جاری بودن؛ یعنی حرکت، تزکیه و پالایش

جلسه دوازدهم از دوره پنجم جلسات لژیون سردار همسفران کنگره۶۰ نمایندگی فردوسی مشهد به استادی همسفر نرگس، نگهبانی راهنما همسفر مرضیه و دبیری راهنما همسفر نفیسه با دستور جلسه «وادی دهم (صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است.) و تأثیر آن روی من» روز دوشنبه ۱۰ آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۴:۴۵ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

از راهنمای خودم تشکر می‌کنم که این فرصت را در اختیار من گذاشتند تا این جایگاه را با دستور جلسه وادی دهم تجربه کنم. این وادی بیان می‌کند که صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری بوده و قابلیت تغییر دارد، به ما یادآوری می‌کند که انسان موجود ثابتی نیست؛ بلکه جاری است و همواره می‌تواند تغییر کند. ابتدا می‌خواهم در مورد صفت صحبت کنم که ویژگی یا اصل و اساس هر چیزی است. برای مثال سیاهی صفت زغال، سختی صفت سنگ و خیس بودن صفت آب و شوری، صفت نمک است. این صفات به خودی خود تغییر نمی‌کنند؛ اما انسان مثل زغال سیاه یا سنگ سخت نیست، انسان جاری است و قابلیت تغییر دارد. 

وادی دهم همین امید را به ما می‌دهد که اگر در گذشته دارای صفات منفی بوده‌ایم مجبور نیستیم تا آخر عمر آن‌ها را با خود حمل کنیم. انسان مانند رودخانه هر چه بیشتر جاری شود زلال‌تر می‌شود و راکد که باشد بوی بد می‌گیرد و فاسد می‌شود. جاری بودن به معنای حرکت، تزکیه و پالایش است. این وادی مانند چاقویی تیز و برنده است، در صورتی‌که در دست پزشک توانا باشد، درمان می‌کند و اگر در دست فرد ناآگاه باشد آسیب می‌زند. صفات هم همین‌طور هستند؛ بنابراین خشم ویران‌‌کننده است؛ وقتی به مدیریت تبدیل شود به‌ غیرت و دفاع سالم تبدیل می‌شود. عشقی که تعادل نداشته باشد انسان را می‌سوزاند؛ وقتی سالم باشد، قدرت نجات به انسان می‌دهد.

قدرت می‌تواند باعث ظلم شود؛ اگر درست استفاده شود باعث خدمت به دیگران می‌شود. حال این سؤال پیش می‌آید که صفت چگونه تغییر می‌یابد؟ در مسیر تغییر سه مؤلفه مهم نور، صوت و حس نقش اساسی دارند. نور فرمان می‌دهد، صوت پیام را منتقل می‌کند و حس نخستین نیرویی است که قدرت عقل را به‌ کار می‌اندازد تا زمانی که حس ما تغییر نکند، صفات ما تغییر نمی‌کند. راه تغییر حس ما، تزکیه و پالایش است. تزکیه از تفکر سالم می‌آید، تفکر سالم از ایمان سالم و ایمان سالم از عمل سالم می‌آید و در آخر از عمل سالم، حس سالم پدیدار می‌گردد. پیام این وادی آزادی است نه آزادی بی‌قید و شرط، بلکه از گذشته‌ای که اسیر آن بودیم. در پایان می‌خواهم بگویم امروز که در رنج هستیم و حس می‌کنیم گرفتار صفات منفی شده‌ایم یا فکر می‌کنیم که دیر شده فقط کافی است این جمله از وادی دهم را به یاد آوریم که راه نجات همیشه وجود دارد؛ چون انسان جاری است.

تایپیست: همسفر فائزه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون نوزدهم)، همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون شانزدهم)
عکاس: همسفر حدیث رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون چهاردهم)
ارسال: همسفر الهام نگهبان سایت
همسفران نمایندگی فردوسی مشهد