ماه مهمانی خدا؛ رمضان

ماه نزول قران ماه خیروبرکت است و جدای از همه تعاریف این ماه، امسال در کنگره رنگ و بوی دیگری دارد.ماه عبور از نیروهای منفی ،ماه خودشناسی، ماه جدال بین نیروهای خیر و شر  و چالشی است بین آموزش‌ها و ندانسته‌های پیش رویم. مهم‌ترین اتفاق زندگی من در این ماه جنگ برای پیروزی بر بدن خودم  و رسیدن به رهایی است. شاید روزه‌ام شرعی نباشد ولی می‌تواند کنگره‌ای باشد. دارو را در طول روز در خفا می‌خورم و به روزه‌داران احترام می‌گذارم.

خوردن و آشامیدنم مثل روزه‌داران از اذان صبح تا شب ادامه و نقطه تحمل بدنم را بالا می‌برم و خودم را بدون ترس به چالش می‌کشم، چون پشتیبانانی دارم از جنس کنگره. همان‌طور که به دستگاه گوارش بدنم استراحت می‌دهم؛ به روح و روانم هم یاد خواهم داد که به‌جای فکر کردن به نیروهای منفی و ضد ارزشی باید پالایش شوند. تصویرسازی ذهنم را مثبت و نو می‌کنم و از انرژی پربار این ماه بهره می‌برم. سعی می‌کنم ذهنم را خانه‌تکانی کنم تا جا برای همه نیروهای مثبت باز شود.

چه ماهی می‌شود اگر آن را فرصتی ببینم برای امروز و در لحظه‌ام زندگی کنم.  پای حرمت‌های کنگره بایستم و در تک‌تک روزهای پیش رویم دفتر گذشته‌ام مثل آلبومی روبرویم باشد تا یادم نرود که از کجا به کجا آمده‌ام و هر از چند گاهی ورقش بزنم تا منیت زیر حجم آن برگه‌ها خاک بخورد.

خودم را برای زندگی پیش رو آماده می‌کنم، فرامین و آموزش‌ها  را به مرحله عمل و کاربردی کردن می‌رسانم. بدن و روانم در این ماه مبارک باید تغییر کند و فرصتی است بس مغتنم که توشه یک سالشان را بردارند و به‌موقع آن را مصرف کنند.

به‌جای وقت‌های خوردن، آشامیدن و فکرهای منفی که در ماه‌های معمول دارم؛ این ماه بی‌هیچ عذری شروعی است برای استفاده بهینه از زمان، که تمام تمرکزم را بر روی بهبودی جسم و روان و جهان‌بینی‌ام بگذرام. کرامت انسانی جاگذاشته‌ام را باز پیدا می‌کنم و این بار برایش ارزشی دو صدچندان قائل خواهم شد و آن را در خود نهادینه و ساختاری محکم بنا خواهم کرد که از هیچ باد و بارانی گزندی به او نرسد.

مسافر سفر اول: داوود
راهنما: آقای محمد ضرغامی، لژیون دوم
نمایندگی تخت جمشید(شیراز)