English Version
English

ما دوباره، سبز می‌شویم

ما دوباره، سبز می‌شویم

جلسه دهم از دوره‌ بیست‌وپنجم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰، ویژه همسفران نمایندگی شفا مشهد، با استادی کمک راهنما همسفر زهرا، نگهبانی همسفر زینب و دبیری همسفر فاطمه، با دستور جلسه «درختکاری» روز دوشنبه‌ پانزدهم اسفند ماه ۱۴۰۱ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به‌کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

به‌نام خدا

سلام دوستان زهرا هستم همسفر رضا

خداوند را شکر می‌کنم، بار دیگر فرصت خدمت در این جایگاه نصیب من شد؛ تشکر از  نگهبان، ایجنت، مرزبانان و کمک‌راهنمای عزیزم خانم آتنا، که وجودشان را در صور پنهان، احساس می‌کنم.

پیام وادی دوازدهم این است، وقتی شما می‌خواهید به هدفی برسید، اول باید بسترش آماده باشد و بعد بذرش را بکارید؛ بعد از کاشت باید از آن مراقبت کنی، صبر کنی، تا به برداشت برسد و در آخر امر، امر اول، اجرا می‌شود.
پس باید فرآیند زمان طی شود و برای رسیدن به هدف ما به زمان نیاز داریم.
یک نهال در اوایل آسیب‌پذیراست، نیاز به مراقبت دارد؛ تا تبدیل به درخت تنومند بشود. فرد مصرف‌کننده و همسفر هم وقتی وارد کنگره می‌شود، آسیب‌پذیر و شکننده هستند و بعد ذرّه ذرّه با کمک آموزش‌های کنگره و کمک راهنما و بقیه اعضای کنگره، به رهایی و احیا می‌رسند.
تمام هستی، در درون و بیرون ما است؛ هر چه در درون ما باشد، به بیرون انتقال می‌دهیم، زیرا ما جزئی از طبیعت هستیم.
آموزش جهان‌بینی باعث می‌شود، سطح آگاهی و  دانایی ما روز به‌ روز بیشتر شود و حس تغییر کند؛ اعمال و رفتار درست را جایگزین اعمال و رفتار نادرست گذشته کنیم.
پس حس ما نسبت به پیرامون اطراف‌مان تغییر می‌کند و دیگر به همین راحتی به طبیعت آسیب وارد نمی‌کنیم.
ما انسان‌ها، باید از طبیعت الگو بگیریم؛ من بسیار، از خصوصیات درخت الگو می‌گیرم. از ریشه‌ای که با سختی در زمین سخت فرو می‌رود، امید می‌گیرم؛ از تنه محکمی که در مقابل طوفان‌ها نمی‌شکند، استقامت را می‌آموزم؛ از سایه‌ای که بر سر رهگذران می‌اندازد، بخشش را یاد می گیرم؛ از میوه‌ای که از شیره جانش می‌بخشد، سخاوت را می آموزم و در مقابل بزرگترین موانع خودش را به نور خورشید می‌رساند، تلاش و پایداری را فرا می‌گیرم؛ از خواب زمستانش، صبر می‌آموزم و از پرباری درخت، تواضع را درس می‌گیرم.
درخت یکی از زیباترین مظاهر خلقت و جلوه‌ای از تجلیات آفریدگار عالم است.
  زببایی طبیعت، با درختان معنا می‌گیرد.
درختان نبض زمین هستند و مایه حیات انسان، حیوان و حتی بعضی از گیاهان می‌باشد.
درختان مثل ریه‌های زمین، برای نفس کشیدن هستند؛ زیرا درختان با جذب گاز‌های سمی از جمله دی‌اکسیدکربن و تولید اکسیژن که یکی از اساسی‌ترین نیازهای حیات انسان و حیوان است، باعث دوام حیات انسان و سلامت چرخه طبیعت می‌شوند.
درختان از با ارزش‌ترین منابع تامین اکسیژن می‌باشند و به کاهش سر و صدای محیط و آلودگی صوتی کمک می‌کنند.
درختان می توانند باعث بهبود کیفیت آب شوند.
درختان سایه‌بان طبیعی هستند که در گردش های خارج شهری می‌توانند، مکان مناسبی برای تفریح ما را فراهم کنند.
بسیاری از پیامبران و امامان معصوم ما کشاورز و باغدار بودند و خود با دست خود به کاشت و برداشت درختان اقدام می‌کردند. پیامبر بزرگ ما در این باره می‌فرمایند: «هر شخصی درختی بکارد، یا مزرعه ای را به زیر کشت ببرد، انسان‌ها و حیوانات یا پرندگان از آن بخورند، این کار صدقه از طرف آن شخص شمرده می شود.»
امیرالمومنین (ع) در زمان حیات خویش بیش از ۶۰ هزار نخل را کاشتند.
کاشتن درخت این را به من یادآوری می‌کند که، رسیدن و به ثمر نشستن خواسته ها، زمان می‌خواهد اگر خواسته های معقول‌مان را مثل یک درخت تصور کنیم، اگر ما دانه خوبی بکاریم و به موقع به آن برسیم، تبدیل به درخت تنومند و پرباری می‌شود.
پس در آخر امر، امر اول، اجرا می‌شود، به‌شرط آن‌که، صبر داشته باشیم و به آن زمان بدهیم.
شاید من در گذشته به دلیل جهان‌بینی نادرست و عدم آگاهی که داشتم، به طبیعت خسارت وارد کرده باشم؛ اکنون که پی به اشتباه خود بردم، می‌توانم با کاشتن درخت جبران خسارت کنم و با مراقبت از نهال و بذری که کاشتم، به‌ خوبی مراحل تغییر، تبدیل و ترخیص را نظاره‌گر باشم و با طبیعت همسو شوم و قدمی برای احیا و جلوگیری از ویرانی آن بردارم .

این دستور جلسه در کنگره برای این است، که ما خودمان را مثل یک درخت بدانیم.
همان‌طور که برای احیا شدن زمین، درخت نیاز است ما هم در کنگره احیا شدیم و امیدوارم به درخت‌های تنومند و پر باری تبدیل بشویم.

ای درخت آشنا،  شاخه‌های خویش را، ناگهان کجا جا گذاشتی؟
دست‌های خویش را، در کدام باغچه، عاشقانه کاشتی؟
این قرار داد، تا ابد، میان ما برقرار باد:
چشم‌های من به جای دست تو!
من به دست تو آب می‌دهم
تو به چشم من آبرو بده!
من به چشم‌های بی‌قرار تو قول می دهم:
ریشه‌های ما به آب
شاخه‌های ما به آفتاب می‌رسد
ما دوباره سبز می‌شویم!

خیلی ممنون، با سکوت به صحبت‌های من گوش دادید.

با تشکر از لژیون‌ خدمتگزار، کمک‌راهنما همسفر زهرا (لژیون دهم)

---------------------------

برگزاری آزمون، اسفند ماه

پیام مسئول آزمون، کمک راهنما همسفر فاطمه

-----------------------

پیام همسفر سعیده (لژیون سوم) خدمتگزار صدور کارت

----------------------

تقدیر از حامیان گلریزان سال ۱۴۰۱

------------------------

تشکر از ایجنت، مرزبانان و همسفران، برای خانه تکانی نمایندگی و استقبال بهار طبیعت 

با تشکر از مرزبان کشیک همسفر آمنه عزیز

---------------------

تنظیم و ارسال: همسفر اعظم، رهجوی کمک راهنما همسفر اعظم (لژیون یک)

همسفران نمایندگی شفا

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .