سفری از بسم الله، حرکت از خود تا قدرت مطلق

پنجمین جلسه از دوره‌ اول کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰، ویژه‌ همسفران و مسافران نمایندگی چالوس با استادی همسفر فاطمه ایجنت گروه خانواده، نگهبانی همسفر پرنیان و دبیری همسفر شهین، با دستور جلسه «هفته همسفر» ساعت ۱۷ روز پنج‌شنبه بیست‌وسوم دی‌ماه ۱۴۰۰ آغاز به‌کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
همان‌طور که می‌دانید دستور جلسه امروز درباره «هفته همسفر» است. ابتدا این روز خجسته را به استاد حسین دژاکام تبریک عرض می‌کنم و به پاس این دستور جلسه‌ای که همسفران را مورد لطف و توجه ویژه قرار داد، به نیابت از طرف همه همسفران تشکر و قدردانی می‌کنم .
این روز پرشگون را خدمت اولین همسفر کنگره ۶۰ بانوی صبر، ایثار و گذشت سرکار خانم آنی تبریک عرض می‌کنم که ریشه و بنیان همسفران از خانم آنی شروع شد و جا دارد از راهنمای خوب خودم سرکار خانم فریده رشوند که چراغ راهی بودند در شب‌های تاریک من تبریک عرض کنم.

خلاصه سخنان استاد:

امروز طبق رسم کنگره کنار هم جمع شدیم تا این روز را جشن بگیریم و از جایگاه همسفر و نقش آن به عنوان نیروی مکمل صحبت کنیم؛ در واقع برای قدردانی از همسفران به‌نوعی سپاس‌گزاری است. در قدیم مثالی می‌زدند که اعتیاد مثل نارنجکی است که منفجر می‌شود و ترکش‌های آن به اطرافیان هم آسیب می‌زند و شاید یکی از دلایلی که گروه خانواده شکل گرفت، همین بود. همه تلخی‌ها، حقارت‌ها، دردها، تاریکی‌ها و تمام حس‌های بدی را که فرد مصرف‌کننده در دوران تخریب تجربه می‌کند، خانواده و همسفر نیز آن‌ها را تجربه می‌کند و تبدیل به یک شِبه مصرف‌کننده می‌شود.
گروه خانواده شکل گرفت تا همسفران در معرض آموزش‌ها قرار بگیرند و آسیب‌ها و تخریب‌هایی که به‌نوعی در روح و روان آن‌ها به وجود آمده است بهبود پیدا کند. موضوع بعدی این است که وقتی افراد وارد کنگره می‌شوند، ۲۰ درصد درمان با دارو و ۸۰ درصد با آموزش جهان‌بینی درمان می‌شوند و تغییر دیدگاه و اندیشه صورت می‌گیرد؛ اگر اعضای خانواده به عنوان همسفر با مسافر همراه نباشد، ناهماهنگی در فهم و درک یک‌دیگر اتفاق می‌افتد و زبان هم را متوجه نمی‌شوند و اختلاف فاز به وجود می‌آید.

اتفاقی که در کنگره می‌افتد، این است که مسافر و همسفر در طی زمان و آموزش هم‌زبان می‌شوند. یک خانواده اگر بخواهد در آرامش و صلح زندگی کند و بتواند پایه‌های قوی برای زندگی خود شکل بدهد، می‌بایست از یک خط فکری تبعیت کنند؛ یعنی اعضای خانواده به دنبال یک هدف باشند؛ این نمی‌شود که مسافر جهان‌بینی را بیاموزد و تغییر دیدگاه بدهد، ولی جهان‌بینی همسفر تغییر نکند؛  در این‌جا یک آشفتگی و به‌هم ریختگی به وجود می‌آید.
به نقل از استاد سردار که می‌‌فرمایند: همه ما به‌خاطر خدمت و آموزش پا به حیات نهادیم؛ درواقع این خدمت باعث می‌شود من به‌عنوان همسفر به رشد و تکامل برسم؛ اما در صورتی‌که از روی آموزش و آگاهی باشد. همسفر کسی است که در کنار مسافر یک سفری را آغاز می‌کند که سفری‌ است درونی.

کنگره راه درمان یعنی آموزش جهانبینی را به من نشان داد؛ داروی من باور داشتن به خود و ایمان و رسیدن به پروردگارم بود؛ چراکه همسفر اعتماد به خود را از دست داده و از حضور خداوند در زندگی غافل است؛ وقتی خدا نباشد، همه چیز بد می‌شود؛ نامهربانی می‌آید؛ ناامیدی می‌آید؛ خون جگر خوردن می‌آید؛ همه چیز برای من بد می‌شود. اما کنگره به من یاد داد که نباید از یاد خدا غافل بود و آن‌کسی که خدا را در زندگی خود دارد، دیگر هیچ خوف و ترسی از نامهربانی‌ها و ناملایمت‌های زندگی ندارد. غصه نمی‌خورد و بر تاریکی‌ها غلبه می‌کند.
سفری که همسفر آغاز می‌کند؛ سفری‌است از بسم الله، یعنی حرکت می‌کنم از خودم تا او یعنی الله، رسیدن به خالق هستی. در این مسیر با عجایب زیادی رو به رو می‌شویم از جمله نیروهای تاریک درون یا حضور جن درون، که اگر در این سفر بتوانم با این نیروهایی تخریبی مبارزه کنم، وارد برزخ می‌شوم و اگر آن‌ها بر من غلبه کنند، وارد دوزخ می‌شوم؛ اما اگر من بر آن‌ها غلبه شوم وارد بهشت می‌شوم، یعنی رسیدن به آرامش. امروز آرزوی من برای تک‌تک همسفران و مسافران رسیدن به آرامش قلبی و بهشت است.

ویراستاری و عکاس: همسفرفاطمه، رهجوی کمک راهنما،همسفرصدیقه (لژیون سوم)

عکاس: همسفر آتنا، رهجوی کمک راهنما، همسفر صدیقه لژیون سوم)

تهیه و ارسال: همسفر مژگان، رهجوی کمک راهنما،همسفر صدیقه (لژیون سوم) 

همسفران نمایندگی چالوس