخواهی رسید.

من فکر می‌کردم که باید به فکر همه باشم، جز خودم از همه طلبکار بودم و همه را مقصر می‌دانستم؛ وقتی به کنگره آمدم، تازه فهمیدم که چه کرده‌ام؛ وادی سوم به من فهماند که دست از این تفکرات غلط و مخرب بردارم.

از این‌که مشارکت من را می‌خوانید، ممنونم.

لژیون دوازدهم، کمک راهنما همسفر نجمه عزیز

---------------------------------------

به نام قدرت مطلق الله
سلام دوستان ملیحه هستم همسفر حسن
من با درک این وادی، می‌فهمم اگر تا امروز راهی را اشتباه رفته‌ام یا کار ضدارزشی کرده‌ام یا گرفتار اعتیاد شده‌ام، مقصر اصلی خودم هستم، خودم این راه را انتخاب کرده‌ام، این‌که بگویم دیگری مقصر است، کاملاً اشتباه می‌باشد؛ مقصر اصلی خودم هستم؛ جایگاهم به خاطر کاشت بذرهای اشتباه گذشته است.

با ورودم به کنگره و دریافت آموزش‌های ناب آن توانستم، جلوی تفکرات غلط و ضدارزش‌ها را بگیرم. این را هم خوب می‌دانم من اگر به رهایی رسیده‌ام به دلیل راه درستی است که آقای مهندس آن را هموار کرده‌اند.

این را می‌دانیم در سختی و مشکلات می‌توانیم از کمک و یاری دیگران استفاده کنیم؛ ولی تصمیم نهایی بر عهده خودمان است. باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند؛ پس از این به بعد با تفکر و تدبیر درست برای برطرف کردن مشکلات اقدام کنیم.

در جریان زندگی، شیطان و نیروهای بازدارنده به زیباترین شکل ممکن وارد افکار و اندیشه ما می‌شود و همیشه در حال القا و الهام پیام‌های منفی خود هستند و ما باید تفکر، کردار و گفتار درست این افکار شیطانی را از خودمان دور کنیم و این را بدانیم خداوند همیشه یار و یاور ما است.

لژیون چهاردهم، کمک راهنما همسفر زهرا عزیز

----------------------------------------

سلام دوستان آمنه هستم همسفر حسین
ما با شروع زندگی در این وادی آغازی تازه‌ای داریم؛ آغازی که ما را به‌ سلامتی، صلح، آرامش و آسایش می‌رساند؛ ما باید بدانیم که برای حل هر مشکل خودمان تلاش کنیم و کلیه مسئولیت کارها را خودمان برعهده بگیریم و از هیچ کسی توقع نداشته باشیم.

باید بدانیم که در گذشته درست عمل نکردیم، حالا دانسته یا ندانسته مرتکب اشتباه شده‌ایم و این اوضاع امروز را خودمان درست کرده‌ایم و کسی مقصر نیست؛ پس الآن باید با تفکر و تلاش مشکلات را حل کنیم و آگاه، باصبر و استقامت و به صورت تدریجی مشکلات را حل کنیم و هرگز ناامید نشویم و نیروهای تخریبی و بازدارنده را کاملاً بشناسیم و بدانیم شیطان به زیباترین شکل ممکن وارد افکار و اندیشه ما می‌شود تا گوهرجان ما را شکار کند و هستی ما را تبدیل به ویرانه کند.

نتیجه‌ایی که از این وادی می‌گیرم: مسئولیت کارها و کلیه سختی‌ها را با دل و جان بپذیرم؛ سعی کنم با تمام توان مسائل را با تفکر و تدبیر حل نمایم از نظر مشورتی سایر انسان‌ها استفاده کنم ولی تصمیم نهایی را باید خودم بگیرم.

لژیون سردار

--------------

سلام دوستان نرگس هستم همسفر محمود
این وادی در واقع به ما یادآوری می‌کند که اگر مشکلاتی در زندگی وجود دارد، حاصل بذرهایی است که خودمان در گذشته کاشته‌ایم و اکنون حاصل آن را درو می‌کنیم.

مشکلات و موانع در زندگی، طبق مفاهیم ارزشمند کنگره به عنوان اضداد یا تکانه مطرح شده‌اند که ما را در رسیدن به تکامل و دانایی یاری می‌کنند؛ ما در ابتدا باید مشکلات خود را با جستجو و کاوش شناسایی کنیم و در ادامه به حلِ آن‌ها بپردازیم، اما باید بدانیم که این مشکلات باید به آرامی و ذره‌ذره حل شود و صبورانه با تفکر درست و مشورت با افرادی که در این زمینه آگاهی دارند، اقدام به حل آن بنماییم.

افرادی که در کنگره۶۰، به رهایی رسیده‌اند، نمونه بارزی برای ما هستند که امیدوارانه برای حل مشکل خود حرکت کردند و به موفقیت رسیدند؛ پس بالاترین نقش برعهده خودمان است‌ و ما نمی‌توانیم دیگران را مقصر بدانیم در این مسیر نباید ناامید شویم و از حقه‌های نفس در امان باشیم.

بدانیم :
در ناامیدی بسی امید است
پایان شب سیه سپید است 

ویراستار، رابط خبر: همسفر وجیهه، رهجوی کمک راهنما همسفر فاطمه (لژیون دوم) 

تدوین عکس، تنظیم و ارسال: همسفر اعظم، رهجوی کمک راهنما همسفر اعظم (لژیون یک)

همسفران نمایندگی شفا