گذشت و بخشش

چهاردهمین جلسه از دوره سوم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰، نمایندگی امیرکبیر، با استادی دیده‌بان محترم مسافر علیرضا زرکش، نگهبانی مسافر مرتضی و دبیری مسافر فرهاد، با دستور جلسه‌ «بنیان کنگره 60» روز شنبه ۸ آذر ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۴۵ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان علیرضا هستم یک مسافر. با دستور جلسه بنیان در خدمت شما عزیزان هستم. امیدوارم که جلسه خوبی داشته باشیم و بتوانیم از مشارکت‌های یکدیگر بهره ببریم تا بتوانیم به مفهوم واقعی دستور جلسه پی ببریم. کسی که وارد کنگره می‌شود، در درون و بیرون شور شعف زیادی دارد.

با صدای بلند حرف‌هایی را بازگو می‌کنیم و اهمیت موضوعات را فریاد می‌زنیم تا مفهوم واقعی مطالب را درک کنیم و قدر جایی را که ایستاده‌ایم، بدانیم. یکی از دستور جلسات مهم کنگره که تاریخ کنگره است. یک سرزمین زمانی رو به نابودی می‌گذارد که تاریخی نداشته باشد یا تاریخ آن فراموش شده باشد. کنگره هم تاریخ دارد.

تاریخ کنگره به عظمت احیای یک انسان است. تاریخ کنگره از یک جایی آغاز شده است. از جایی حرکت کرده است. از یک بُن رشد کرده است، که بنیان نامیده شده است. بنیان کنگره، گذشته‌ی کنگره است. دیده‌بانان آینده کنگره هستند. راهنما حال کنگره است. همسفران امید کنگره هستند.

اگر می‌گویم بنیان کنگره، گذشته کنگره است، به خاطر این است که این گذشته، لحظه به لحظه خود را در درون خود دارد. روز اول یک شخص، حرکتی را آغاز کرده است و بعد از گذشت بیست و هشت سال که تولد رهایی‌اش را جشن می‌گیریم، شاهد هستیم که کنگره چقدر بزرگ‌شده است. درخت بسیار مقدس است. 

در ادیان دیگر هم خیلی در مورد این مسئله صحبت شده است و الگوها و نشانه‌های بسیاری از این موضوع وجود دارد. درخت تمثیلی از هستی و نیستی است. درخت برای رفع تشنگی خودش آب نمی‌خورد. درخت آب را می‌گیرد که بتواند به اجزا دیگری مثل تنه، شاخه‌ها و برگ‌ها برساند. ریشه بسیار نیرومند است. اگر تنه یک درخت را قطع کنند، تا وقتی که ریشه آسیب نبیند، می‌تواند باز هم رشد کند و ادامه حیات بدهد. وقتی گوشه‌ای از درخت آسیب دیده باشد، با بررسی خواهیم فهمید که با عمل ناسالمی که رخ داده است، ریشه دچار آسیب شده است.

می‌خواهم بگویم عظمت و سلامت امروز کنگره60 مدیون توانمندی و عمل سالم بنیان کنگره است. دانش درمان اعتیاد. دانش و علم زندگی. این دانشی که از حق و حقیقت صحبت می‌کند، یک دانش الهی است. انتقال این دانش از طریق آموزش‌ها کار بسیار سختی است. وقتی به حرکت ریشه نگاه می‌کنیم می‌بینیم که جسم را در خودش دارد.

سفر اول و تعقل را در خودش دارد. علم و عشق به زندگی را در خودش دارد. روان و جهان‌بینی و ایمان را هم در خودش دارد. شرایط زندگی به گونه‌ای است که اجازه ایستادن به کسی را نمی‌دهد. دانش کنگره به شکلی است که یک مصرف کننده سرعت حرکت را کم می‌کند و به نقطه صفر می‌رساند و باز شروع به حرکت می‌کند و دور می‌زند. ما می‌گوییم سفر اول و سفر دوم. ولی کنگره مرحله به مرحله است و همه موارد در دل یکدیگر است. حرکت می‌کنیم، مرحله اول را تمام می‌کنیم و حالا به سمت شناخت خود قدم برمی‌داریم، بعد هم مرحله دوم.

این بُن و ریشه این‌قدر توانایی دارد که می‌تواند این علم زندگی را به انسان‌هایی انتقال بدهد که در مسیر تکامل حرکت می‌کنند. وقتی از ساختار کنگره صحبت می‌کنیم من فکر می‌کنم تمام این ساختار ریشه است. تمثیل ستون کنگره دیده‌بان است، ولی ریشه است. تمثیل ساق و برگ کنگره راهنما است، ولی ریشه است.

