گاهی یک اشتباه می‌تواند روح من را لکه‌دار کند

سلام دوستان آرزو هستم یک همسفر

امروز می‌خواستیم بیرون برویم. رفتم جلوی آینه که ضد آفتاب بزنم؛ تقریباً آخر کرم بود، تیوپ را دو دستی می‌فشردم که یک‌دفعه کرم روی آینه پاشیده شد. در کسری از ثانیه آرینا دخترم دستش را روی کرم‌های ریخته شده کشید و آن را روی آینه پخش کرد. رفتم دستمال بیاورم تا آن را تمیز کنم، بعد از تمیز کردن یاد وادی دهم افتادم این وادی می‌گوید: «صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است.»

من آینه را به خودم تشبیه کردم، بعضی وقت‌ها یک اشتباه می‌تواند روح من را لکه‌دار کند؛ اگر بی‌توجهی کنم لکه‌ها بیشتر و بیشتر می‌شود و زیاد شدن لکه‌ها باعث می‌شود آینه وجودم نور کمتری را بازتاب کند، اما نباید ناامید شوم؛ باید با تزکیه و پالایش کم‌کم آلودگی‌ها را از بین ببرم. هیچ صفت منفی، هیچ کار اشتباهی و هیچ آلودگی برای همیشه در من حک نشده است من می‌توانم تغییر کنم، دوباره بدرخشم و بهترین خودم باشم. من برای همیشه درخشیدن احتیاج به مراقبت و نگهداری دارم؛ اگر به خوبی مواظب خودم نباشم امکان دارد روزی بشکنم.

نویسنده: همسفر آرزو رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون دوم)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون هفدهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی حر