زن و مرد هر دو باید در تعادل باشند و بین آنها «من و تو» وجود نداشته باشد (نمایندگی یاس)

ششمین جلسه از دوره پنجاه و ششم سری کارگاه‌های آموزشی- خصوصی خانم‌های مسافر شعبه یاس اصفهان، با استادی کمک راهنما مسافر سارا، نگهبانی مسافر زهرا و دبیری مسافر وجیهه، با دستور جلسه «ازدواج» روز دوشنبه 10 بهمن ماه 1401 راًس ساعت 11:30 آغاز به کار نمود.

سخنان استاد:
سلام دوستان سارا هستم یک مسافر
در دنیای امروزی یکسری نکات باید وجود داشته باشد تا یک فرد بتواند به ازدواج فکر کند یا اقدام به ازدواج نماید. یکی از این موارد، رسیدن به بلوغ است. در گذشته فکر می‌کردند زمانی که دختر یا پسر بالغ شود، موقع ازدواجشان فرا رسیده است، در صورتی که امروز در جامعه انسان‌هایی می‌بینیم که از لحاظ جسمی به رشد کامل رسیده‌اند، ولی از لحاظ فکری، روحی و روانی به بلوغ درست و تعادل طبیعی نرسیده‌اند. پس انسان موقع ازدواج باید از لحاظ فکری، روحی، روانی، اقتصادی و فرهنگی به یک بلوغ نسبی رسیده باشد.
سن افراد نیز بسیار مهم می‌باشد، بهتر است ازدواج زیر 24 سال انجام نگیرد، زیرا تا این سن افراد به تحصیل و کسب دانش می‌پردازند، باید ببینند در چه زمینه‌ای هنر یا استعدادی دارند و این استعدادها را چگونه و از چه طریقی باید بارور نمایند. من فکر می‌کنم انسان در این سن به یک پختگی نسبی می‌رسد.
مورد بعدی ثبات و قرار است. انسان وقتی در مسیر رشد قرار گیرد، ناخودآگاه مانند گذشته نمی‌اندیشد، چون نوع نگرش و دیدگاهش تغییر خواهد کرد. پس اگر انسان به بلوغ فکری نرسیده باشد، هیچ وقت نمی‌تواند تعهدی بدهد و تا آخر عمر به آن تعهد پایبند باشد، و اینجاست که فرار را بر قرار ترجیح می‌دهد. تا مشکلی پیش می‌آید، به جای اینکه آن مشکل را حل کند، سریع تصمیم می‌گیرد رابطه را کات کند و اقدام به حذف صورت مسئله می‌نماید.
مسئله بعد استقلال و مشکلات اقتصادی است، که یکی از بزرگترین معضلات زندگی زناشویی می‌باشد. ممکن است زن و مرد هر دو برای تامین هزینه‌های زندگی کار کنند، ولی هر دو باید در تعادل باشند و بین آنها «من و تو» وجود نداشته باشد.
پس اگر برای ازدواج وارد رابطه‌ای می‌شویم، باید بر اساس انتخاب جلو برویم، نه بر اساس احتیاج. یعنی نیازهای ما نباید باعث شود که به وصلت و ازدواج تن بدهیم. ما باید دارای هدف و جهت باشیم و فکر کنیم که از زندگی چه می‌خواهیم، تا وقتی در کنار کسی قرار گرفتیم، در مسیر زندگی یاری‌رسان همدیگر باشیم.
اگر هدفم از ازدواج، ظواهر زندگی باشد، خیلی زود همه چیز برایم عادی و یکنواخت خواهد شد و من هیچ احساس رضایتی از زندگی نخواهم داشت. خیلی مهم است که هدف داشته باشیم و در جهت هدف و تعالی خود در مسیر ازدواج پیش برویم.
مورد مهم بعدی مسئولیت‌پذیری است، در رابطه زناشویی هر دو  طرف باید نسبت به وظایف خود مسئولیت‌پذیر باشند و به تعهدات خود عمل کنند. تعهد، یعنی من پیمان می‌بندم که در هر شرایطی با همسرم همراه باشم، چه در وقت خوشی و آسایش و چه در زمانی که اوضاع بر وفق مراد نیست.
خیلی مهم است که بهترین خودمان باشیم، همیشه آراسته و مرتب لباس بپوشیم، عطر بزنیم و بهداشت را رعایت کنیم، سعی کنیم به خودمان احترام بگذاریم و اعتماد به نفس و عزت نفس داشته باشیم.

تایپ: مسافر خدیجه، لژیون پانزدهم- نمایندگی یاس
ویرایش: مسافر کبری، لژیون نوزدهم- نمایندگی یاس
بازبینی و ارسال: مسافر خاطره