هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد

جلسه هشتم از دور دوم لژیون شهر گوجان در تاریخ ١۴٠۰/۸/۲۸ با دستور جلسه وادی دوم و تأثیر آن بر روی من، رأس ساعت 9 صبح به استادی کمک راهنما مسافر آرش آغاز به کار نمود:

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان آرش هستم یک مسافر، در ابتدا تبریک میگویم  که لژیون گوجان کم کم دارد روند خودش را بسوی نمایندگی شدن طی میکند و همین که وارد سالن شدیم و به اصطلاح زیر سقف قرار گرفتیم اتفاق میمون و مبارکی میباشد و این اتفاق را خدمت همه شما عزیزان تبریک میگویم و این اصلاً موضوع کوچک و کم اهمیتی نیست و شخص من انتظار چنین اتفاقی را به این زودی ها نداشتم اما همانطور که در روز گلریزان همه شما اینجا بودید و دیدیم که دیده‌بان محترم جناب آقای کامران این مژده را به همه ما دادند، و از همه شما بخاطر شرکت پرشورتان در جشن گلریزان تشکر میکنم که نشان از درک و فهم بالای شما عزیزان دارد و اینکه طی این مدت کم به این درجه از آگاهی رسیده اید جای شکر و سپاسگزاری دارد و کلیه این مبالغ و کمک ها در جهت خودتان و خانواده هایتان و آیندگان هزینه خواهد شد و با بالاترین دقت هم هزینه خواهد شد و ریالی از آن حیف و میل نخواهد شد. اینکه امروز در زیر سقف قرار گرفتیم بخاطر حرکت و مشارکت خودتان و تمام خدمتگزاران لژیون شهر گوجان میباشد  و اگر اینطور نبود هنوز در هوای آزاد و در سرما بایستی ادامه میدادیم و انشاءالله کم کم یک لژیون دیگر هم اضافه خواهیم کرد و تعداد جلسات به دو جلسه در هفته و بعداً هم به سه جلسه خواهد رسید و لژیون همسفران نیز تشکیل خواهد شد و راهنمای همسفران هم برای خدمت در این شعبه آماده خدمتگزاری میباشد و همه شرایط مهیا است تا همسفران نیز آموزشهای لازم را فرا بگیرند و این در درجه اول به خودشان و بعد هم به مسافرشان کمک خواهد کرد تا سفر به مراتب بهتری داشته باشید

همسفر ها نیز در کنار ما آسیب دیده اند و گرچه داروی او تی مصرف نخواهند کرد اما از طریق آموزشها به رهایی خواهند رسید و بجای اینکه رو در روی شما قرار بگیرند در کنار شما قرار خواهند گرفت و در پروسه درمان مکمل همدیگر خواهید بود و انشاءالله اولین جلسه همسفرها جلسه عمومی خواهد بود و کم کم آنها هم در جریان پروسه درمان و راه و روش کنگره قرار خواهند گرفت و این آموزشها تماماً درس زندگی کردن هستند و قطعاً به دردشان خواهد خورد، اما در مورد وادی دوم، وادی دوم میگوید: هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد، هیچکدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم، ما چونکه راه غلط و اشتباه را رفته ایم و به بن بست رسیده ایم و هر چه سعی کرده ایم برای مشکل اعتیادمان راه حلی پیدا بکنیم ولی موفق نشده ایم دچار یک نوع  سرخوردگی و نا امیدی شده ایم و ممکن است فکر کنیم که وجود ما هیچ  ارزشی ندارد و اصلا خلقت ما بیهوده و نابجا بوده است، وادی دوم  ادامه وادی اول میباشد کلاً همه وادی ها دنبال یکدیگر هستند و مثل حلقه های زنجیر به همدیگر متصل میباشند، وادی اول میگوید تفکر کن و در این تفکر و کند و کاو ذهنی تمام گذشته ما رو میشود و دچار این سر خوردگی و نامیدی میشویم، پس وادی دوم اینجا به داد ما میرسد و میگوید خلقت هیچ مخلوقی چه جاندار چه بی جان عبث و بیهوده نیست، انسان که جای خود دارد و تو اگر چنین فکر میکنی بخاطر اشتباهات و شکستهای گذشته ات میباشد و هر انسانی ممکن است دچار این اشتباهات بشود اما مهم اینجاست که از این به بعد چگونه رفتار کنی، انسانها از قعر جهنم وارد بهشت می‌شوند و برای رسیدن به روشنایی ها باید از  تاریکی عبور کرد باید بهای هر چیز خوب را بپردازیم تا قدرش را بدانیم باید از قعر تاریکی الماس با خود بیاوریم، چراغ راه با خود بیاوریم و از تجارب گذشته استفاده کنیم تا خدای نا کرده دوباره غرق تاریکی ها نشویم نه اینکه غرق تفکرات گذشته خود باشیم، بلکه باید حرکت کنیم و استارت کار را بزنیم و دیگر دچار نا امیدی نشویم، این وادی در اصل وادی امید است.
امیدوارم با کارکرد این وادی به خود باوری لازم برسیم و دست از افکار و گفتارهای منفی و ناامیدانه برداریم و از تاریکی گذشته خود فقط درس عبرت بگیریم و با امید به آینده ای بهتر برای ساختن آن قدم برداریم.

نگارنده و عکاس: مسافر بابک لژیون چهاردهم

ویراستار: کمک راهنما مسافر مهدی

تنظیم و ارسال: مرزبان خبری مسافر محمد

نمایندگی عمان سامانی شهرکرد/مسافران