ما باید تمام توان خود را بکار بگیریم تا از این دانش و علم زندگی استفاده کنیم که میوه شیرینی بشویم تا به درد خودمان بخوریم. فکر می‌کنم تمام علومی که در اینجا آموزش می‌بینیم برای بیرون کنگره است. کنگره یک محیط آموزشی است. کنگره مثل یک آزمایشگاه است که همه چیز با دقت اندازه‌گیری شده است.

نور، صوت و حس. همه چیز اندازه گیری شده است. راهنما، همسفران، مسافران، نشریات و... همه چیز اندازه گیری شده است. من علیرضا باید تمام تلاشم را به کار بگیرم تا از این آموزش بنیان استفاده کنم که بتوانم بیرون از کنگره تغییر کنم. همه ما کنگره را دوست دارم و وقتی به اینجا می‌آییم حالمان خوب است.

ولی این حال؛ حال ما نیست؛ حال کنگره است. یک رهجوی واقعی در هر سمتی که خدمت می‌کند باید تلاش کند تا در درون خودش کنگره را بیدار کند. آن وقت من در محیط کارم؛ کنگره را همراه خودم دارم. آن موقع است که من در محیط خانواده؛ کنگره را همراه خودم دارم. احترامی که ما در زندگی داریم؛ احترامی است که بنیان کنگره برای ما فراهم آورده است. آفرینش بسیار هزینه داشته است. هزینه آموزش چند برابر آفرینش است. کدام یک از ما وقتی بیرون از کنگره بودیم به‌عنوان یک مصرف کننده؛ این احترام را داشته‌ایم؟

چه کسی برای خانواده یک مصرف کننده احترام قائل است؟ با این نگاهی که در کنگره وجود دارد؟ این یعنی محترم بودن علم و دانش کنگره. این همان توانمندی‌ای است که جناب مهندس و خانواده‌اش برای ما ایجاد کرده است. ما باید به این قضیه احترام بگذاریم و تمام تلاشمان را کنیم که وقتی در کنگره هستیم؛ شکل کنگره را به خود بگیریم تا بتوانیم بیرون از کنگره خانواده مستحکمی داشته باشیم.

کار و شغل خوبی داشته باشیم. در ابتدا کنگره فقط یک نفر بود؛ آقای مهندس بود و یک کتاب منطقه 60 درجه، اما حالا حرف از هزاران نفر است. تصور کنید سی سال پیش یک مصرف کننده چه دنیایی داشته است؟ در حرکت بود که ذره ذره جمع شد و بزرگ شد. اگر من علیرضا بخواهم از این تفکر و اندیشه تبعیت کنم؛ باید بیرون از کنگره تفریق نباشم، باید جمع باشم و بتوانم خانواده‌ام را جمع کنم. کنگره علم است.

علمی که گفتنی نیست و در عمل معنا پیدا می‌کند. ما اینجا در مورد کنگره حرف می‌زنیم؛ ولی مهم این است که بیرون ازاینجا بتوانیم به کار بگیریم. کی؟ در لحظه و با آگاهی. این اتفاق برای یک سفر اولی می‌افتد. وقتی می‌خواهد مصرف کند؛ چون آگاهی دارد؛ رخ نمی‌دهد.

این یک قسمت ابتدایی از کنگره است. همه باید تلاش کنیم تا در میان عقل و عشق و ایمان کنگره قدم بگذاریم. آقای مهندس این ساختار را طراحی کرده است. بُن این ساختار طراحی کرده است. مثل لژیون سفر اول؛ بعد چیزی را که آموزش دیده‌ای را کامل می‌کنی. یکی از ارکان مهم سفر دوم تجربه گذشت و بخشش است. کنگره برای یک سفر اولی صد میلیون تومان هزینه دارد.

برای یک راهنما به تعداد رهجوها هزینه دارد. برای یک ایجنت به تعداد نفراتی که وارد شعبه شده‌اند؛ هزینه دارد. ببینید کنگره برای آموزش یک شخص چقدر هزینه می‌کند؟ برای یک ‌دیده‌بان به اندازه افراد کنگره هزینه دارد. کسانی که بهترین بهره را از کنگره می‌برند، کسانی هستند که پهلوان می‌شوند.

چقدر فهم یک انسان باید بالا باشد تا بتواند نشان در بی‌نشانی بگیرد؟ تا بتواند عضو لژیون سردار شود. که بتواند شش میلیون تومان ببخشد؟ خیلی‌ها به این فهم می‌خندند. کسی که سه میلیارد و پنج میلیارد می‌دهد چقدر باید فهم داشته باشد؟ این علم و دانش کنگره است. همه ما خواسته و ناخواسته داریم بهره می‌بریم. الآن درک نمی‌کنی، ولی وقتی که تفکر می‌کنی، می‌بینی، تجربه می‌کنی؛ متوجه می‌شوی که چقدر متفاوت است. این هفته را به همه تبریک می‌گویم امیدوارم که قدر این ماجرا را بدانیم و بتوانیم بیشترین بهره را ببریم.